Συγκλονίζει η μαρτυρία του επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, του Σουηδού Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του "Η Οδύσσειά μου".
Σε μια συγκλονιστική μαρτυρία ο Σουηδός επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα...
καταγράφει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στο Δίστομο, τις ημέρες της απελευθέρωσης:
«Όταν τα γερμανικά στρατεύματα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα. Αφού μια Γερμανική μονάδα, είχε περικυκλωθεί από αντάρτες, ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως μια ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση.
Πόσο μάλλον που η περιοχή είχε αποκοπεί από παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί για μια άλλη φορά η Κλειώ και εγώ.
Όταν φτάσαμε στα σύνορα του χωριού, συναντήσαμε μια επιτροπή με τον παπά στην μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη με μακριά άσπρη γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών με πλήρη εξάρτηση.
Ο παπάς πήρε τον λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε:
«Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα εάν εμείς λιμοκτονούμε, εμείς τουλάχιστον είμαστε στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας. Έχουν ακόμα μακρύ δρόμο μπροστά τους».
Σε αυτή τη φράση γύρισε η Κλειώ και με κοίταξε. Απλά στεκόμουν και έκλαιγα...".
Η περιγραφή ξεκινάει μετά το 5,17 του βίντεο:
