Άρθρο του
Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Η Σύνοδος των Πρυτάνεων που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα υπό την προεδρία του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στη Βυτίνα και στο Ναύπλιο έχει μεγάλο ειδικό βάρος.
Είναι, κατ’ αρχάς, σημαντική για...
το ίδιο το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Το Πανεπιστήμιο, ένα χρόνο μετά την αυτοδυναμία του, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Διατυπώνει προτάσεις, συμμετέχει με θέσεις στο διάλογο των Πανεπιστημίων, παρεμβαίνει δημιουργικά, συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις, αναγνωρίζεται ο ρόλος του.
Στη διοργάνωση αυτής της Συνόδου, το Πανεπιστήμιο υποστηρίχθηκε από πολλούς θεσμικούς, αλλά και ιδιωτικούς φορείς (Περιφέρεια, Δήμους, Τράπεζα, επιμελητήρια, επιχειρηματικό κόσμο κ.λ.π.) της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας . Ας μου επιτραπεί εδώ να τους ευχαριστήσω δημόσια για τις ευγενικές χορηγίες, για τις οποίες μόνοι τους επέλεξαν τον τρόπο που θα τις διαθέσουν, με στόχο την καλύτερη υποδοχή των 24 Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων της χώρας στην Περιφέρειά μας. Αποδεικνύουν με τη χειρονομία αυτή το ενδιαφέρον τους για την ανάδειξη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Η συγκυρία είναι κρίσιμη για το μέλλον του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου, ανάλογη είναι και η ευθύνη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Τα προβλήματα που έχουν σωρευθεί είναι πολλά και οι αδυναμίες αυξάνονται συνεχώς. Οι αλλαγές είναι απαραίτητες.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά και η κοινωνία είναι ώριμες για μία νέα εποχή στην Ανώτατη εκπαίδευση, ώστε τα Ιδρύματα να αποκτήσουν ουσιαστική διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, να υπερβούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα, να κατοχυρώσουν υψηλού επιπέδου σπουδές και πτυχία με αντίκρισμα για τους φοιτητές τους.
Το ζητούμενο είναι να κρατήσουμε από το παρελθόν αυτά τα στοιχεία που δοκιμάστηκαν στο χρόνο και θεωρούνται επιτυχημένα και να αλλάξουμε αυτά που συνιστούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη των Πανεπιστημίων.
Η Σύνοδος έχει ήδη εκφραστεί με συγκεκριμένες θέσεις για τα σημεία αιχμής που θέτει το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας.
Από την πλευρά του, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου έχει έγκαιρα καταθέσει τις δικές του θέσεις, οποίες αποτέλεσαν αντικείμενο ενός ευρύτατου διαλόγου. Πιστεύουμε ότι το νέο Σχέδιο Νόμου πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει μία νέα οργάνωση των σπουδών και της μάθησης, ώστε να ισχυροποιηθούν τα Πτυχία, να ενισχύσει τις Σχολές ως βασικές ακαδημαϊκές και διοικητικές μονάδες να διευρύνει τις διαπανεπιστημιακές συνεργασίες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της έρευνας, να προωθήσει την ανάπτυξη των Ιδρυμάτων, απελευθερώνοντας τη δυναμική τους και αποδίδοντάς την στην κοινωνία και στην οικονομία , να συνδέσει την οικονομική διαχείριση με τη διαφάνεια και την κοινωνική λογοδοσία και τη Δημοκρατία στη διοίκηση με την αποτελεσματικότητα.
Συγκεκριμένα, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου πρότεινε τη θεσμοθέτηση ολιγομελούς Συγκλήτου από μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας που θα εκλέγονται στη διοίκηση του Ιδρύματος. Πρότεινε, επίσης, τη δημιουργία ενός Συμβούλιου Ελέγχου, Λογοδοσίας και Εποπτείας που θα εξασφαλίζει τη διαφάνεια στη διαχείριση, θα κατοχυρώνει την κοινωνική λογοδοσία και θα ελέγχει τη Διοίκηση για πράξεις και παραλήψεις. Τόνισε την ανάγκη γενίκευσης της αξιολόγησης σε όλα τα στάδια της ακαδημαϊκής και ερευνητικής εξέλιξης, ώστε να αναδεικνύεται η αριστεία ως συλλογική διαδικασία στο Πανεπιστήμιο.
Στο ζήτημα της οικονομικής αυτοτέλειας των Πανεπιστημίων πιστεύουμε ότι χρειάζεται μία γενναία μεταρρύθμιση του συστήματος και διαχωρισμός των μοντέλων διαχείρισης ανάλογα με τις λειτουργικές, αναπτυξιακές και ερευνητικές ανάγκες.
Τέλος, πιστεύουμε ότι πρέπει να ενισχυθεί η συμμετοχή των φοιτητών στη διαδικασία της μάθησης.
Η αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών, η σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ο εκσυγχρονισμός της διαδικασίας μάθησης, η ανασυγκρότηση της οργάνωσης των γνωστικών αντικειμένων στο πλαίσιο των νέων Σχολών, καθώς και τα αξιόπιστα μεταπτυχιακά προγράμματα, είναι σημαντικές προϋποθέσεις για να είναι ισχυρά τα Πτυχία των φοιτητών μας. Σειρά άλλων σχετικών προτάσεων έχει κατατεθεί για το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Πανεπιστήμιο.
Οι παραπάνω αλλαγές θα είναι ουσιαστικές και δυνατές, αν προκύψουν από ένα ειλικρινή και αδογμάτιστο διάλογο μεταξύ Πολιτείας και Πανεπιστημίων και αν στηριχθούν στη σύμπραξη και τη συμμετοχή της πανεπιστημιακής κοινότητας με σχέδιο και προοπτική.
Μεταρρύθμιση χωρίς τη σύμπραξη της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι μία «άσκηση επί χάρτου».
Σήμερα, πιστεύω ότι είναι κρίσιμο να ακούσουμε το καινούργιο που κομίζουν τα Πανεπιστήμια για να προχωρήσουμε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση της μεταρρύθμισης από την οποία θα κριθεί το μέλλον του τους ελληνικού δημόσιου Πανεπιστήμιου και της παιδείας της νέας γενιάς.
Σε αυτή τη διαδικασία το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου φιλοδοξεί να έχει ένα πρωταγωνιστικό ρόλο.
