Η κυβέρνηση έστρεψε επιδεικτικά την πλάτη της σε κοινοβουλευτικά κόμματα και εκπαιδευτικούς φορείς, σε φοιτητές και πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι εδώ και μέρες ζητούν την απόσυρση του άρθρου 50 του νομοσχεδίου, το οποίο...
παραβιάζει επιταγές που πηγάζουν από το Σύνταγμα.
Η υπουργός Παιδείας μεταχειρίστηκε πολλές φορές το επιχείρημα της «ευρωπαϊκής υποχρέωσης», το οποίο όμως δεν έχει καταφέρει να στοιχειοθετήσει επαρκώς, αρνούμενη να δημοσιοποιήσει, το έγγραφο που επικαλείται.
Ακριβοθώρητη η επιστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία αναφέρεται εδώ και μέρες η υπουργός, πίσω από την οποία κρύβεται,, για να δικαιολογήσει την επιλογή της να εξισώσει τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων με αυτά των δημόσιων πανεπιστημίων.
Η επί της ουσίας και στην πράξη κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, μέσω του άρθρου 50 του σχεδίου νόμου του υπουργείου Παιδείας για την «Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις», ψηφίστηκε επί της αρχής αργά χθες το βράδυ, μολονότι ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.
Οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν να κατατεθεί η αλληλογραφία του υπουργείου Παιδείας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την αρμόδια υπουργό να αρνείται να το πράξει, επικαλούμενη «λόγους δημοσίου συμφέροντος». Είναι να αναρωτιέται κανείς, ποια συμφέροντα προασπίζεται άραγε η υπουργός με την απόκρυψη τόσο σημαντικών εγγράφων, τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν χαρακτήρα επιστολής και σε καμία περίπτωση δεν είναι δεσμευτικά ως προς το περιεχόμενό τους.
Είναι σαφές, ότι η αλληλογραφία, που αφορά ένα τόσο σοβαρό πολιτικό ζήτημα, δεν μπορεί να παραμένει κρυφή, εάν δεν θέλουμε να υπάρχουν σκιές στον τρόπο διακυβέρνησης. Οι κακοπροαίρετοι θα έλεγαν βέβαια, ότι η επιμονή της υπουργού να μη δώσει στη δημοσιότητα τα επίμαχα έγγραφα, σχετίζεται με την εμμονή της κυβέρνησης της Ν.Δ. να υπερασπιστεί με κάθε κόστος τα ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία απολύτως διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και χωρίς να διασφαλίζει την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Το αντίθετο, η περαιτέρω υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων είναι γεγονός, αφού τα πτυχία τους έχουν όλο και μικρότερο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας και, πλέον, εξισώνονται με τα πληρωμένα πτυχία των πάσης φύσεως κολεγίων. Άριστα!
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
