Μετά από πολύμηνη εργασία, η εξεταστική επιτροπή της Γαλλικής γερουσίας για τους φορολογικούς παραδείσους ετοιμάζεται να δημοσιοποιήσει τα συμπεράσματά της.
Ο πρόεδρός της, ο κομμουνιστής Ερίκ Μποκέ (Éric Bocquet, ΕΒ), δηλώνει «εντυπωσιασμένος» από την πολυπλοκότητα των μηχανισμών φοροδιαφυγής, που κοστίζουν στα ταμεία του κράτους περί τα 40 δις ευρώ ετησίως. Προαναγγέλλει δε τη δημιουργία ενός λογιστικού ελέγχου ανά χώρα για τις πολυεθνικές και τη σύσταση μιας «ύπατης αρχής προστασίας του οικονομικού δημοσίου συμφέροντος».
Συνέντευξη στη Liberation και στον δημοσιογράφο Ντομινίκ Αλμπερτινί (Dominique Albertini, DA)
DA: Λοιπόν, τι μάθατε αυτούς τους μήνες;
EB: Εντυπωσιάστηκαν από την ακραία πολυπλοκότητα των χρησιμοποιούμενων μεθόδων, που πολύ απείχα, από το να έχω συνειδητοποιήσει. Είχα μείνει ακόμα στις βαλίτσες με τα λεφτά, που περνούν τα γαλλοελβετικά σύνορα, που ειρήσθω εν παρόδω, αν και είναι κάπως ξεπερασμένη μέθοδος, εξακολουθεί ακόμα να υφίσταται. Αλλά η παγκοσμιοποίηση και οι νέες τεχνολογίες έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες στην φοροδιαφυγή. Υπάρχει μια βρετανική ιστοσελίδα, που επιτρέπει τη δημιουργία μιας εταιρείας σε δύο ώρες, με κόστος 159 ευρώ.
Χονδρικά, φοροδιαφεύγοντας οι πολυεθνικές, κυρίως, προσπαθούν να καταγράψουν ζημίες στα κράτη με υψηλή φορολόγηση και κερδοφορία στους φορολογικούς παραδείσους, όπου η φορολογία είναι από αμελητέα έως ανύπαρκτη.
DA: Ποιες είναι οι σχέσεις μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στους φορολογικούς παραδείσους;
EB: Βρίσκονται πολύ κοντά, για να μην πούμε πως ταυτίζονται! Το «σίτι» του Λονδίνου συντηρεί ένα είδος διπλωματικής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες, λες κι είναι κράτος, που κάνει λόμπινγκ. 'Αλλο παράδειγμα: στο Τζέρσεϊ συναντήσαμε τον επίτιμο πρόξενο της Γαλλίας, ο οποίος είναι στέλεχος του χρηματοπιστωτικού κλάδου (όπου απασχολείται το 25% των μισθωτών του νησιού και που παράγει το 60% του ΑΕΠ του) ο οποίος «παρέλειψε» να μας αποκαλύψει αμέσως, πως είναι επίσης ο... αντιπρόσωπος της «εθνικής τράπεζας Παρισίων» (BNP) στο νησί!
DA: Πόσο κοστίζει στη Γαλλία η φοροδιαφυγή;
EB: Δύσκολο να το εκτιμήσει κανείς, αφού το φαινόμενο εκ ορισμού εξελίσσεται στο σκοτάδι. Την εκτιμούμε πάντως στα 40 ή 50 δις ευρώ. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η μη-κυβερνητική οργάνωση «φορολογική έρευνα» προκρίνει τον αριθμό του 1 τρις, ήτοι τέσσερις φορές όσο ο προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Μιλάμε πολύ για τις απάτες στην Ελλάδα, αλλά θα έπρεπε να συγκρίνουμε τον τζίρο τους με αυτόν της φοροδιαφυγής τους!
DA: Τι έχει απομείνει από τα μέτρα που λήφθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά των φορολογικών παραδείσων;
EB: Έχω την αίσθηση πως οι φορολογικοί παράδεισοι την σκαπούλαραν: όταν βρέθηκαν υπό πίεση, αναγκάστηκαν να κάνουν μερικές παραχωρήσεις, αλλά διαφύλαξαν τα βασικά τους προνόμια. Η Ελβετία π.χ. συνήψε τη λεγόμενη «συμφωνία Ρούμπικ» με την Γερμανία και την Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με την οποία οι ελβετικές τράπεζες καταβάλουν ένα ποσό στο Βερολίνο και το Λονδίνο σε αντιστάθμισμα για τις φορολογικές απώλειες λόγω των καταθέσεων των υπηκόων τους σε αυτές, αλλά διατηρώντας την ανωνυμία των πελατών τους.
Ο Νικολά Σαρκοζί (Nicolas Sarkozy) είχε προαναγγείλει το «τέλος» των φορολογικών παραδείσων. Η αλήθεια είναι, πως η διαδικασία πάταξής τους θα είναι πολύ μακρά, διότι ξέρουν να προσαρμόζονται. Επιτιθέμεθα σε ένα παράλληλο σύμπαν που η πολυπλοκότητά και η ανθεκτικότητά του, ας το παραδεχτούμε, είναι εντυπωσιακές.
DA: Ποια είναι η αποτελεσματικότητα της «μαύρης λίστας» που δημοσιοποίησε ο ΟΟΣΑ ή η Γαλλία;
EB: Εγγίζουμε στο σημείο αυτό ένα από τα βασικά μας προβλήματα: τον ορισμό του φορολογικού παραδείσου. Για να βγει μια χώρα από αυτές τις μαύρες λίστες αρκεί να προσυπογράψει δώδεκα συμφωνίες περί ανταλλαγής πληροφοριών, μεταξύ άλλων... με άλλους φορολογικούς παραδείσους! Έτσι η BNP δικαιούται να ισχυρίζεται, πως δεν δραστηριοποιείται πια σε κανένα φορολογικό παράδεισο, έστω κι αν συνεχίζει να εφαρμόζει - και μάλιστα με επιθετικό τρόπο - τη δημιουργική λογιστική, όπως αποδεικνύεται από εσωτερικά της σημειώματα στα οποία κατορθώσαμε να αποκτήσουμε πρόσβαση. Παίζουν με τις λέξεις, πρόκειται περί βαθιάς υποκρισίας!
Όσον με αφορά, φορολογικός παράδεισος είναι κάθε γεωγραφικός χώρος με αμελητέα ή μηδενική φορολόγηση, όπου η λειτουργία των επιχειρήσεων είναι αδιαφανής και η πιστοποίηση της λειτουργίας τους δεν απαιτεί καν τη φυσική παρουσία κάποιου στελέχους τους... Πάρτε τις Παρθένους Νήσους: 22 χιλιάδες κάτοικοι, 450 χιλιάδες επιχειρήσεις!
DA: Ποια μέτρα συστήνει η έκθεσή σας;
EB: Κατ' αρχήν έναν γενικά αποδεκτό ορισμό του τι εννοούμε λέγοντας «φορολογικός παράδεισος» ή «φοροδιαφυγή». Εν συνεχεία τη δημιουργία μιας ύπατης αρχής προστασίας του οικονομικού δημοσίου συμφέροντος, που χρειάζεται να είναι ένα εργαλείο ελέγχου, αλλά και καθοδήγησης, διότι είναι εξόφθαλμη η ανάγκη συντονισμού των υφιστάμενων υπηρεσιών. Είναι επίσης σημαντικό να επιβληθεί, να καταθέτουν οι επιχειρήσεις ισολογισμούς ανά χώρα: μια εξαντλητική καταγραφή όλων των δραστηριοτήτων τους, σε όλες τις γεωγραφικές οντότητες, με αναφορά στον κύκλο εργασιών τους, τον αριθμό των υπαλλήλων τους, τη φορολογία τους... Σήμερα δεν διαθέτουμε αυτά τα στοιχεία.
Τέλος, κάπως ανεκδοτολογικά, προτείνουμε την κατάργηση του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ, που διευκολύνουν την μεταφορά μεγάλων ποσών σε ρευστό χρήμα.
Το σημαντικότερο είναι, πως η απάντηση χρειάζεται να είναι διεθνής. Αυτό αφορά και την ΕΕ, στο πλαίσιο της οποίας δύο κράτη, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία, παρεμποδίζουν κάθε πρόοδο στον τομέα αυτόν. Την ίδια ώρα που το Λουξεμβούργο, δια μέσου του πρωθυπουργού του (και προέδρου της «ευρωομάδας») Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ (Jean-Claude Juncker), παριστάνει τον δάσκαλο όλης της Ευρώπης σε ζητήματα δημοσιονομικής διαχείρισης!
Τέλος, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν περισσότερο οι πολίτες τι συμβαίνει στο θέμα αυτό. Ο κόσμος χρειάζεται να συνειδητοποιήσει, πως την ώρα που τους ζητιέται να κάνουν θυσίες, υπάρχουν άλλοι που «τη βγάζουν» πολύ καλύτερα, αξιοποιώντας μεθόδους από ανήθικες ως παράνομες!
Ο Éric Bocquet είναι Γάλλος γερουσιαστής, μέλος του γαλλικού κομμουνιστικού κόμματος
Πηγή: Προοδευτική Πολιτική
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
