Μαρίνα Αλεξανδρή
Ο Χρήστος Σταϊκούρας, υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πληροφόρησε τον εμβρόντητο ελληνικό λαό πως οι τράπεζες… πλήρωσαν το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης. Με αντίστοιχη ελαφρότητα πληροφόρησε επίσης πως, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι μισοί από τους ανθρώπους που μπήκαν στον νόμο Κατσέλη για να σώσουν τα σπίτια τους, ήταν...
«στρατηγικοί κακοπληρωτές» - κοινώς συστηματικοί και συνειδητοί μπαταχτσήδες.
Είναι αλήθεια, πως αυτή την δημόσια τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών μπορεί να την ζηλεύουν ακόμη και οι ίδιοι οι τραπεζίτες. Διότι εκείνοι, παρ’ ότι απαίτησαν και πήραν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη την δέσμευση, πως δεν θα υπάρχει στο εξής καμία προστασία της πρώτης κατοικίας, ουδέποτε τόλμησαν δημόσια να πουν, πως πλήρωσαν το μάρμαρο (ή έστω και μερίδιο… του μαρμάρου) της κρίσης. Θα τους διέψευδαν, άλλωστε, τα ίδια τα στοιχεία των ισολογισμών τους και τα περιουσιολόγια των μεγαλομετόχων τους, τα οποία καμία μείωση εσόδων δεν είδαν και καμία ζημιά δεν υπέστησαν, την ώρα που το εισόδημα του μέσου εργαζόμενου, καταθέτη και δανειολήπτη αυτής της χώρας μειωνόταν έως και κατά 70%.
Παρά ταύτα, το μόνο που… ξέχασε να πει ο κ. Σταϊκούρας είναι, πως οι τράπεζες διασώθηκαν τρεις φορές στην διάρκεια της κρίσης με ισάριθμες ανακεφαλαιοποιήσεις που πληρώθηκαν από τους έλληνες φορολογούμενους και δανειολήπτες (τους ίδιους, που είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται έως και 70%). Του το θύμισε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αλλά ούτε η ορθή μνήμη ούτε η προστασία των κοινωνικά ασθενέστερων αποτελούν προτεραιότητα της κυβέρνησης. Αντιθέτως, όπως επίσης είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η προτεραιότητα είναι σαφής: Η ανάδειξη του… δράματος των τραπεζών προκειμένου να στρωθεί το έδαφος για μαζικούς πλειστηριασμούς σπιτιών μετά την 1η Μαίου, οπότε και τελειώνει οριστικά το καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Κι ακόμη περισσότερο, η απλή και κυνική αλήθεια λέει, πως ο κ. Χρήστος Σταϊκούρας έχει ως κύριο έργο να φέρει εις πέρας μια διπλή προτεραιότητα και δέσμευση: Την διπλή δέσμευσή του, εξ ονόματος της κυβέρνησης, τόσο απέναντι στους θεσμούς όσο και απέναντι στους τραπεζίτες πως η προστασία της πρώτης κατοικίας λαμβάνει οριστικά τέλος. Και τόσο ο ίδιος, όσο και ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, που πρόσφατα δήλωσε πως η προστασία της πρώτης κατοικίας είναι «επιζήμια για την οικονομία», δεν είναι παρά οι «λαγοί» της μεγάλης επιδρομής δια των μαζικών πλειστηριασμών, που θα αρχίσει μετά τις 30 Απριλίου.
Πίσω, δε, από την σπουδή που δείχνουν αμφότεροι το τελευταίο διάστημα, να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη, βρίσκονται οι προειδοποιήσεις δανειστών και τραπεζών για την ανάγκη επιτάχυνσης αυτών των μαζικών πλειστηριασμών, καθώς τα μηνύματα από την Φραγκφούρτη αλλά και τους διεθνείς οίκους δείχνουν, πως το περίφημο σχέδιο «Ηρακλής» για την εξυγίανση των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια δεν πρόκειται να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Αποκαλυπτική είναι η τελευταία έκθεση της Goldman Sachs, σύμφωνα με την οποία, ακόμη κι εάν επιτευχθούν πλήρως οι στόχοι του σχεδίου «Ηρακλής», ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων δανείων των ελληνικών τραπεζών θα παραμένει το 2022 υψηλότερος του 10%, έναντι 5% που είναι ο στόχος τον οποίον έχει θέσει για όλη την ευρωζώνη η ΕΚΤ κατ’ απαίτηση της Γερμανίας. Με αυτό το δεδομένο, και σύμφωνα επίσης με την Goldman Sachs, το βάρος των προβληματικών δανείων στην Ελλάδα είναι χειρότερο από την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και την Ιρλανδία και συγκρίνεται μόνο με την Κύπρο.
Ως εκ τούτων, η σπουδή έχει προφανή αφετηρία: Η έναρξη των μαζικών πλειστηριασμών είναι η μόνη δίοδος, για να αποφευχθούν «λουκέτα» και συγχωνεύσεις τραπεζών.
Το ερώτημα, ωστόσο, είναι, εάν η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί το ύψος του κοινωνικού κόστους αυτής της επιλογής, την οποία πρώτος δίδαξε ο ομοϊδεάτης της Μαριάνο Ραχόϊ στην Ισπανία με το δράμα των μαζικών εξώσεων.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
