Όλη η Ελλάδα μια Μόρια. Όλη η πολιτισμένη Ευρώπη μια Μόρια.
Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης δηλαδή που λειτουργεί δίπλα στις αυλές των …ευρωπαϊκών μας σπιτιών για το οποίο...
όλοι υποκρίνονται πως δεν συμβαίνει τίποτα.
Οι Έλληνες αναρωτιούνται, γιατί έρχονται πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες στην χώρα τους.
Λογικό, αφού είναι τόσο αμόρφωτοι και ανενημέρωτοι και δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει στην Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, ακόμα και στην γειτονική μας Τουρκία.
Απορούν, γιατί έρχονται.
Νομίζουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί θα έμεναν στην σκατοχώρα τους, αν είχαν έστω και μια πιθανότητα να ταξιδέψουν στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Η ιστορία της Ειδομένης είναι σαν μην έγινε ποτέ. Καμία απορία δεν νιώθουν οι Έλληνες, για το γεγονός ότι μένουν σε αυτά τα θλιβερά παραπήγματα και δεν φεύγουν.
Χαλάει το πιλάφι, αν παραδεχτούν, ότι η χώρα τους είναι ένα ξεφτιλισμένο προτεκτοράτο, που από το 2015 έχει αποδεχτεί τον ρόλο της αποθήκης ψυχών, για λογαριασμό της Ευρώπης, έναντι πινακίου φακής.
Οι Έλληνες όχι μόνο δεν αντιδρούν στα σχέδια των Γερμανών και λοιπών Ευρωπαίων αλλά το βουλώνουν για να συνεχίζουν να παίρνουν κάτι κονδύλια του κώλoυ, με τα οποία πληρώνονταν οι βλάχοι-ανθρωποφύλακες και τα λαμόγια που πουλούσαν τα σάπια προϊόντα τους σε τιμές delicatessen σούπερ μάρκετ στο κέντρο του Λονδίνου, για την σίτιση των ταλαιπωρημένων αυτών ανθρώπων.
Ούτε καν αναφέρομαι στην έναντι αμοιβής φόρτιση των κινητών και την κονόμα από τα επιδοτούμενα καταλύματα για τους πρόσφυγες τους πρώτους μήνες της κρίσης ή για τις δεκάδες των ανθρώπων που εργάζονταν σε ΜΚΟ και έπρεπε να πληρώνουν για τον ύπνο και το φαγητό τους.
Το στρατόπεδο της Μόριας δημιουργήθηκε μέσα από την συμφωνία των τοπικών αρχών του ελληνικού προτεκτοράτου και της ΕΕ που επιδίωκε την λειτουργία μιας “ζώνης αποκλεισμού”, μιας φαβέλας για πρόσφυγες, όπως εύστοχα χαρακτηρίστηκε από κάποιους.
Δεν μας ενδιαφέρει ούτε το πώς ζείτε, ούτε αν ζείτε, ούτε το πώς πεθαίνετε.
Το μόνο που μας νοιάζει, είναι να είστε ήσυχοι, να μην ενοχλείτε.
Να πεθαίνετε ήσυχα ρε καργιόληδες. Όχι γρήγορα, αλλά ήσυχα.
Κι εμείς θα απαιτούμε και θα παίρνουμε κονδύλια στα μουλωχτά, για να διορίζουμε τα βλαστάρια μας στις διάφορες σχετιζόμενες με το στρατόπεδο δραστηριότητες και να ξεδιπλώνουμε τα επιχειρηματικά μας ταλέντα στην με κάθε τρόπο εκμετάλλευση της τραγική σας κατάστασης.
Τις Κυριακές θα κάνουμε τον σταυρό μας και θα σιγομουρμουράμε τις σχετικές με την άφεση των αμαρτιών μας προσευχές.
Εσείς, όμως, αντί να συνεχίζετε να βγάζετε τον σκασμό, βάλατε φωτιά στον βόθρο που σας χώσαμε μέσα και τώρα πολλά βλέμματα από όλο τον κόσμο έχουν κολλήσει πάνω στην αφεντομουτσουνάρα μας, και υπάρχουν επίσης κάποιοι που απαιτούν την καταδίκη της Ελλάδας και της ΕΕ για την ντροπή της Μόριας και την απάνθρωπη συμπεριφορά των αρχών, που θυμίζει κάτι από τις μαύρες μέρες του Β-ΠΠ και κάνει αρκετούς να αισθάνονται κάπως άβολα.
Ναι, ξέρω, ακούγονται κάπως σκληρά όλα αυτά για εσάς τους Έλληνες, που έχετε την καταπληκτική ιστορία και άθλιο, ντροπιαστικό παρόν.
Δεν είμαστε όλοι έτσι! Κι όσοι το λένε αυτό, έχουν σίγουρα δίκιο.
Όμως πόση σημασία έχει αυτό, όταν δεν αντιλαμβάνεται κάποιος, το τι ακριβώς συμβαίνει στο άμεσο περιβάλλον του;
Οι περισσότεροι νομίζετε, ότι όλα αυτά καθάρματα βρίσκονται ανάμεσά σας και με την άθλια συμπεριφορά τους βρωμίζουν και αδικούν την εικόνα της χώρας σας.
Δεν είναι αυτή η Ελλάδα, φωνάζετε.
Έχετε, όμως, λάθος. Αυτή είναι η Ελλάδα. Ζείτε ανάμεσά τους, δεν ζουν ανάμεσά σας.
Μην μπερδεύετε την καλοσύνη και την ευγένεια των ντόπιων στους τουρίστες που επισκέπτονται το νησί τους.
Οι τουρίστες είναι πελάτες και σαν πελάτες έχουν πάντοτε δίκιο.
Στους ικέτες και στους αδύναμους φαίνεται ο άνθρωπος.
Στους ικέτες και στους αδύναμους φαίνεται κι ο λύκος.
Είδα τα μπλόκα των …πολιτών μετά την πυρκαγιά στην Μόρια.
Το μίσος στα μάτια και στις γλώσσες των …απλών ανθρώπων.
Θυμήθηκα τους ….πολίτες (αρκετές γυναίκες ανάμεσά τους) που δεν αφήναν μια έγκυο γυναίκα να αποβιβαστεί στην προκυμαία από ένα πλεούμενο και πως την έβριζαν σκαιότατα.
Είναι εντελώς καμένοι.
Είναι φασίστες, ανεξαρτήτως των κομματικών ταυτοτήτων που κουβαλάνε πάνω τους.
Δεν χρειάζεται, να τους δικαιολογείτε. Δεν μπορείτε να τους αλλάξετε.
Ζείτε ανάμεσά τους και αυτό είναι το μόνο που μπορείτε να αλλάξετε.
Φεύγοντας από την Ελλάδα, γρήγορα συνειδητοποίησα, ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ εκείνων που έφυγαν κι εκείνων που έμειναν πίσω.
Απλά, στο εξωτερικό, τον Έλληνα δεν τον παίρνει να φαίνεται τόσο μ@λάκας όσο είναι.
Χρειάζεται να υποκρίνεται, κι αυτό το ξέρει μια χαρά να το κάνει.
Για κάποιον που ζει στο εξωτερικό, υπάρχει φυσικά η δυνατότητα να μην ζει ανάμεσά τους.
Επίσης, μπορεί να τους αποφεύγει εύκολα, χωρίς να χρειάζεται να δημιουργήσει πρώτα ένα κλειστό και προστατευμένο οικοσύστημα ανθρώπων, για να την βγάλει καθαρή.
Επιπλέον, δεν αισθάνεσαι καμία απόρριψη, όταν αποφεύγεις όλους εκείνους τους τοξικούς συμπατριώτες σου που έχουν κι αυτοί μετακομίσει στην Εσπερία.
Οι τύποι αυτοί είναι απίστευτοι.
Πάντα ήταν ακραία επιθετικοί με τους “λάθρο-“, όπως τους λένε, μα τώρα με την ένταση στα ελληνοτουρκικά έχουν κυριολεκτικά κόψει καπίστρι.
Μπαρμπάδες των οποίων η κλάση έχει προ πολλού περάσει στην αιώνια εφεδρεία και “νεαροί” που έχουν κάνει ρεκόρ στο ευγενές άθλημα των συνεχών αναβολών από την στρατολογία, ζητούν με παραληρηματικές κραυγές να “δώσουμε” επιτέλους ένα μάθημα (πολεμικό προφανές) στον Ερντογάν και τους μεμέτηδες.
Είναι επίσης τόσο ηλίθιοι, που πιστεύουν ακράδαντα, ότι ο τζιτζιφιόγκος Μακρόν θα στείλει πλοία κι αεροπλάνα να τσακίσουν τον Ερντογάν, την ίδια ώρα που ο Τραμπ θα του τραβάει δυνατά το αυτί και θα του δίνει ξυλιές στα κωλoμέρια.
Καμένοι ηλίθιοι που βγάζουν περισσότερα φράγκα στην Εσπερία και επιστρέφουν τα καλοκαίρια στα χωριά τους, παριστάνοντας τους αρχοντόβλαχους. Μακριά!
Ηλίας
Υ.Γ.1 Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου, “Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε”. Ένα απόσπασμα που το θεωρώ κατα κάποιο τρόπο σχετικό, με το παραπάνω κείμενο που σου έστειλα:
“Όχι, ούτε φοβάμαι μη μου κάνει “ψυχολογικό πορτρέτο” η ασφάλεια, άμα βρει τα χειρόγραφά μου σε καμιά έρευνα. Δεν είμαι πια στη φυλακή, κι απ’ ότι φαίνεται, θ’ αργήσουμε κάμποσο ακόμα να μπούμε… Μπα, γιατί άλλωστε η ασφάλεια ούτε παρεμπιπτόντως, που λένε, δεν ασχολείται πια με μας… “. Αφιερωμένο στους πάλαι ποτέ συντρόφους της “αριστεράς”. Ο Τίτος Πατρίκιος, ποιητής γαρ, συμπύκνωσε το νόημα σε λίγες λέξεις. “Απλωθήκαμε σαν πολυθρόνες καφενείων. Κανείς δεν έρχεται να κάτσει.”
Υ.Γ.2 Ξερνάω πραγματικά με τα σχόλια των Συριζαίων σχετικά με την φρίκη της Μόριας. Λες και δεν ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που δημιούργησε και αποδέχτηκε το “ελληνικό Καλαί”. Λες και δεν ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που καθόταν σαν την πουτάvα στο σκαλοπάτι σιωπηλή, την ώρα που Μέρκελ και Ερντογάν διαπραγματεύονταν την τιμή των προσφύγων και της Ελλάδας. Νισάφι πια με τα γαμημέvα ελληνικά χρυσόψαρα που δεν θυμούνται τίποτα! Δεν τρώγονται με τίποτα!
(Φίλε Ηλία, δίνε πόνο. Ηλία, η Ελλάδα είναι ένα θλιβερό προτεκτοράτο. Αυτό καθορίζει τα πάντα. Δεν αποφασίζει η Ελλάδα για τους πρόσφυγες -ούτε για τίποτε άλλο-, εντολές εκτελεί. Το περίεργο είναι το πόσοι Έλληνες το απολαμβάνουν να είναι πολίτες ενός προτεκτοράτου. Αυτό ζητήσαμε, αυτό ελάβαμε. Είναι προφανές πως οι Έλληνες έχουν κάνει τις επιλογές τους. Αν κάποιοι διαφωνούν, ας σκεφτούν πως δέκα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας -για την οποία δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη- στην κυβέρνηση είναι το κόμμα που εκτίναξε το δημόσιο χρέος. Και όλοι θα μοιάζουν έκπληκτοι με την νέα χρεοκοπία. Ποιος να το περίμενε; Τέρμα ηλίθιοι. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η “εναλλακτική”, για να μην αλλάξει τίποτα. Να είσαι καλά, Ηλία).
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
