Toυ Γρηγόρη Ρουμπάνη
Ούτε μια επιπλέον μέρα δεν μπορεί η παρούσα, υπό τον Αντώνη Σαμαρά, κυβέρνηση να δικαιολογήσει την παρουσία της.
Ούτε ένας λόγος δεν υπάρχει, υπαρκτός ή προσχηματικός, να συνεχίσει να γράφει τη θλιβερή και καταστροφική για τον τόπο ιστορία της.
Ούτε κόκκινες γραμμές έχει, ούτε κίτρινες, ούτε γαλάζιες. Μόνο...
χάντρες, πολύχρωμες και φανταχτερές, που φορά για να λικνίζεται γεμάτη λαγνεία μπροστά στην τρόικα. Και μέσα σε μεθυστικά αρώματα κι ύποπτους καπνούς ν' ακολουθούν νύχτες γεμάτες ακολασία, στην εξωτική αποικία...
Θυσίες επί θυσιών, χάριν των αποίκων, μέσα σε κλειστές αίθουσες και τελετουργικά μυστήρια για λίγους. Ψυχές, δουλειές, όνειρα.
Η απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών, μέσω της μονιμοποίησης της εξοντωτικής έκτακτης φορολογίας (εμπνεύσεως Βενιζέλου) αποφασίστηκε στη σύσκεψη των Τριών, από την πρώτη μέρα της άφιξης των εντολέων τους. Καπνός έγιναν διαβεβαιώσεις και όρκοι, προεκλογικές και μετεκλογικές, για κατάργηση του χαρατσιού, το οποίο οι ίδιοι είχαν ξορκίσει ως ανήθικο κι απάνθρωπο, πλην όμως απολύτως αναγκαίο (δι' ολίγον, αποκλειστικώς δι' ολίγον!) στο δρόμο προς τη σωτηρία της χώρας.
Των δημοσίων υπαλλήλων η τύχη προσδιορίστηκε ήδη, κι ας λέει ο,τι θέλει ο Αντώνης Μανιτάκης και ο προστάτης του Φώτης Κουβέλης. Θα φύγουν μερικές χιλιάδες (και όχι μόνο οι επίορκοι, τινές εκ των οποίων έχουν ήδη τακτοποιηθεί, ως χρήσιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του συστήματος) για να περιπέσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην απόλυτη απελπισία και στην ευσπλαχνία της Εκκλησίας.
Θα εξακολουθήσουν να μένουν απλήρωτοι και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, για τους οποίους ουδείς ενδιαφέρεται, πλην της Στατιστικής Αρχής και του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ (για στατιστικούς λόγους και μόνο, βεβαίως), καθώς το χρήμα γίνεται όλο και πιο σπάνιο στην αγορά κι οι επιτήδειοι απλώς κάνουν τους υπολογισμούς και το κουμάντο τους.
Η συγχώνευση της Εθνικής με τη Eurobank ακυρώθηκε, με το «έτσι θέλω» των πανίσχυρων δανειστών. Και πάνε στράφι τα χρήματα που αθελήτως προσέφερε ο φορολογούμενος για την ανακεφαλαιοποίησή τους, κι όσα προσφέρει ακόμα, διότι το «μαγαζί» είναι γωνία και το χρειάζονται για τα επενδυτικά (υπέρ ιδίων) σχέδιά τους, οι τράπεζες που μισθοδοτούν τους εδώ εντολοδόχους τους. Οπότε δεν πρόκειται να περάσουν ούτε στο δημόσιο, όπως θα ήθελε ο Αλέξης Τσίπρας, για να έχει δυο ευρώ στην τσέπη του (ως πρωθυπουργός εννοείται) για να προχωρήσει σε αναπτυξιακή υπέρ της κοινωνίας και της πατρίδας πολιτική.
Θα φαγωθούν και οι καταθέσεις των 5,10,20 έως 100.000 ευρώ. Όπως ξεδιάντροπα μέχρι τώρα φαγώθηκαν θέσεις εργασίας, εισοδήματα, αποταμιεύσεις και χίλια δυο όνειρα για το μέλλον των παιδιών.
Το ξέρει ο καθείς πια, πως όταν ακούει «δεν κινδυνεύουν οι μισθοί», «δεν κινδυνεύουν οι επενδύσεις», «δεν κινδυνεύουν οι ομολογιούχοι», «η κυβέρνηση εγγυάται» και άλλα τέτοια μεγαλοπρεπή, η κυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση που εγγυάται, έχει ήδη υπογράψει την εκτέλεση της θανατικής ποινής, όλων όσων προστατεύει.
Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η κυβέρνηση των Τριών δεν είναι απλώς επιζήμια, αλλά εξελίσσεται σε καταστροφική και ολέθρια, επιδιδόμενη πλέον σε πογκρόμ εναντίον των πολιτών τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετεί.
Ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος αποδείχθηκε ανίκανος να γίνει ακόμα και «αριστερός Καρατζαφέρης», όπως τον είχε χαρακτηρίσει προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας, μία υπηρεσία έχουν να προσφέρουν στην πατρίδα: Να μαζέψουν το υπουργικό συμβούλιο σύσσωμο και να αποχωρήσουν από την εξουσία. Πριν καν περατώσουν τον κύκλο των συνομιλιών τους με την Τρόικα, πριν προλάβει και αποχωρήσει αυτή. Τώρα.
Κι αν επιμείνουν στην ολοκλήρωση του έργου τους, ας τους προλάβει ο Κάρολος Παπούλιας. Ας προχωρήσει αυτός το ύψιστο καθήκον του. Να παραιτηθεί, για να προκαλέσει εκλογές. Τη μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας.
http://www.opinion24.gr/
