… << Μάθε γράμματα, να σπουδάσεις να μπεις στο δημόσιο>>, <<Είδες… του τάδε βολεύτηκε και είναι μόνιμος υπάλληλος στο δημόσιο… Εξασφάλισε το μέλλον του.>>….
Διάφορες τέτοιες φράσεις ή συμβουλές έχουμε όλοι μας ακούσει πολλάκις από τους δικούς μας και ιδιαίτερα από γονείς . Σίγουρα όχι για κακό, αλλά γιατί τουλάχιστον πίστευαν ή ίσως να πιστεύουν ακόμα κάποιοι ότι είναι το καλύτερο......
Μόνη έννοια των περισσοτέρων ή σχεδόν όλων, ειδικά στην Ελλάδα είναι το να μπει κάποιος στο δημόσιο. Όμως αυτό ειδικά στην εποχή που διανύουμε έχοντας την οικονομική κρίση να ανατρέπει ή να κωλυσιεργεί καταστάσεις, το δημόσιο γενικότερα, ίσως πλέον αποτελεί μια πολύ καλή ή δύσκολη σκέψη για κάποιους, ή ακόμα περισσότερο σωστή ή όπως έχουν τα σημερινά δεδομένα λανθασμένη.
Είναι αλήθεια αυτό που λέμε ότι αν δεν ζήσεις έστω και για λίγο μια κατάσταση δεν είναι τόσο εύκολο να εκφράσεις την γνώμη σου. Πόσο μάλλον για κάτι τόσο πολύπλοκο και πλέον σήμερα χαώδες όπως το ελληνικό δημόσιο. Τώρα το γιατί προτίμησα να το χαρακτηρίσω έτσι είναι η δική μου, αν θέλετε προσωπική άποψη. Έτσι λοιπόν ο λόγος που επέλεξα να γράψω κάποιες σκέψεις μου όσον αφορά το δημόσιο σαν υπηρεσία, είναι επειδή είχα την ευκαιρία (όπως θα το χαρακτήριζε ίσως κάποιος στην εποχή μας), για ένα διάστημα 5 μηνών να εργαστώ σε μια υπηρεσία που υπάγεται στο Δημόσιο και μέσα σε αυτούς τους λίγους μήνες έμαθα, αναρωτήθηκα, διαπίστωσα και κατάλαβα όσο μπορούσα κάποια πράγματα . Αναφέροντας όλα αυτά θα σας θέσω μερικά που έχω στο μυαλό μου τελειώνοντας για μένα αυτή η μικρή εμπειρία.
Πρώτα από όλα, είδα πως δεν είναι όλα τόσο εύκολα γιατί η δουλειά ή ακόμα περισσότερο μια υπηρεσία που έχει άμεση επαφή με τον πολίτη είναι δύσκολη. Ιδιαίτερα τώρα που ο κάθε πολίτης είναι απογοητευμένος, προβληματισμένος και συνάμα εξαγριωμένος με την όλη κατάσταση. Χρειάζεται λοιπόν αρκετή υπομονή ώστε να υπάρχει η σωστή, θα έλεγα, παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη και η ψυχραιμία αντίστοιχα, ώστε να υπάρχει ένα μέτρο και μια ισορροπία. Σίγουρα αυτό δεν είναι εύκολο αλλά είναι εξίσου άσχημο να χαθεί η ισορροπία στις σχέσεις των υπαλλήλων της κάθε δημόσιας υπηρεσίας και των πολιτών.
Εκτός από αυτό, διαπίστωσα ότι υπάρχει κάποιες φορές, ίσως, και αρκετές η κωλυσιεργία στο να προχωρήσει κάποιο θέμα ή οποιοδήποτε έγγραφο. Αυτό φυσικά δεν οφείλεται μόνο στους υπαλλήλους αλλά στον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο. Φυσικά, αυτό δεν εξαιρεί κάποιους ίσως από τους υπαλλήλους που δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους ή νομίζουν, με την δική τους λογική ότι η δουλειά τους είναι μια αγγαρεία…!!! Αυτό εννοείται ότι αποτελεί και την εξαίρεση που υπάρχει σε υπηρεσίες και ιδιαίτερα του δημοσίου.
Στην ουσία λοιπόν υπάρχουν κάποια σημαντικά προβλήματα που μάλλον είναι η <<πηγή>> ή τα <<συστατικά>> που πολλές φορές, οι υπηρεσίες που υπάγονται στο δημόσιο δεν πράττουν στο έπακρο και όπως θα έπρεπε τα καθήκοντά τους. Ένα από αυτά είναι η γραφειοκρατία…!!! Στα <<γρανάζια>> της γραφειοκρατίας λοιπόν, έχουν κολλήσει πολλά θέματα, έργα μεγάλης σημασίας και πολλές υποθέσεις για μήνες ή χρόνια. Εκτός από αυτό να προσθέσουμε ότι σε κάποιες δουλειές ίσως να μην υπάρχουν αρκετά άτομα ή οι ήδη εργαζόμενοι να μην έχουν τις ικανότητες που απαιτεί κάποιες φορές η εποχή μας, ώστε να διεκπεραιώνονται όπως πρέπει τα εκάστοτε θέματα.
Έτσι λοιπόν αναρωτιέμαι μετά από όσα μόλις σας ανέφερα για το τι κάνει για όλα αυτά το κράτος. (;;;) Πως φροντίζει να εξυπηρετούνται οι πολίτες με τις απαραίτητες προϋποθέσεις και όχι με καθυστερήσεις ;;; Πώς μπορεί να έχει μια χώρα <<ανάπτυξη>> όταν το λεγόμενο δημόσιο είτε δυσλειτουργεί, είτε τα άτομα που το αποτελούν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην δουλειά τους ή από την άλλη δεν υπάρχουν άτομα λόγω της ανεργίας; Αυτό διότι απλούστατα ανεργία, απολύσεις και ανάπτυξη δεν μπορούν να συμπορευθούν. Ναι μεν το δημόσιο έχει τα πλεονεκτήματα του, αλλά όπως φαίνεται σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και η εποχή ακόμα περισσότερο. Πλέον η σιγουριά ακόμα και στο δημόσιο δεν υπάρχει όπως πριν…!!!
Γι αυτό νομίζω ότι για να υπάρχει η λεγόμενη ανάπτυξη δεν θα πρέπει να υπάρχει σε τόσο μεγάλο ποσοστό ανεργία και να λειτουργεί το δημόσιο όπως πρέπει και όχι με σοβαρές δυσλειτουργίες. Άλλωστε υπάρχουν τόσοι νέοι που έχουν όρεξη για δουλειά.!!! Ας αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους , δίνοντας τους το ίδιο το κράτος μια ευκαιρία. Είναι απαραίτητο, πρώτα το κράτος, να πράξει αυτά που πρέπει, διότι οι λειτουργίες του ελληνικού δημοσίου θα πρέπει να είναι στο μέγιστο βαθμό καλύτερες από ότι τώρα. Επίσης ο καθένας να πράττει το καθήκον του σαν υπάλληλος έτσι ώστε να μην κρίνουμε και τις περισσότερες φορές να χρεώνονται όλοι οι υπάλληλοι, την ανικανότητα ή την <<τεμπελιά>> , αν θέλετε κάποιων άλλων.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα χρειάζεται δουλειά για να μπορέσει, κάποια στιγμή, κάποτε να ανακάμψει. Αυτό απαιτεί θυσίες και φυσικά πράξεις .!!! Εξάλλου, η οδύσσεια του σύγχρονου Έλληνα δεν επιτρέπει οπισθοχωρήσεις. Το δημόσιο και κατ επέκταση οι λειτουργίες του συνδέονται άμεσα με το κράτος . Ας μάθουμε επιτέλους, ας μάθουν όσοι δεν το έχουν καταλάβει ότι οι κωλυσιεργίες και δυσλειτουργίες δεν βοηθούν τον τόπο ούτε και τους πολίτες. Αντίθετα, καμιά φορά οδηγούν σε άσχημες συμπεριφορές ή γεγονότα που δεν ξέρεις πραγματικά πώς να συμπεριφερθείς.
Είναι αδήριτη ανάγκη να φτιάξουμε κάτι σε αυτή την χώρα. Ας ξεκινήσουμε από το ελληνικό δημόσιο για να διορθώσουμε κάτι … που μάλλον είναι αρκετά. Ας αρχίσουμε την προσπάθεια και ειδικά το κράτος!!! Αξίζει να προσπαθούμε να αλλάζουμε και να συνειδητοποιούμε ότι τα πάντα είναι θέμα νοοτροπίας, θελήσεως και υπομονής !!!! Ας γίνει το ελληνικό δημόσιο ένα νέο, σωστό και ολοκληρωμένο οικοδόμημα!!!
ΥΓ
ΥΓ To Jenny' s World δέχεται όλες τις απόψεις των αναγνωστών και φίλων, μέσα στα πλαίσια του δημοκρατικού διαλόγου, χωρίς απαραιτήτως να ταυτίζεται με αυτές. Δεκτά όλα τα άρθρα των αναγνωστών μας και οι προβληματισμοί, oταν διατυπώνονται με ευπρέπεια, στo soukarat@gmail.com
