Τα κλειστά μικρόφωνα κυρίως και η αλαζονική συμπεριφορά της Περιφερειακής Αρχής φαίνεται πως λαμβάνουν διαστάσεις "επιδημίας", δημιουργώντας ασφυξία στην αντιπολίτευση. Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές που καταγγέλλουν τέτοιες συμπεριφορές. Η περιφερειακή σύμβουλος Τζένη Δημητρακοπούλου αναφέρεται στην δική της.. αντιμετώπιση από την περιφερειακή αρχή και σε έντονο ύφος σημειώνει στην προσωπική της σελίδα στο fb τα εξής:
"Είναι δεδομένο, πως η συζήτηση της επερώτησης έφερνε σε δύσκολη θέση, προκαλούσε πονοκέφαλο και εκνευρισμό! Γι’ αυτό, εδώ και δυο μήνες, δεν συζητήθηκε, γι’ αυτό «ψάχνανε» να βρούμε σε ποιό συρτάρι είχε παραπέσει, γι’ αυτό ανέβαζαν τους τόνους, όταν απλά ρωτούσα. Και όταν μισο-συζητήθηκε δεν απαντήθηκε τίποτα, από αυτά που ρωτήσαμε.
Κάτι μισόλογα, κάτι υποδείξεις για την εμπειρία και το τι δυνατότητες έχουν, σε μια απελπισμένη τεχνική πόλωσης και όξυνσης χωρίς ουσία, για να κλείσουν εσπευσμένα τη συνεδρίαση. Λυπηρό φαινόμενο….την εποχή της πανδημίας, δείχνει ακόμη πιο λυπηρό, για τους περισσότερους της γενιάς μου.
Η χειροτέρευση της κοινωνίας μας σε όλα τα επίπεδα και τα σημερινά μεγάλα αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα εμμονών, ανικανότητας και κυνισμού που σαφώς υπήρχαν, αλλά δυστυχώς η πανδημία επιτάχυνε και μεγέθυνε. Έτσι μπορούμε με άλλα λόγια να πούμε πως ο ιός έριξε τις μάσκες, αποκάλυψε τις δυνατότητες και την ποιότητα των κομμάτων, των διοικήσεων, του συστήματος* αλλά και των προσώπων, γιατί η κοινωνία τα πρόσωπά της είναι. Το άθροισμα των προσώπων της.
Το να νιώθει κάποια διοίκηση, δυνατή με την κοινωνία αδύναμη, σε συνεδριάσεις με κλειστά μικρόφωνα, χωρίς καμία διάθεση να ρίξει τους τόνους, εκπροσωπώντας μια παλιά αντίληψη, χωρίς να σκεφτεί τι λέει και σε ποιόν, χωρίς να έχει να επιδείξει κάποιο σπουδαίο έργο, αντιθέτως να μην έχει κάνει τίποτα σε πολλούς βασικούς τομείς των αρμοδιοτήτων της …δεν είναι ούτε αστείο, ούτε ασήμαντο, ούτε νομίζω πως πρέπει να είναι πλέον ανεκτό, να μας κουνάει προκλητικά το χέρι και να μην απαντά.
Η δυστοπία στην οποία κληθήκαμε να ζήσουμε, δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις. Και δεν πρέπει άλλο πια, σε κανέναν που με μόνο εφόδιό του, την αλαζονεία της εξουσίας, να του παραχωρούμε το δικαίωμα να μας κουνάει το χέρι, επειδή τολμήσαμε να μιλήσουμε, να οραματιστούμε, να διεκδικήσουμε.
Και ναι, αγαπητοί μου, δεν έχω την εμπειρία σας στο ΠΕΣΥΠ, γιατί μερικοί έχετε την ηλικία του πατέρα μου…άρα δεν συγκρινόμαστε. Και ευτυχώς, δεν ταυτιζόμαστε!!!! Όμως, όσον αφορά εσάς, θα σας πω (μιας και δεν επιτρέπεται να μιλάμε από τα μικρόφωνα του θεσμού που κάποιοι μας έστειλαν να υπηρετήσουμε) πως απουσιάζει, η στοιχειώδης αυτογνωσία και ευσυνειδησία που ορίζει ότι αυτές οι παλιές καλές πρακτικές σας, μας οδήγησαν σε αυτό δυστοπικό σήμερα.
Μετά από μια 10ετή οικονομική κρίση, σε ένα σε γενικές γραμμές κρατικό μπάχαλο, σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, με έναν κυρίως κρατικά τρεφόμενο ιδιωτικό τομέα αρεστών και φίλων, ένα κράτος που σκοτώνει τους νέους γιατί δεν έχει σχολεία και τους ηλικιωμένους της γιατί δεν έχει ΜΕΘ, μετά από τραγικές βίαιες πολιτικές επιλογές να σκοτώσουμε τη Μεγαλόπολη για να γεμίσουμε άναρχα τα βουνά της Αρκαδίας, με Αιολικά Πάρκα για να εξυπηρετήσουμε τα μεγάλα κεφάλαια, εγώ θα μιλάω για όλα πια. Από τα μικρότερα εως τα σπουδαιότερα. Γιατί και τα «μικρά» είναι «ΜΕΓΑΛΑ» τέτοιες εποχές, όπως θα έλεγε και ενας παλιός συνάδελφος στο ΠΕΣΥΠ! Εσείς με κλειστά μικρόφωνα, πληρωμένα ΜΜΕ και βροχή Δελτίων Τύπου για τη κάθε διοικητική πράξη….εγώ με το μοναδικό που έχω το FB!"
Ποια ήταν η ερώτηση που ενόχλησε ;
Δείτε τι ρωτούσε λοιπόν η περιφερειακή σύμβουλος τον Περιφερειάρχη για τους εορτασμούς του 2021:
Στο πλαίσιο της συμμετοχής της παράταξής μας, στη Γνωμοδοτική Επιτροπή της Περιφέρειας για το τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, έχουμε καταβάλλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, να βρεθούμε σε κοινό τόπο, να συνεργαστούμε να συν-δημιουργήσουμε, παρόλες τις δυσμενείς συνθήκες, που διαμορφώθηκαν αυτό το χρόνο λειτουργίας της.
Οι θέσεις και οι αντιρρήσεις μας, σε καίρια θέματα, που τέθηκαν από τη πρώτη στιγμή, όχι μόνον αγνοήθηκαν παντελώς, αλλά δεν αποτυπώθηκαν και στα Πρακτικά, σε αρκετές περιπτώσεις. Γεγονός που δεν έχει να κάνει με την έλλειψη χρόνου, της μοναδικής υπαλλήλου, που διατέθηκε να ασχοληθεί -μερικώς- με τα θέματα, που άπτονται των λειτουργιών της Επιτροπής, αλλά με τη συνολική στάση, που επιλέχθηκε να αντιμετωπιστεί το θέμα εξ αρχής.
Βασική αρχή μας και ζητούμενο, ήταν και είναι η χάραξη και η αποτύπωσή της Πολιτικής με την οποία θα προσέγγιζε το θέμα, η Πελοπόννησος, για το σύνολο των αξόνων και των δράσεων που είχαν σκοπό να υλοποιηθούν υπό την αιγίδα της Περιφέρειάς μας, σε ένα Στρατηγικό Σχέδιο διετίας ή τριετίας. Σαν δεύτερο στάδιο θα υπήρχε ετήσια εξειδίκευσή του, με επιχειρησιακά προγράμματα για το ‘21 και το ’22, ίσως και το ’23 (σε μια μεταCovid εποχή) αν κρίνονταν αναγκαίο, με ακριβή χρονοδιαγράμματα και κοστολογημένες δράσεις και προϋπολογισμό. Ενδιάμεσα δε, θα υπήρχε η δυνατότητα αναθεώρησης και ανασχεδιασμού.
Παράλληλα, ζητούμενο αποτέλεσε κατ’ επανάληψη, η ενημέρωσή μας, για το σύνολο των προτάσεων και πρωτοβουλιών, που ήρθαν στην Περιφερειακή Αρχή. Όχι την αποσπασματική, επιλεκτική προεπιλογή συγκεκριμένων προτάσεων, γεγονός που δίνει το δικαίωμα να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε, πως αποσκοπεί σε εξυπηρέτηση «αρεστών και φίλων», μιας κι οι προτάσεις προς έγκριση, έρχονταν για τυπική γνωμοδότηση. Προαποφασισμένες, δράσεις έρχονταν, στη Γνωμοδοτική Επιτροπή. Μια Γνωμοδοτική, που ουσιαστικά συγκροτήσατε, με τη λογική να έχουμε τη πλειοψηφία για να εγκρίνονται, οι δικές σας επιλογές, εξασφαλίζοντας ένα αίσθημα δημοκρατικότητας για επικοινωνιακούς λόγους για όσους δεν ξέρουν.
Παρόλη τη δική μας προσπάθεια και την ειλικρινή διάθεση μας, να συμμετέχουμε σε εποικοδομητικές διαδικασίες, με αίσθημα και υποχρέωση να συμβάλλουμε στην ενότητα και την ομοψυχία… επιλέχθηκε ιδεοληπτικά, να βαδίσει η Περιφερειακή Αρχή, μόνη της, με μια ασαφή και χαοτική πολιτική, δυστυχώς χωρίς να αναλαμβάνει και τη πολιτική ευθύνη, όπως φαίνεται. Βάδισε και βαδίζει, σε αχαρτογράφητα νερά, χωρίς την υιοθέτηση ενός κοινού οράματος, χωρίς στοχοθεσία, μετρήσιμα και προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά με περίσσεια ναρκισσισμού υψηλού status, με πλήρη απαξίωση της θεσμικής Γνωμοδοτικής, παρακάμπτοντάς την, αγνοώντας την και φέρνοντάς την μπροστά σε τετελεσμένα που μαθαίναμε από τις εφημερίδες.
Σε αυτό το πλαίσιο, έχοντας πλέον διανύσει ήδη τους δυο πρώτους μήνες του 2021, και μη μπορώντας να περιμένουμε τις μισές απαντήσεις στη
Γνωμοδοτική, σήμερα, παραμονές της 25ης Μαρτίου και έχοντας εξαντλήσει το ποσό των 619.00,00€, της Προγραμματικής Σύμβασης με την Αναπτυξιακή «Πελοπόννησος ΑΕ»
Ερωτάστε κ.Περιφερειάρχα:
1ο. Τι σχέδιο έχετε επιτέλους για το 2021;
2ο. Τι προϋπολογισμός απαιτείται γι’ αυτή τη χρονιά;
3ο. Υπάρχει χρονοδιάγραμμα για τις δράσεις;
4ο. Τι προτίθεται να κάνει η Περιφέρειά μας από εδώ και στο εξής, ποιος θα αναλάβει να «τρέξει» το project ‘21, μιας και η «Πελοπόννησος ΑΕ», δεν μπορεί να συνάψει νέες Προγραμματικές;
5ο. Με ποια στοχευμένα έργα και δράσεις θα ενταχθούν τα εμβληματικά ιστορικά «σημεία», στον Προγραμματισμό σας, για την ανάδειξη συγκεκριμένων περιοχών, ιστορικών και πολιτιστικών στοιχείων της Επανάστασης; Ποια τοπόσημα θα «φωτιστούν» για την ενίσχυση τέτοιων ενεργειών; Με τι κριτήρια επιλέχθηκαν ή θα επιλεγούν αυτά;
6ο. Εμμένετε ακόμη στην θέση σας που δεν ήθελε να υπάρξει «συνεννόηση» με τους Δήμους, έτσι ώστε να μην υπάρξει αλληλοεπικάλυψη εκδηλώσεων και κατασπατάληση Δημοσίου Χρήματος;
7ο. Ποιες ενέργειες και συνέργειες έχουν προβλεφθεί να γίνουν το 2021, με σκοπό τη δικτύωσή μας με
o τον Απόδημο Ελληνισμό,
o τα Πανεπιστήμια τόσο του Εξωτερικού αλλά και του Εσωτερικού,Η όπως είχε δεσμευτεί το Πε.Συ.Π. πέρυσι, όταν έθετε τις πρώτες βάσεις για να πάμε όλοι μαζί σε αυτή τη προσπάθεια.
Τέλος, και παρόλο που αποτελεί, απολογιστικού χαρακτήρα, το θέμα, δεδομένου του ιδιαίτερου αποτυπώματος που άφησαν οι «μη-απαντήσεις» στις συνεδριάσεις, των Επιτροπών Παρακολούθησης, ερωτάστε επίσης σήμερα:
8ο. Τι ακριβώς, πληρώσαμε για τη συμμετοχή μας στη ΔΕΘ (Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης) που ως γνωστόν ματαιώθηκε και πληρώθηκε το ποσό των 71.920,00€ με ΦΠΑ (αναρωτιόμαστε πόσο θα πήγαινε η έκθεση αν δεν υπήρχε η ματαίωση της;);
Δείτε το βίντεο:
