Εντονη είναι η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στη συζήτηση που ξεκίνησε πάλι χθες με αφορμή τις δηλώσεις του πρόεδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για τα λάθη του μνημονίου που όμως οφείλονται στα λανθασμένα δεδομένα....
Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του ο κ. Παπανδρέου απευθύνεται στους Ευρωπαίους εταίρους, στους κυβερνώντες μέχρι το 2009 και στους «εγχώριους σχολιαστές», τους οποίους ειρωνεύεται με δηκτικό τρόπο, ενώ, παράλληλα προειδοποιεί όλους, όσους μιλούν ή σχολιάζουν δημοσίως, είτε βρίσκονται εντός είτε εκτός των συνόρων, ότι έχει πλέον αποφασίσει να μιλήσει.
Η ανακοίνωση αναφέρεται σε συζητήσεις που γίνονται σχετικά με την ακρίβεια των οικονομικών στοιχείων που έδωσε η Ελλάδα στους εταίρους πριν από τρία χρόνια, κάτι που ανέφερε ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι. Αναφέρεται επίσης και στις συζητήσεις που έγιναν, όταν ο ίδιος, σύμφωνα με βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες και στο οποίο αναφερόταν ότι η κ. Μέρκελ έπαθε σοκ από την αποκάλυψη του κ. Παπανδρέου για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του κ. Παπανδρέου:
Προ καιρού, «μάθαμε» με αφορμή την έκδοση ενός βιβλίου, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, στην πρώτη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συμμετείχε ως Πρωθυπουργός, προκάλεσε αμηχανία στους Ευρωπαίους ηγέτες, γιατί λέει, μίλησε με ευθύτητα για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.
Ποιο ήταν το συμπέρασμα των εγχώριων σχολιαστών; Ο Παπανδρέου άνοιξε την πόρτα για να οδηγηθούμε στο μνημόνιο!
Σήμερα, «μαθαίνουμε» ότι, παραπλανήσαμε τους εταίρους μας δίνοντας τους στοιχεία για την ελληνική οικονομία που παρουσίαζαν την κατάσταση καλύτερη από ό,τι ήταν, με αποτέλεσμα να γίνουν λάθη στο πρώτο μνημόνιο.
Ποιο είναι το συμπέρασμα των εγχώριων σχολιστών; Ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του ευθύνονται που οδηγηθηκαμε στο μνημόνιο!
Όμως, οι κυβερνώντες μέχρι το 2009, όπως και μέρος των ΜΜΕ, προκειμένου να πλήξουν τον Γιώργο Παπανδρέου, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνησή του "πείραξε" τα στοιχεία για να εμφανίσει μεγαλύτερο το έλλειμμα.
Ας «σταθεροποιηθούν» κάπου. Και το ένα και το άλλο μαζί, και καλύτερη και χειρότερη εικόνα της οικονομίας ταυτόχρονα, δεν γίνεται.
Θα μπορούσαμε ίσως, να ζητήσουμε από όλους εκείνους που είτε προβαίνουν σε δηλώσεις είτε σχολιάζουν δηλώσεις, να προσδιορίσουν επιτέλους την «ευθύνη» της κυβέρνησης Παπανδρέου. Πως τη θέλουν, έτσι ή αλλιώς; Να καταλήξουν και να μας ενημερώσουν.
Αλλά είναι βέβαιο ότι, το μόνο που θα καταφέρουν να κάνουν είναι να διαφωνήσουν. Ο λόγος είναι απλός. Καθένας τους μιλά έχοντας τη ματιά του στραμμένη στη δική του βολική εκδοχή. Αποφεύγουν απλές αλήθειες. Απλά στατιστικά στοιχεία.
Και τελικά, όλοι μαζί, επιχειρούν να αποκρύψουν ό,τι δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους ή ό,τι τους βαραίνει.
Οι μεν, οι μέχρι το 2009 κυβερνώντες, την ανεύθυνη και τελικά εγκληματική πολιτική τους.
Οι δε, οι εταίροι μας, την σιωπή που τους χαρακτήριζε μέχρι τότε και την στάση που επέδειξαν στην συνέχεια. Ατολμία και αναποφασιστικότητα. Η συντηρητική ηγεμονία στην ΕΕ ξόρκιζε το κακό. Μόνο όταν οι αγορές δια της ελληνικής οικονομίας έβαλαν κατά του ευρώ άρχισαν να κατανοούν ότι, το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά το σύνολο της ΕΕ και της Ευρωζώνης.
Και οι άλλοι, οι σχολιαστές, τον εθισμό τους στην γνωστή επωδό, για όλα ευθύνεται ο Παπανδρέου.
Τώρα, που κάποιος ανέλαβε τη ευθύνη και έπεσε πάνω στη φωτιά που άλλοι άναψαν, μπορούν να λένε ό,τι νομίζουν.
Ποια όμως είναι η αλήθεια;
Ο Γιώργος Παπανδρέου, μίλησε από την πρώτη στιγμή όπως είχε χρέος έναντι της χώρας και του Ελληνικού λαού, για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, τονίζοντας ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου -τότε δεν γνωρίζαμε καν το πραγματικό ύψος του ελλείμματος, παρά μόνον ότι δεν ήταν 6% αλλά τουλάχιστον διπλάσιο.
Μάλιστα, ακριβώς επειδή πίστευε ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα μιας γενικότερης κρίσης, ζήτησε από τους εταίρους μας πολιτική στήριξη και χρόνο, προκειμένου παράλληλα με την αναγκαία δημοσιονομική υπευθυνότητα που έπρεπε να ακολουθήσει η χώρα, να κάνει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίζουν τις αιτίες του προβλήματος. Έτσι, και τη βίαιη λιτότητα θα είχαμε αποφύγει και το μνημόνιο και προσθέτως, θα υπήρχε το κατάλληλο περιβάλλον για να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις.
Όλοι μαζί, και εμείς και οι εταίροι μας, μάθαμε τα πραγματικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας στα τέλη του 2010. Τότε αποκαλύφθηκε ότι, τελικώς, το έλλειμμα ούτε 6% ήταν, ούτε 12,5% ήταν, αλλά 15,6%. Τότε διαμορφώθηκε και το τελικό ύψους του χρέους, όπως και μια σειρά μεγεθών της ελληνικής οικονομίας. Τότε για πρώτη φορά, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τα στατιστικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας. Αυτά που τώρα αποδέχονται όλοι, ακόμη και η ΝΔ, με την ψήφο των βουλευτών της για τον προϋπολογισμό.
Βήμα - βήμα διαμορφώθηκε το παζλ της πολιτικής ασυνειδησίας που επέδειξαν οι κυβερνώντες μέχρι το 2009.
Όλοι γνωρίζαμε όμως, και εμείς και οι εταίροι μας, ότι παρά το θηριώδες έλλειμμα, η ανάπτυξη βρισκόταν στα τάρταρα.
Μόνο που όλα αυτά είναι γνωστά από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι νέα στοιχεία. Ούτε αποτελούν αποκάλυψη.
Ας είναι προσεκτικοί, λοιπόν, όσοι μιλούν ή σχολιάζουν δημοσίως, μηδενός εξαιρουμένου εντός ή εκτός των συνόρων.
Εκτίθενται.
