Συγκλονιστήκατε γιατί πρόσφατα στην Κίνα κανείς δεν βοήθησε ένα 2χρονο κοριτσάκι που χτυπήθηκε απο αυτοκίνητο?
ΙΔΟΥ Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Toυ Μιχάλη Μητσού
Το 2006, ένας άνδρας ονόματι Πενγκ Γιου βοήθησε μια...
ηλικιωμένη γυναίκα που είχε πέσει στον δρόμο, στην πρωτεύουσα της επαρχίας Τζιανγκσού.
Την πήγε στο νοσοκομείο και περίμενε να δει αν όλα πήγαν καλά.
Λίγες ημέρες μετά, η γυναίκα και η οικογένειά της κατηγόρησαν τον Πενγκ, ότι εκείνος ευθυνόταν για το ατύχημα. Ενας δικαστής επιδίκασε αποζημίωση στη γυναίκα, με το επιχείρημα ότι «αν ο Πενγκ δεν ήταν ένοχος, δεν θα την είχε βοηθήσει».
Συμπεριφέρθηκε δηλαδή ενάντια στην κοινή λογική.
Οι σφοδρές αντιδράσεις που προκλήθηκαν, ανάγκασαν τον δικαστή να κάνει πίσω και να επιβάλει τελικά στον Πενγκ το ένα δέκατο της αρχικής αποζημίωσης.
Η υπόθεση αυτή υπήρξε διδακτική για τους Κινέζους. Εκτοτε, μια λέξη υπαγορεύει τη συμπεριφορά τους, «σαογκουανσιανσί», δηλαδή «μην ανακατεύεσαι σε ξένες υποθέσεις».
Αυτή τη συμβουλή ακολούθησαν τον περασμένο μήνα, όσοι πέρασαν δίπλα από έναν 88χρονο που είχε πέσει στην είσοδο μιας λαϊκής αγοράς κοντά στο σπίτι του. Οταν τον βρήκε η κόρη του, μιάμιση ώρα μετά, ο παππούς είχε πεθάνει από απόφραξη της αναπνευστικής οδού. Αν κάποιος από αυτούς που τον είδαν είχε φωνάξει ένα ασθενοφόρο, ίσως να είχε ζήσει.
Και λοιπόν; Ενας 88χρονος είναι έτσι κι αλλιώς κοντά στον θάνατο.
Δεν ισχύει το ίδιο όμως για ένα δίχρονο κοριτσάκι.
Και αυτός είναι ο λόγος που ο θάνατος της μικρής Γιουεγιουέ στην πόλη Φοσάν προκάλεσε τόσο μεγάλο σοκ σε όλη την Κίνα. Η υπόθεση είναι πια γνωστή.
Δέκα οκτώ άνθρωποι, άλλοι με ποδήλατα, άλλοι με αυτοκίνητα και άλλοι με τα πόδια, πέρασαν δίπλα από το κοριτσάκι που είχε χτυπηθεί από δύο αυτοκίνητα και δεν έκαναν τίποτα. Ανάμεσά τους, μια νεαρή γυναίκα με το δικό της παιδί. Το επιχείρημα του οδηγού του δεύτερου οχήματος, που παραδόθηκε τρεις ημέρες μετά στην Αστυνομία, ήταν αφοπλιστικό.
«Αφησα αβοήθητο το κορίτσι κι έφυγα, επειδή, αν ήταν ήδη νεκρό, θα πλήρωνα μόνο 20.000 γιουάν (κάπου 2.300 ευρώ). Αν όμως ήταν τραυματισμένο και το πήγαινα στο νοσοκομείο, θα μου κόστιζε εκατοντάδες χιλιάδες γιουάν».
«Τι συμβαίνει με τη χώρα μου;» αναρωτιέται η κινέζα δημοσιογράφος και συγγραφέας Λίτζια Ζανγκ σε άρθρο της που δημοσιεύθηκε την Κυριακή στην «Ομπζέρβερ».
Πώς έγιναν οι Κινέζοι τόσο κυνικοί; Ή μήπως έτσι ήταν πάντοτε;
Στο βιβλίο του «Από το χώμα. Τα θεμέλια της κινεζικής κοινωνίας», που εκδόθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα, ο διάσημος κοινωνιολόγος Φέι Σιαοτόνγκ επισημαίνει, ότι ο εγωισμός είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα των Κινέζων.
Την εποχή του Μάο, οι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να βγαίνουν στον δρόμο μία φορά τον χρόνο και να κάνουν καλές πράξεις: να καθαρίζουν λεωφορεία, να επισκευάζουν ποδήλατα, να κουρεύουν δωρεάν τον κόσμο. Επρόκειτο προφανώς για μια ανωμαλία.
Σήμερα, βασιλεύει και πάλι το «σαογκουανσιανσί».
ΤΑ ΝΕΑ
ΠΗΓΗ: radar-gr
