Στη σημερινή του online έκδοση, το γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έχει μια λίστα με τις ετήσιες αποδοχές μερικών ηγετών...
Σιγκαπούρης* 1.700.000 ευρώ
Κένυας 335.000
Αντιπρόεδρος ΕΕ 320.000
ΗΠΑ 300.000
Γερμανίας 284.000
Γαλλίας 230.000
Καναδά 230.000
Ιρλανδίας 220.000
Αυστραλίας 220.000
Ιαπωνίας 210.000
Ν. Αφρικής 209.000
Ν. Ζηλανδίας 209.000
Βενεζουέλας 200.000
Μ. Βρετανίας 170.000
Ελλάδας 110.000
Ισπανίας** 78.180
Αργεντινής 57.000
Ινδίας 38.000
* Ο πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης είναι ο γιος του ιδρυτή του κράτους ( ο μπαμπάς φρόντισε καλά το........
γιο του). Οσο για τον κενυάτη πρωθυπουργό, πρωθυπουργός αφρικανικής χώρας είναι κάνει ότι γουστάρει.
**Ο Ισπανός Πρωθυπουργός, το 2009 είχε ετήσιες αμοιβές 92.000 και το 2010, με αφορμή την κρίση, μείωσε τις αμοιβές του κατά 15%.
Οι περισσότεροι πρωθυπουργοί των βορειοευρωπαϊκών χωρών αλλά και των ΗΠΑ, που δεν μπήκαν πλούσιοι στην πολιτική και δεν λαδώθηκαν (όχι γιατί δεν ήθελαν αλλά γιατί στις χώρες τους δεν είναι τόσο εύκολο), μετά τη θητεία τους ασχολούνται με τη συγγραφή βιβλίων, διαλέξεων ή κάνουν άλλες δουλειές εκμεταλλευόμενοι τον τίτλο τους. Οι πρώην καγκελάριοι της Γερμανίας, Σμιτ και Κολ, μένουν στα σπίτια που έμεναν και πριν μπουν στην πολιτική και τα οποία είναι σπίτια ενός μικρομεσαίου κατοίκου της χώρας τους (όχι πάντως βίλες). Η σημερινή καγκελάριος μένει με το σύζυγό της σε ένα απλό διαμέρισμα ενός νεοκλασικού σπιτιού της πρώην ανατολικής Γερμανίας μαζί με άλλους ενοίκους (μέχρι πρόσφατα απ’ ότι γνωρίζω). Αυτά για κάποιους δικούς μας (ψωνάρες), όχι πρωθυπουργούς αλλά πρώην υπουργούς με βίλες και πισίνες. O Seneca έλεγε :«ο νάνος, ακόμα κι αν ανεβεί σε ένα βάθρο, δεν παύει να παραμένει νάνος». Για τους έλληνες πολιτικούς ισχύει το αντίθετο:«το ψώνιο, όταν αποκτήσει βίλα με πισίνα και κότερο, γίνεται μεγαλύτερο ψώνιο».
Του Αλέξανδρου Πιστοφίδη
