Ο αθλητισμός πολλές φορές δεν είναι δίκαιος. Στην περίπτωση της Έφες ωστόσο αποδόθηκε δικαιοσύνη.
Όχι μόνο για την φετινή της προσπάθεια αλλά και για την περσινή που έμεινε στη μέση.
Οι Τούρκοι έπαιξαν έναν ημιτελικό και άξιζαν να περάσουν. Μπορεί να αδράνησαν μερικές στιγμές και να έδωσαν τη δυνατότητα στην ΤΣΚΚΑ να αντιδράσει, όμως η γενική του εικόνα δείχνει, πως άξια πήραν εισιτήριο για να διεκδικήσουν το τρόπαιο.Η δυνατότητα που έχει ο Αταμάν, να αλλάζει παίκτες στην περιφέρειά του χωρίς να στερεί την παραμικρή ποιότητα από την ομάδα του, είναι κάτι που σε αυτό το επίπεδο ούτε η Μπαρτσελόνα δεν έχει. Ποιος θα έβαζε στοίχημα από πέρσι, πως η Έφες θα φτάσει στον ημιτελικό κι ο Λάρκιν θα χρησιμοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, που ενδεχομένως να είχε χρησιμοποιήσει ο Αταμάν τον Μπαλμπάι.
Παίκτες που έχουν όλο το επιθετικό ταλέντο του κόσμου και παρόλα αυτά δίνουν την ίδια ενέργεια στην άμυνα. Ψηλοί που ξέρουν το ρόλο τους και δεν έχουν πρόβλημα να μπουν κάτω από την ομάδα. Μέχρι και ο Σίνγκλετον μετά από τόσα χρόνια στην Ευρώπη είναι η πρώτη φορά, που τον βλέπουμε να παίζει για την ομάδα του και όχι για την πάρτη του. Έχει καταλάβει, πως δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Και εδώ έρχεται να εφαρμόσει και το τεράστιο μπράβο στον Εργκίν Αταμάν.
Η συνεχόμενη κίνηση στην επίθεση των Τούρκων είναι κάτι, που εδώ και πολλά χρόνια έχουν διδάξει προπονητικά μεγάλοι Αμερικάνοι προπονητές. Ο τρόπος που συνεχίζεται μία ενέργεια, ακόμα κι αν έχουν γίνει δύο ακόμα και τρία λάθη στο ξεκίνημά της, είναι κάτι που θέλει πολλή δουλειά, ικανούς παίκτες αλλά κι ένα προπονητή που να ξέρει να το δείξει. Στον ημιτελικό με την ΤΣΚΚΑ φυσικά και έκανε κάποια λάθη ο Αταμάν (κυρίως στο κομμάτι της διαχείρισης και του ρίσκου), διαφορετικά το παιχνίδι δεν θα γύριζε ποτέ. Από την άλλη, όμως, πως να αντιμετωπίσεις τον Κλάιμπερ, που πολλές φορές ξεπερνάει τακτικές, σκέψεις και ικανότητες; Απλά μπαίνει στη ζώνη του λυκόφωτος και δεν μπορεί κανείς να τον σταματήσει.
Ο τελικός μοιάζει να είναι μια μεγάλη μπασκετική πρόκληση. Δύο ομάδες με γεμάτα οπλοστάσια με περισσότερο ταλέντο στην πλευρά των Τούρκων αλλά με μεγαλύτερη εμπειρία στην πλευρά των Ισπανών. Περιμένουμε μία μάχη μοναδική, μία μάχη μεταξύ των δύο πραγματικών φαβορί, μια μάχη που θα δείξει έναν πραγματικό πρωταθλητή. Οι ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες θα αγωνιστεί ο Καλάθης (αν αγωνιστεί), αποδυναμώνουν σημαντικά την Μπαρτσελόνα, ενώ από την άλλη ο Τούρκος προπονητής έχει φροντίσει, να δημιουργήσει κίνητρα και καλό θυμό στον Λάρκιν, τον οποίο να περιμένετε στο τελικό.
