Παρακολουθούσα χθες τις δηλώσεις του Περιφερειάρχη και των δημάρχων της Κορινθίας για τα μεγάλα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, για τους οδικούς άξονες, το Φράγμα του Ασωπού, τα σχολειά , τα εύσημα στους δημάρχους και τα ευχαριστώ εκείνων στον Περιφερειάρχη και ο νους μου γύρισε πίσω ...
Σε ανάλογες τέτοιες συναντήσεις, πασπαλισμένες με μπόλικες φιλοφρονήσεις ....
ασκήσεις επί χάρτου και στομφώδεις ανακοινώσεις..
Ανέτρεξα στην εποχή που γγ Περιφέρειας ήταν ο αείμνηστος Αντώνης Ματσίγγος. Τότε ξεκίνησε ο έρωτας των δημάρχων με την Τρίπολη. Μπλε και πράσινοι δήμαρχοι και Νομάρχες της εποχής, βαριά ονόματα στην αυτοδιοίκηση, αναζητούσαν την φιλία του, το χαμόγελό του, έγραφαν ύμνους για τα έργα και τις ημέρες του , στρώνονταν δείπνα ανά την Πελοπόννησο προς τιμήν του, με στόχο ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΤΟ ΕΣΠΑ.
Έργα που τα επόμενα χρονια αμφισβητήθηκαν, κάποια κατέρρευσαν πραγματικώς και κάποια άλλα ακόμα στέκουν ως φαντάσματα, ανενεργά, υπογραμμίζοντας την αδικαιολόγητη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.
Κατόπιν τα "ταρατατζουμ" ήλθαν με την "σιδηρά κυρία Αβούρη". Ο αυτοδιοικητικός έρως ήξερε καλά, πώς να διαβεί το μονοπάτι του για να αποκτήσει την εύνοια της γενικής γραμματέως. Η αγέλαστη Περιφερειάρχης κατόρθωσε να "ψαρώσει" την αυτοδιοίκηση και να την μεταμορφώσει σε υποβολέα της, με αντάλλαγμα την εύνοιά της και την ένταξη, προώθηση κάποιων έργων που οι δήμαρχοι επιθυμούσαν να υλοποιήσουν στις περιοχές τους.
Η ηθελημένη "ταπείνωση" της αυτοδιοίκησης ορισμένες φορές υπήρξε εξώφθαλμη. Και δια του αποτελέσματος "απαράδεκτη" και εγκληματική.
Η κυρία Αβούρη εκείνο το διάστημα διαβεβαίωνε την Πελοπόννησο, μετά πολλών αυτοδιοικητικών παλαμακιστών, ότι η απορροφητικότητα στην Πελοπόννησο είναι εξαιρετική, ότι δεν θα χαθεί ούτε σεντς. Παρα ταύτα όταν αποχώρησε, πολλά εμάθαμε για την γη του Πέλοπος και την τοποθέτησή της στις τελευταίες θέσεις στην κατάταξη της ανάπτυξης.
Μετά τοθετήθηκε ο κ. Αγγελόπουλος! Κωλοτούμπες και χοροί, γέλια και καλαμπουράκια δίπλα στους δεματοποιητές. Και αποτέλεσμα μηδέν! Για την ακρίβεια μια τεράστια αγορά δεματοποιητών ανενεργών. Συναντήσεις ατέλειωτες, τσιμπούσια, χιούμορ άφθονο. Ο χρόνος περνούσε και ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός για την διαχείριση των απορριμμάτων, που περιφερόταν λεκτικώς ανά την Πελοπόννησο ως μέγα επίτευγμα, κατόπιν της αποχωρήσεως του γενικού γραμματέως μάθαμε πως ήταν ο παλαιός με κάποιες διορθώσεις. Δουλειά και στο σπίτι για τον επόμενο...
Αυτά μου ήλθαν στο νου ακούγοντας χθες τον Πέτρο Τατούλη και τους δημάρχους μας. Δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω, πως αυτό το στοπ καρέ προέρχεται απο τα παλιά, χωρίς ωστόσο να μπορώ να προδικάσω το αποτέλεσμα.
Εξάλλου έχουμε μπει πια στον Καλλικράτη.
Εύχομαι στο τέλος της θητείας τους αυτά που ακούμε τώρα να υλοποιηθούν. Να δούμε, δηλαδή, έργα.
Ελπίζω τα χαμόγελα και οι φιλοφρονήσεις, η αγαστή συνεργασία να πιάσει τόπο. Να μην αρκεστεί απλά, στα δύσκολα χρόνια που ζούμε, στους εκλογικούς συσχετισμούς.
Εχω, όμως, και την απορία μου, μετά από αυτά που άκουσα εχθες: Στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές τα έργα αυτά θα εντάσσονται στα προεκλογικά προγράμματα των δημάρχων ή του Περιφερειάρχη;
Σε ποιον θα ανήκουν τα έργα;;;;
Γιατί και πάλι θα ανατρέξω στο παρελθόν, επι Νομαρχίας Μανωλάκη, γραμματέας της Περιφέρειας Ματσίγγος.
Η προεκλογική περίοδος στιγματίστηκε με το μέγα ερώτημα, και την διένεξη του τότε του Νομάρχη και των δημάρχων του νομού για την πατρότητα των έργων.
Αυτά έχει η ζωή ...Και η αυτοδιοίκηση σε τούτη την χώρα!
