100 συνοριοφύλακες στην Κορινθία (!) με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Με μια πρόχειρη προκήρυξη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα «των δικών μας» παιδιών –όπως πολλάκις μας έχει συνηθίσει στη σύντομη...
διακυβέρνησή της η ΝΔ -, χωρίς ουσιαστικά κριτήρια, δικλείδες και εκπαίδευση. Επικίνδυνο τόσο για το πώς θα εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, όπως είδαμε και με πρόσφατες καταγγελίες απέναντι σε νεοπροσληφθέντες ειδικούς φρουρούς όσο και προσβλητικό για αστυνομικούς που έδωσαν πανελλήνιες για να ενταχτούν στο Σώμα και έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά και σεμινάρια για να βρίσκονται στη θέση τους. Τέλος, προκλητικό όταν συμβάσεις σε νευραλγικές θέσεις υγειονομικών του ΕΣΥ και εργαζόμενων σε δομές φιλοξενίας προσφύγων έληξαν ή λήγουν χωρίς ανανέωση τις επόμενες μέρες.
100 ανθρωποφύλακες σε μια κλειστή – περίκλειστη – δομή στο παλιό Στρατόπεδο της Κορίνθου όπου κρατούνται πλέον για έως και 36 μήνες 1200 μετανάστες και αιτούντες άσυλο σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με μία γιατρό, χωρίς διερμηνείς, με την Υπηρεσία Ασύλου να υπολειτουργεί και να απορρίπτει μαζικά αιτήσεις με το νέο Νόμο Μηταράκη και με ελάχιστες επιστροφές στις χώρες καταγωγής που διαφημίζει το Υπουργείο. Σε ένα Κέντρο Κράτης όπου τον Ιούλιο του 2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που είχε την διοικητική κράτηση ως έσχατο μέτρο με μέγιστο χρόνο τους 6 μήνες, είχε αφήσει 112 αλλοδαπούς στο Κέντρο.
100 «εγγυητές των συνόρων» αφού χτίζουν σύνορα με το δικαίωμα ασφάλειας των πολιτών που αντί να ενισχύεται με προσωπικό στα ΑΤ, με υλικοτεχνικά μέσα και πολιτικές μείωσης των ανισοτήτων στο Νομό, «ενισχύεται» με την γνωστή πρακτική της δεξιάς την καλλιέργεια του κοινωνικού αυτοματισμού, την κατασκευή και συντήρηση ενός ανύπαρκτου «εσωτερικού εχθρού» για να δημιουργήσει εντυπώσεις, όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια τόσο από την κλειστή όσο και τη ανοιχτή δομή δεν έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα, με την τοπική κοινωνία μάλιστα να δείχνει σε πολλές περιπτώσεις την αλληλεγγύη της και την τοπική αγορά να βρίσκεται σε αλληλεπίδραση καθημερινά με τους ανθρώπους αυτούς και τις οικογένειές τους.
