Ο Μητσοτάκης βλέπει στο πόρισμα Πισσαρίδη το απόλυτο ιδεολογικό του «πιστεύω»
Μάκης Κοψίδης
Στην εποχή της κρίσης στην Κύπρο ένα ανάλογο πόρισμα Πισσαρίδη δεν υιοθετήθηκε ποτέ. Εδώ τρίβουν τα χέρια τους.
Ο ΣΕΒ, οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες , οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Και βεβαίως ο Μητσοτάκης που βλέπει στο πόρισμα Πισσαρίδη το απόλυτο ιδεολογικό του «πιστεύω».
Αλλά τι πρεσβεύει το περίφημο αυτό πόρισμα;
Κατ αρχάς βασίζεται στο έργο των τελευταίων ετών του εμπνευστή του Χριστόφορου Πισσαρίδη, που του χάρισε και το Νόμπελ Οικονομίας. Έργο με το οποίο υποστηρίζεται, ότι σε χώρες με μέσο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης μπορούν να αποφευχθούν όχι μόνο κρισιακά φαινόμενα, αλλά να επιτευχθεί ακόμα και υψηλή οικονομική ανάπτυξη.
Προϋπόθεση η εφαρμογή ενός πακτωλού «μεταρρυθμίσεων» σε βάρος της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου. Ουσιαστικά, ο Πισσαρίδης κάνει μία πετυχημένη προσαρμογή του βασικού δόγματος του Μίλτον Φρίντμαν στις συνθήκες του σύγχρονου, του ψηφιακού καπιταλισμού. Από την μαρξιστική οπτική πρόκειται για μία ακόμα προσπάθεια να ανακοπεί η τάση μείωσης του «μέσου ποσοστού κέρδους», που χαρακτηρίζει την καπιταλιστική οικονομία. Προσπάθειες που πάντα έχουν βαθιά αντεργατικό πρόσημο.
Στο πόρισμα που έχει στα χέρια του ο Μητσοτάκης, προτείνονται ανάλογες «μεταρρυθμίσεις», που αλλάζουν ριζικά τις σχέσεις εργασίας, παγιώνουν την μερική απασχόληση, επιδοτούν την ανεργία, ώστε να συμπιέζεται η αγορά εργασίας και να μειώνεται ο μισθός, μειώνουν το εργατικό και ασφαλιστικό κόστος των επιχειρήσεων προς χάριν της ανταγωνιστικότητας, ενισχύουν τις μεγάλες επιχειρήσεις σε βάρος των αυτοαποσχολούμενων και των μικρών μονάδων μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων που πριμοδοτούνται, εξασφαλίζουν την πρόσδεση της έρευνας των ΑΕΙ στα επιχειρηματικά συμφέροντα, προχωρούν σε ριζική αλλαγή στο δημόσιο τομέα, ιδιωτικοποιούν την κοινωνική ασφάλιση και συγκεκριμένα την επικουρική, έτσι ώστε η απονομή των επικουρικών να εξαρτάται από το πετυχημένο ή μη πετυχημένο τζογάρισμα των ασφαλιστικών ομίλων.
Ουσιαστικά, μέσω αυτού του τύπου μεταρρυθμίσεων εξασφαλίζεται μία τεράστια αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ των επιχειρηματικών ελίτ και σε βάρος της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αναδιανομή που είναι σε θέση, να οδηγήσει ακόμα και σε μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ. Δηλαδή, ανάπτυξη της χώρας πάνω σε ερείπια της κοινωνίας.
Από την άποψη αυτή το «κούρεμα» κατά 60% στα αναδρομικά των συνταξιούχων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Έρχεται εργασιακός Αρμαγεδδών. Νέα συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, ιδιωτικοποιήσεις δομών στην υγεία και παιδεία, μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς, νέα υπερκέρδη των ελίτ. Αλλά μαζί και αυτά έρχεται «τσουνάμι» κοινωνικών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων. Άλλωστε, για αυτό το λόγο προσπαθεί να θωρακίσει την πολιτική του ο Κυριάκος με τον κατάπτυστο νόμο για τις κινητοποιήσεις.
Όσο και να προσπαθεί να ωραιοποιήσει την πολιτική του ο Μητσοτάκης, με την βοήθεια κάποιων προθύμων υπαλλήλων τους που κάνουν τους δημοσιογράφους, είναι σίγουρο, ότι η προσπάθειά του θα πέσει στο κενό. Η υπεροπλία που διαθέτει στα μέσα ενημέρωσης, δεν αρκεί.
Οι αντιδράσεις της κοινωνίας για την πολιτική του είναι θέμα χρόνου να μετατραπούν σε πολιτικά αποκρυσταλλώματα, που θα του αφαιρέσουν την κυβερνητική εξουσία όποτε και αν κάνει εκλογές.
ΠΗΓΗ: left.gr
