Τα αποτελέσματα της Οκτωβριανής Επανάστασης, της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης του 1945, της επιτυχίας των μεταπολεμικών Εθνικοαπελευθερωτικών Κινημάτων και της ανόδου της Αριστεράς στην Ευρώπη, άρχισαν να καταρρέουν και να αναθεωρούνται από τις αρχές της δεκαετίας 1980.
Όταν, «ανεπαισθήτως» εισήλθαμε σε μια περίοδο που, με τους «παλαιούς» όρους, θα χαρακτηρίζαμε περίοδο Αντεπανάστασης και Παλινόρθωσης (του καπιταλισμού, σε παραμέτρους όπως εκείνες της Α’ Βιομηχανικής Επανάστασης).Μετά όμως την αναθεώρηση των αποτελεσμάτων της Οκτωβριανής Επανάστασης, ήρθε η ώρα της αναθεώρησης των αποτελεσμάτων και της Γαλλικής Επανάστασης. Το «ήρθε η ώρα» είναι σχήμα λόγου, διότι η αναθεώρηση αυτή έχει αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια, όταν η Παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η εφαρμογή του Νεοφιλελευθερισμού σε πλανητική κλίμακα, επέβαλλε τον «εκσυγχρονισμό» ως σύστημα διακυβέρνησης με στόχο την υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και την καθαίρεση των αστικών δημοκρατιών σε μια τελετή διεκπεραίωσης της διακυβέρνησης.
Έτσι «ανεπαισθήτως» μέσα σε μια μακρά περίοδο «ταξικής ειρήνης», από την ευέλικτη εργασία φθάσαμε στην εργασία κατ’ οίκον, και από τις ΜΚΟ στην πολιτικώς ορθή χειραγώγηση του διαδικτύου.
Κάθε μέρα που περνάει, οι αστικοί θεσμοί διακυβέρνησης που έχουν εκθέσει ήδη από χρόνια, μεταβάλλονται σε κύμβαλα μιας χειραγωγούμενης οχλοβοής που νομιμοποιεί την Τυραννία.
Αυτή η επιστροφή του καπιταλισμού στην πιο άγριά του μορφή, εκείνην πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση και στην πιο δυναστική πολιτική του έκφραση, όπως εκείνη πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, σηματοδοτούν το παρόν, το εγγύς και ίσως το απώτερο μέλλον.
Τα δύο άλογα που σέρνουν αυτό το κάρο της Τυραννίας, είναι η τεχνολογία και η λαϊκή συναίνεση στην ανθρωποφαγία (που ο ίδιος ο λαός υφίσταται).
Στην εποχή μας, η τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να αναπτυχθεί ευθέως ανάλογα προς τη λαϊκή αποβλάκωση.
Για πρώτη φορά οι λαοί αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της αποβλάκωσής τους σε τέτοια γιγάντια κλίμακα! Μάλιστα μέσω της διάδοσης της πληροφορίας. Της πληροφορίας που, είτε ελέγχεται από τα κράτη, είτε παράγεται από αδαείς (βαλτούς και όχι). Η «συστημική» και «αντισυστημική» πληροφορία, που δεν έχει ανάγκη τη γνώση για να έχει γνώμη. Η γνώση επιστρέφει και πάλι στα Ιερατεία. Της τεχνολογίας. Ενώ ταυτοχρόνως η ολιγαρχία επιστρατεύει τη χειραγωγούμενη οχλοκρατία, για να κυβερνά μέσα από μια διαρκή αφαίμαξη (και διακωμώδηση) των θεσμών, που η αστική τάξη δεν χρειάζεται πλέον.
…………
Με τους «παλαιούς» όρους και πάλι, θα μιλούσαμε για δικτατορία της αστικής τάξης, αλλά οι πρώτοι που θα μας την έπεφταν, θα ήταν οι ενσωματωμένοι αριστεροί.
Η «Pax Romana» ήταν μια διαρκής και βίαιη καταστολή της ταξικής πάλης στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας, που καθήλωσε την εξέλιξη των πόλεων, των λαών, των χωρών, της σκέψης και της τέχνης, για αιώνες. Η εντροπία της, την οδήγησε στη διάλυσή της, στην εμφάνιση της φεουδαρχίας και στη συνέχεια στον καπιταλισμό, με τους ίδιους μηχανισμούς να οδηγούν στην άνοδο και την πτώση των συστημάτων.
Στην εποχή μας, η «καπιταλιστική ειρήνη» στο εσωτερικό των κρατών, με τους διαρκείς πολέμους στο εξωτερικό, έχει οδηγήσει στη μεγαλύτερη ανισοκατανομή όλων των αιώνων! Με τον πιο χυδαίο τρόπο! Η εντροπία πουλιέται στις τράπεζες, τα χρηματιστήρια και τις βιομηχανίες πιο φθηνά παρά ποτέ! Και θα μας κοστίσει πιο ακριβά παρά ποτέ, επίσης…
…………………
Βεβαίως, η τεχνολογία θα μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελος του λαού – είναι αυτονόητο! Όμως στον βαθμό που η επιστήμη ελέγχεται πλέον όλο και περισσότερο από τις εταιρείες, η «ηθική» του κέρδους θα επιβάλλει τη δικτατορία της…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
1•I•2021
