Το τελευταίο πράγμα που περιμένεις από μια συνάντησή σου με τον Τζεφ Μπρίτζες είναι να κουβεντιάσεις χαλαρά μαζί του για τον Νίκο Καζαντζάκη. Είναι φυσικό ο κινηματογράφος πολλές φορές να σε παγιδεύει και να ταυτίζεις τον ηθοποιό με ρόλους του. Σκέφτεσαι τον Μπρίτζες και σου έρχονται στο....
μυαλό άλλα πράγματα και κυρίως ο super cool «Τhe dude» στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» των αδελφών Τζόελ και Ιθαν Κόεν. Οχι ότι το κάπως χίπικο στυλ του Μπρίτζες δεν παραπέμπει κάπως σε εκείνον τον ήρωα.
Ο Μπρίτζες, ντυμένος super causal (τζιν παντελόνι, θαλασσί/άσπρο πουκάμισο, μαύρο αθλητικό παπούτσι, άσπρη βαμβακερή κάλτσα), ξύνει διαρκώς το παχύ γκρίζο μούσι του και μιλάει σαν να φαντάζεται διάφορα απίστευτα πράγματα ή σαν να μη βρίσκεται δίπλα σου. Η έκφραση «Οh man...» (σ.σ.: «ρε δικέ μου») είναι καραμέλα του (όπως ήταν και στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι»). Οταν θέλει να περιγράψει κάτι με ζωντάνια, συχνά σε ακουμπά ή χαϊδεύει τον ώμο σου.
Ισως, για όλους αυτούς τους λόγους να με ξάφνιασε κάπως η αναφορά του Μπρίτζες στον Νίκο Καζαντζάκη, όταν πριν από λίγο καιρό στο Παρίσι τον ρώτησα ποιον ρόλο θα ήθελε πραγματικά να έχει υποδυθεί αλλά έχασε την ευκαιρία.
«Ο Ιούδας του “Τελευταίου πειρασμού” ήταν ένας ρόλος για τον οποίο είχα δώσει μάχη να υποδυθώ, έχοντας λατρέψει το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη» απαντά αμέσως. «Ολα αυτά που έχουν γραφτεί στο Ιnternet για τους ρόλους που έχω απορρίψει είναι σκέτες μ...Μπορεί να έχω κακή μνήμη αλλά νομίζω ότι θα θυμόμουν αν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με είχε καλέσει για τον Ιντιάνα Τζόουνς». Γελώντας δυνατά ο Μπρίτζες αρνείται ότι του προτάθηκαν ρόλοι όπως του Μπάτμαν ή του Κιάνου Ριβς στο «Speed». «Το αν με είχαν στη λίστα είναι άλλη ιστορία,πάντως ποτέ δεν τους διαπραγματεύθηκα».
Αυτό που είχε όντως προσπαθήσει να διαπραγματευθεί, ήταν η συμμετοχή του στον «Τελευταίο πειρασμό», τη μεταφορά στον κινηματογράφο του μυθιστορήματος του Καζαντζάκη από τον Μάρτιν Σκορσέζε. Μάλιστα, ο Μπρίτζες είχε γράψει προσωπικά ένα γράμμα στον Σκορσέζε, ζητώντας του να σκεφτεί στα σοβαρά την επιθυμία του, να υποδυθεί τον Ιούδα.
«Ηταν η πρώτη και η τελευταία φορά που έγραψα σε σκηνοθέτη, ζητώντας του να με συμπεριλάβει στο καστ μιας ταινίας. Και το έκανα γιατί είχα λατρέψει το βιβλίο.
ΠΗΓΗ: το βημα on-line
