«Ευτυχισµένο το 2012!», µου ευχήθηκε τηλεφωνικά ο φίλος και νόµιζα ότι µπέρδεψε τα νούµερα. «Οχι», µου είπε, «απλώς θέλω να... παρακάµψω το 2011, να µην υπάρξει στη ζωή µας – τόσο χάλια που θα ‘ναι!».
Ακόµα και οι καταστροφολογικές προβλέψεις των Μάγια για το τέλος του κόσµου την επόµενη χρονιά, δεν πιάνουν µπάζα µπροστά στα...
τροµο-οικονοµικά σενάρια και τον φόβο της σκληρής, πιεστικής και απρόβλεπτης αυτής χρονιάς που µόλις άρχισε.
«Ο νέος χρόνος µη ζητάς πολλά να σου χαρίσει, απλά να πάρει όσα κακά το Δέκα έχει αφήσει», ήρθε η αυτοσχέδια µαντινάδα από την Κρήτη.
Την έκανα αµέσως forward σε έναν αγαπηµένο φίλο. Και µου απάντησε µουδιασµένα και επιφυλακτικά: «Μόνο να µη µου στείλεις και του χρόνου τις ίδιες ευχές!».
«Καλά µαντάτα, κουράγιο και ψυχραιµία», έστειλε λακωνικά τις πρακτικές ευχές της η ρεαλίστρια συνάδελφος του οικονοµικού ρεπορτάζ (εκείνη ξέρει). Η παλαιοµοδίτισσα, όµως, φιλενάδα έντυσε µε ροµαντισµό, σε πείσµα των καιρών, το πρωτοχρονιάτικο SMS της: «Ωσάν εσένα άρχοντας να ‘ναι ο νέος χρόνος, να µην αφήνει την καρδιά να την αγγίξει ο πόνος...».
Για πρώτη ίσως χρονιά, οι ευχές ζωντάνεψαν, πήραν νόηµα, πέρασαν από τις τυπικότητες και κούρνιασαν στην ψυχή. Απ’ όλες, πάντως, εγώ ψήφισα ως καλύτερη την εξής ηλεκτρονική:
«Aυτή τη δύσκολη χρονιά, εύχοµαι να είναι όλα περαστικά, εκτός απ’ την αγάπη!». Σας το εύχοµαι κι εγώ.
ΠΗΓΗ: τα νεα on-line
