«Λιτότητα, σκληρή λιτότητα: Η γερμανική συνταγή κατά της κρίσης χρέους δέχεται έντονες επικρίσεις. Αν η καγκελάριος Μέρκελ θέλει να διασώσει το δημοσιονομικό της σύμφωνο, θα πρέπει να πλησιάσει τους επικριτές της. Τώρα...
εκπέμπει όλο και περισσότερα σήματα συμβιβασμού», γράφουν σε άρθρο τους στην ιστοσελίδα του περιοδικού Spiegel οι Veit Medick και Severin Weiland.
Στο άρθρο με τίτλο «Η σιδηρά καγκελάριος της λιτότητας μαλακώνει» επισημαίνεται ειδικότερα: Σε δύσκολες εποχές η Άγκελα Μέρκελ καταφεύγει σε εύκολες συνταγές. «Θα έπρεπε απλώς να ρωτήσει κανείς τη μέση νοικοκυρά», έλεγε κάποτε η καγκελάριος για την κρίση χρέους στην ίδια της τη χώρα. «Κι αυτή θα μας έλεγε ένα ρητό βγαλμένο από τη ζωή: Δεν μπορεί κανείς να ζει συνεχώς πέραν των δυνατοτήτων του». Σ' αυτό το πνεύμα η Μέρκελ εφηύρε το δημοσιονομικό σύμφωνο και οδήγησε την Ευρώπη αποφασιστικά σε πορεία λιτότητας.
Στο μεταξύ, όμως, αποδεικνύεται, ότι η λιτότητα από μόνη της δεν εξυγιαίνει καμία ήπειρο. Τα προβλήματα επιστρέφουν ορμητικά. Στην Ελλάδα επικρατεί τέλμα, στην Ισπανία οι τράπεζες κλυδωνίζονται, οι δείκτες των χρηματιστηρίων κατρακυλούν, οι οικονομικοί γκουρού προειδοποιούν. Η Μέρκελ πρέπει να φοβάται για το δημοσιονομικό της σύμφωνο, οι αντίπαλοί της θέλουν να το αλλάξουν, θέλουν περισσότερη ανάπτυξη, περισσότερους φόρους, περισσότερη βοήθεια.
Στο Βερολίνο πρέπει να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση, χρειάζεται τη συναίνεση τουλάχιστον του SPD για το δημοσιονομικό σύμφωνο, ενώ στο τέλος του μήνα την περιμένει στις Βρυξέλλες μια δυσάρεστη σύνοδος.
Ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ θα συναινέσει στο αγαπημένο πρότζεκτ της Μέρκελ, μόνον αν αυτό συμπληρωθεί με αναπτυξιακά συστατικά. Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι δύσκολες. Απομένουν ακόμα τρεις εβδομάδες μέχρι τη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, αλλά σε αδρές γραμμές διαφαίνονται πιθανοί συμβιβασμοί. Όπως:
Για παράδειγμα όσον αφορά τις τράπεζες: Γίνονται εντονότερα σκέψεις για μια κοινή εποπτική αρχή των τραπεζών. Με μία ένωση τραπεζών, στην οποία θα διασφαλίζονται κοινές καταθέσεις, θα μπορούσαν μελλοντικά να χορηγούνται απευθείας δάνεια σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Για παράδειγμα όσον αφορά την ένωση χρεών: Η καγκελάριος απορρίπτει τα κοινά χρεόγραφα. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό η Μέρκελ να υιοθετήσει ένα πρόγραμμα, το οποίο ο υπουργός των Οικονομικών της είχε ήδη προτείνει: τη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού ταμείου εξόφλησης του χρέους.
Όλα τα χρέη των κρατών μελών, που υπερβαίνουν το όριο του 60% του ΑΕΠ, θα μεταφέρονται στο ταμείο εξόφλησης του χρέους. Έτσι, τα χρέη θα μπορούσαν σε 20 με 25 χρόνια να μειωθούν στη βάση μιας κοινής ευθύνης. Θα επρόκειτο κατά κάποιον τρόπο για «αρνητικά» ευρωομόλογα.
Για παράδειγμα όσον αφορά την ανάπτυξη: Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ολάντ επιμένει να ζητά περισσότερη ανάπτυξη. Αλλά το θέμα αποτελεί, επίσης, ένα σημαντικό σημείο τριβών στις διαπραγματεύσεις για το δημοσιονομικό σύμφωνο με τη γερμανική αντιπολίτευση.
Για τον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων στις 13 Ιουνίου η κυβέρνηση έχει συντάξει ένα ενιαίο έγγραφο, που φέρει τον τίτλο «Απασχόληση, επενδύσεις, καινοτομίες», όπου σε οκτώ σελίδες παρουσιάζεται μια δέσμη παλιών και νέων μέτρων.
«Σταθερά δημόσια οικονομικά και βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος», αυτή είναι πλέον η βασική θέση της Μέρκελ.
Πολύ ψηλά στη λίστα βρίσκεται ο αγώνας για την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας στην Ευρώπη. Προκειμένου να προωθηθεί η ανάπτυξη, ο κυβερνητικός συνασπισμός ποντάρει στην απορρύθμιση. Για παράδειγμα, η γερμανική κυβέρνηση προτείνει τη «συνεπή» απελευθέρωση του σιδηροδρομικού δικτύου σε όλα τα κράτη-μέλη.
Θα πρέπει επίσης να υπάρξει καλύτερη δικτύωση των αγορών ενέργειας, καλύτερη ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μείωση των γραφειοκρατικών εμποδίων.
Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες πρέπει να ανοίξουν περισσότερο στις εμπορικές συναλλαγές μέσω διαδικτύου, ενώ θα πρέπει να προωθηθεί και η επέκταση των ευρυζωνικών δικτύων. Επιπλέον, θα πρέπει να αυξηθούν τα ίδια κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων κατά δέκα δις ευρώ.
Για παράδειγμα όσον αφορά τον φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών: Ο φόρος αποτελεί σημαντικό συστατικό στοιχείο της διαμάχης με την αντιπολίτευση. Το αγαπημένο πρότζεκτ των σοσιαλδημοκρατών έχει ελάχιστες πιθανότητες να εφαρμοστεί λόγω των αντιστάσεων της Μεγάλης Βρετανίας, όπως τονίζει η γερμανική κυβέρνηση. Ακόμη και στην πιο πρόσφατη εκδοχή του κυβερνητικού εγγράφου, το οποίο βρίσκεται τη διάθεση του Spiegel Online, δεν υπάρχει αναφορά σ' αυτόν τον φόρο. Όμως και εδώ θα υπάρξει κινητικότητα, όπως ακούγεται σε κυβερνητικούς κύκλους.
Στο υπουργείο Οικονομικών εδώ και καιρό γίνονται διεργασίες όσον αφορά ένα σχέδιο για την επιβολή χρηματιστηριακού ΦΠΑ, στον οποίο έπειτα θα μπορούσαν να υπαχθούν και οι συναλλαγές με παράγωγα. Το πλεονέκτημα αυτού του φόρου είναι ότι ούτε οι φιλελεύθεροι θα είχαν αντίρρηση, αφού κι αυτοί συνηγορούν υπέρ ενός χρηματιστηριακού φόρου κατά το βρετανικό πρότυπο.
Οι προεργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Ήδη αυτή την εβδομάδα ο κυβερνητικός συνασπισμός και η αντιπολίτευση θα έχουν σε μια ομάδα εργασίας διαβουλεύσεις όσον αφορά διάφορα σχετικά μοντέλα.
Η Μέρκελ είναι εξοπλισμένη. Θέλει να φανεί διαλλακτική και περιμένει να κάνουν το ίδιο και οι επικριτές της - και ο Φρανσουά Ολάντ και η αντιπολίτευση. Τόσο η κυβέρνηση όσο και το SPD αναμένουν, ότι οι σημαντικές λύσεις στις διαπραγματεύσεις - εφόσον υπάρξουν - θα προκύψουν μόλις στα τέλη Ιουνίου. Τότε η Μέρκελ θα ξέρει, αν λειτουργούν οι ελκυστικές προτάσεις της.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
