Οι «εξαγγελίες» Μητσοτάκη στην (εικονική) ΔΕΘ μοιάζουν με σφεντόνες απέναντι στα μπαζούκας. Μπροστά σε μια ιστορικών διαστάσεων ύφεση, την μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί μεταπολεμικά στην χώρα, ο πρωθυπουργός επέλεξε να ανακοινώσει ένα εξοπλιστικό...
πρόγραμμα- μαμμούθ, δίνοντας παράλληλα φορολογικές «ασπιρίνες» σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται καταλυτικά από την πανδημία: Εξήγγειλε μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά 3% μονάδες, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στα 26 μικρότερα νησιά της χώρας. Όλα αυτά, μάλιστα, σε «προσωρινή βάση» - δηλαδή έστω κι αυτές οι ελάχιστες «παροχές» θα μείνουν σε ισχύ μόνον για έναν χρόνο, το 2021, και θα μονιμοποιηθούν εάν το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές συνθήκες και η έκβαση της υγειονομικής κρίσης.
Μπροστά επίσης σε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επιδότηση 100.000 νέων θέσεων εργασίας, προτάσσοντας την άμεση αγορά 18 Rafale και 4 φρεγατών στο όνομα της απειλής για την εθνική ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, εκείνο που έκανε από την Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν, να προσθέσει δίπλα στο άλλοθι του κορονοϊού το «εμβληματικό» άλλοθι της ελληνοτουρκικής κρίσης. Πλην της κούρσας των εξοπλισμών όμως, πίσω από το φτωχό πακέτο που ανακοίνωσε στην ΔΕΘ κρύβεται μια δέσμευση και μια υπόγεια στόχευση...
Η δέσμευση έχει αναληφθεί έναντι των ευρωπαίων εταίρων, επαναβεβαιώθηκε από τον Χρήστο Σταϊκούρα στο Eurogroup της Παρασκευής και προβλέπει, ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει το 2021 σε μόνιμες φοροελαφρύνσεις και παροχές ακόμη κι εάν παραμείνει σε ισχύ και τον επόμενο χρόνο η δημοσιονομική ευελιξία και η «ρήτρα διαφυγής».
Τα μηνύματα από το Eurogroup δείχνουν, ότι η ρήτρα πιθανότατα θα διατηρηθεί και τον επόμενο χρόνο ενδεχομένως με κάποιες πιο αυστηρές προδιαγραφές, καθώς το νέο κύμα της πανδημίας παρατείνει τις αβεβαιότητες για την ευρωπαϊκή οικονομία. Τελικές αποφάσεις όμως δεν υπήρξαν, καθώς από τη μία πλευρά οι χώρες του Βορρά πιέζουν για ταχεία επιστροφή στους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, η Ιταλία και η Ισπανία αντιστέκονται και η Κριστίν Λαγκάρντ ζητά επεκτατική δημοσιονομική πολιτική τουλάχιστον έως το 2022.
Η Ελλάδα, ωστόσο, παρ´ ότι είναι στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία, αντιμετωπίζεται ξανά ως ειδική περίπτωση και καλείται να μην χαλαρώσει την «μεταρρυθμιστική προσπάθεια». Η απαίτηση αυτή των θεσμών έγινε δεκτή χωρίς καμία ένσταση και διαπραγμάτευση, οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν, ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει δεσμευτεί ακόμη και για «ήπια δημοσιονομική προσαρμογή» τον επόμενο χρόνο, και δεν αποκλείεται η δέσμευση αυτή να αποτυπωθεί ακόμη και σε στόχο μηδενικού ελλείμματος στον προϋπολογισμό του 2021, που θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο. Αυτό σημαίνει, ότι πέραν των νέων ημίμετρων που ανακοίνωσε απόψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η ουσιαστική φορολογική μεταρρύθμιση (μόνιμες μειώσεις φορολογικών συντελεστών, ΦΠΑ κλπ) παραπέμπεται στις καλένδες.
Το σενάριο πάνω στο οποίο πατά η κυβέρνηση, είναι εκείνο, που εξακολουθεί να τοποθετεί την φετινή ύφεση στο 8% και την ανεργία έως το 18%, με τάσεις αναστροφής και ανάκαμψης από το πρώτο τρίμηνο του 2021, τις οποίες θα ενισχύσει στην συνέχεια και η έναρξη ροής των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Πρόκειται για ένα σενάριο που αμφισβητείται έντονα από τους αναλυτές εντός και εκτός συνόρων, οι οποίοι αφενός βλέπουν διψήφιο ποσοστό ύφεσης φέτος μετά την κατάρρευση του τουρισμού και την έλευση του δεύτερου κύματος της πανδημίας και αφετέρου θεωρούν εξαιρετικά δύσκολη την ταχεία ανάκαμψη το 2021 λόγω των διαρθρωτικών ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής οικονομίας και των ανοιχτών ακόμη τραυμάτων από την δεκαετή μνημονιακή κρίση. Πόσο μάλλον που τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης δεν θα έρθουν άμεσα και οι εκταμιεύσεις μέσα στο 2021 εκτιμώνται απ.ο τα 2 έως τα 4 δις ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση.
Εδώ, ωστόσο, στους κυβερνητικούς υπολογισμούς έχει ενταχθεί και η υπόγεια στόχευση της επιβολής του νεοφιλελεύθερου οικονομικού δόγματος με άλλοθι τις έκτακτες συνθήκες του κορονοϊού. Το πόρισμα Πισαρίδη αποτελεί τον «ιερό μπούσουλα» αυτού του δόγματος και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έθεσε σε πρώτο πλάνο στην χθεσινή ομιλία του, προαναγγέλοντας την άνετη εφαρμογή δύο εκ των βασικών προτάσεων της επιτροπής: την τελική και πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας (με την «κατάργηση παρωχημένων ρυθμίσεων του περασμένου αιώνα» όπως είπε) και την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης με την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα. Στο υπουργείο Εργασίας, άλλωστε, ο Γιάννης Βρούτσης ετοιμάζει ήδη νέο νομοσχέδιο σε «μοντέλο ΣΕΒ», που θα απελευθερώνει πλήρως τις απολύσεις και θα μειώνει το κόστος των υπερωριών, ενώ οι πληροφορίες από το Μαξίμου αναφέρουν, ότι με την έναρξη της νέας χρονιάς θα ανοίξει και το κεφάλαιο της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού.
Το προσφιλές, και ιδεοληπτικό, αφήγημα των επιτελών του Μαξίμου είναι, πως η διπλή παρέμβαση σε εργασιακά και ασφαλιστικό θα απελευθερώσει τις «υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις» και θα προκαλέσει «αναπτυξιακό σοκ», που θα ανατάξει την ύφεση της πανδημίας. Η ιστορία βεβαίως έχει δείξει, πως τέτοιες πολιτικές, εισοδηματικής συμπίεσης, σε περιόδους ιστορικής ύφεσης ποτέ δεν έφεραν αναπτυξιακά, παρά μόνον κοινωνικά σοκ. Και οι κινήσεις στην αγορά εν όψει των παρεμβάσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της άφιξης των ευρωπαϊκών κονδυλίων δείχνουν, ότι οι «υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις» μάλλον είναι μια χούφτα «φιλικών» συμφερόντων, που ετοιμάζονται για το μεγάλο πάρτι, ειδικά σε κλάδους όπως αυτός της ενέργειας.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
