Γράφει η Σοφία Τσέκου
Ζήσαμε να το δούμε κι αυτό. Τη Δημοκρατία να αλλάζει μορφή μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κυρίαρχου λαού. Μεταλλάσσεται σε μόρφωμα απροσδιόριστου είδους και συνομοταξίας.
Το ανώτατο όργανό της, το Εθνικό Κοινοβούλιο, με...
προκλητικά συνοπτικές διαδικασίες ,de facto και σε χρόνο express παραχώρησε δικαιώματα και υπογραφές, αποφάσεις και πολιτικές και σχεδόν όλη τη νομοθετική του εξουσία στον « πολλά βαρύ» και ουρανοκατέβατο τσάρο της οικονομίας .Αυτό λέγεται… επιτάχυνση του δημοκρατικού πολιτεύματος για να προλάβει την μνημονιακή ταχύτητα. Πού να τρέχουν τώρα τριακόσιοι νοματαίοι να προλάβουν την τρόικα;
Οι εθνικοί μας οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, κυρίως κυβερνητικοί, ψελλίζουν κάποιες φωνές τάχα μου διαμαρτυρίας και οργής για να συνταχθούν ασυζητητί και εκ των προτέρων στο ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων και τον στραγγαλισμό των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, υποδυόμενοι ως μαριονέτες το βουλευτικό τους ρόλο μπροστά στον Ντομινίκ Στρος Καν, όταν αυτός αγόρευε στο ναό της δημοκρατίας. Αυτό λέγεται… «συντεταγμένη Δημοκρατία με πολυφωνία και ψήφο κατά συνείδηση…»
Από τη μια, πολλή κουβέντα γίνεται για τις συνταγματικές μας ελευθερίες και από την άλλη, αυτές παραβιάζονται απροκάλυπτα όταν το θεμέλιο του πολιτεύματος, ο κυρίαρχος λαός, αποφασίζει να τις ασκήσει.
Πώς κατάντησε έτσι η επίσημη αγαπημένη μας δημοκρατία και στο όνομα ποιού κράτους δικαίου λειτουργούμε, όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι πολιτικοί που λαδώθηκαν και που το παραδέχτηκαν , χρησιμοποιώντας βέβαια άλλη ορολογία, την στιγμή που απειλείται ο μικρομεσαίος να πάει φυλακή γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τον ΦΠΑ και όχι γιατί τον κρύβει….. Κατά τα άλλα τα πολιτικά κόμματα μπορούν να κρύβουν τις βαλίτσες τους, τα ποσά και τους
«χορηγούς» τους.
Αυτό είναι Δημοκρατία δύο μέτρων και περισσότερων σταθμών …μακράς ευρισκομένης από την συνταγματικά κατοχυρωμένη ….
Και τελειωμό δεν έχουν τα αντιφατικά και τα αντιδημοκρατικά. Μετά το «μαζί τα φάγαμε», « τους κοπρίτες», «τη χώρα των διεφθαρμένων» και άλλα τέτοια ανακόλουθα μας προέκυψαν προσφάτως και «οι τζαμπατζήδες», «οι τεμπέληδες», «τα λαμόγια» για να συμπληρωθεί η εθνική μας ταυτότητα και μάλιστα από τα πλέον επίσημα χείλη των αντιπροσώπων του λαού.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά από ότι διαφαίνεται η λαϊκή αντίδραση στις παραπάνω ρήσεις, που συνδαυλίζουν το ήδη εκρηκτικό κλίμα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, δεν αρέσει στους κρατούντες .
Σκεπτόμενοι λοιπόν δημοκρατικά προβαίνουν σιγά σιγά στην ποινικοποίηση πάντων και πασών λαϊκών αγώνων και αντιδράσεων , έτσι ώστε όλες οι εξουσίες που πηγάζουν από το λαό , υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους, και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα, να μπορούν όλες μαζί, δημοκρατικά και νόμιμα να φιμώνουν την φωνή του λαού και να πνίγουν την οργή του…
Αν μια τέτοια Δημοκρατία δεν είναι πλήρως μεταλλαγμένη μορφοποίηση αγνώστου και επικίνδυνου DNA, πείτε μου, παρακαλώ, περί τίνος πρόκειται;
