Τα νέα μέτρα ψηφίζονται με την μορφή του κατεπείγοντος ..
Ο κρότος της ταφόπλακας ηχηρός!
Η χώρα κουρασμένη απο τα παζάρια και τα πάρε δώσε, παραδόθηκε άνευ όρων στους δανειστές της!
Η "εσχάτη ευκαιρία",υποδυόμενη τον ρόλο γιατρού, ντυμένη με πανάκριβα κοστούμια οίκων υψηλής ραπτικής ,που υποδηλώνουν ευμάρεια ,τεντώνει το χέρι κι υποδεικνύει αυστηρά..
Υπαγορεύει τα "πρέπει", που θα....
πρέπει τούτος εδώ ο λαός να ακολουθήσει, βαδίζοντας το δρόμο της οικονομικής υποτέλειας. Κι αυτός ο δρόμος δεν έχει τελειωμό!
Οι τελευταίες δραματικές αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου, καλωσορίζουν την άφιξη του εργασιακού μας μεσαίωνα..Ο ασθενής περιμένει την ώρα της νάρκωσης, για να επιτευχθεί ο ακρωτηριαμός.Φόβος για τη νάρκωση που μοιάζει με θάνατο ,πανικός για το μετά ,που φαντάζει με τέλος αργό.
Κάθε μέτρο και μια ριπή στην καρδιά των εργασικών κατακτήσεων που καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, ένεκα του εθνικού χρεους και της πατριωτικής υποχρέωσης. Κάθε ανακοίνωση, κάθε αποφαση και μια ριπή στην βάση της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, που αποτέλεσε στήριγμα κι ελπίδα για τις τελευταίες γενεές Νεοελλήνων.
Κάθε μέτρο και μια απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα ,τι άλλο αποφασίζεται αύριο..
Οι στρατιές των νέων ανέργων αυξάνονται...
Η χώρα βρίσκεται σε περιδίνηση και αυτοί που την οδήγησαν εκεί ,οι θύτες ,δηλώνουν απόντες.Η λαική κατακραυγή είναι έκδηλη, οι κοινωνικές εκρηξεις προβλέψιμες .Γιατί, τα δυσβάσταχτα χρέη καλούνται να τα ξεπληρώσουν οι ίδιοι, οι πολλοί ,οι προγυμνασμένοι στην λιτότητα, παρατηρώντας ταυτόχρονα, πως το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί αναιδέστατα να διαφυλάττει τους σεσημασμένους, εκείνους που μας έφτασαν ως εδώ και τώρα κυκλοφορούν τριγύρω μας σιωπηλοί ,απαρατήρητοι κι αλώβητοι απο την λαική δυσφορία.
Τούτη την ώρα ,κανείς δεν μπορεί να καθησυχάσει την εθνική αγωνία, ούτε να καρπωθεί την λαική αγανάκτηση. Όσο δεν τιμωρούνται οι υπεύθυνοι ,όσο ασφυκτικά συμπιέζονται τα λαικά εισοδήματα, όσο αυξάνεται η τάξη των νεόπτωχων, όσο η κυβέρνηση δεν εγγυάται τον χρονικό ορίζοντα της καταδίκης μας, όσο η αντιπολίτευση και η αριστερά δεν αλλάζουν λόγο και προσέγγιση στα αδιέξοδά μας, τότε η λαική οργή γίνεται ποτάμι!
Κάποιοι έβαλαν ενέχυρο την ζωή μας ,τα όνειρά μας ,το μέλλον μας.
Τώρα ξεπληρώνουμε εμείς!..Επιδιώκοντας να πετάξουμε την σαπίλα, που κόλλησε πάνω μας σαν βδέλλα.
Διεκδικώντας πάλι την ζωή μας πίσω και την χαμένη μας περηφάνεια.
Άραγε θα το μπορέσουμε ;
