Μια επιστολή - κραυγή αγωνίας αλλά και αγανάκτησης από έναν αυτοδιοικητικό που βλέπει την πολιτεία να παραμένει αδρανής και πιστή στον υδροκεφαλισμό αρμοδιοτήτων και στην ατέρμονη γραφειοκρατεία,όταν η κατάσταση χαρακτηρίζεται άκρως..
Σε μια πολιτεία που οι αποφάσεις και η πολιτική βούληση σκοντάφτουν σε άλλες προτεραιότητες, και εκείνος αισθάνεται βαρύ το φορτίο της ευθύνης απέναντι στους συμπατριώτες του διαισθανόμενος πως ο μικρός δήμος του παραμένει ανοχύρωτος, όπως και τόσοι άλλοι , στην πρώτη καταιγίδα.
Ο Αννίβας Παπακυριάκος με επιστολή του στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την οποία σήμερα αποκλειστικά παρουσιάζουμε, αναφέρεται στις ζημιές που έπαθε ο δήμος Βέλου Βόχας από τα έντονα καιρικά φαινόμενακυρίως από τον φοβερό κυκλώνα Ζορμπά.Τότε που επισκέφθηκε και ο πρωθυπουργός την περιοχή του, ως αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ήταν πνιγμένη στην λάσπη .
Είναι η κραυγή ενός αυτοδιοικητικού ,επί της ουσίας είναι η αντιπροσωπευτική φωνή πολλών συναδέλφων του, αισθανόμενος ,όπως λέει ανήμπορος να βοηθήσει τους συνδημότες του αντιλαμβανόμενος την άρνηση του κρατικού μηχανισμού να υλοποιήσει τα επείγοντα. Πώς αλλιώς; Αφού έχει καταθέσει χρόνια τις μελέτες οι οποίες επικαιροποιούνται και εδώ και τέσσερα χρόνια αναμένει τις αναθέσεις και τις δημοπρατήσεις των έργων.
Σε μια χώρα πλέον που με την πρώτη βροχή έχει πρόβλημα, σε κάθε της σημείο, θα έπρεπε να είναι έργα πρώτης προτεραιότητα πλέον τα αντιπλημμυρικά έργα της κάθε περιοχής.
Σε μια χώρα που κατασπαταλούνται εκατομύρια ευρώ για αποκατάσταση ζημιών, και αποζημιώσεις αναρωτιέται κανείς γιατί δεν δίνονται απευθείας σε ακριβά αλλά σωτήρια για την ανθρωπινη ζωή απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα;
Τζένη Σουκαρά
Διαβάστε την επιστολή του δημάρχου Βέλου Βόχας Αννίβα Παπακυριάκου προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον πρωθυπουργό της χώρας.
Προς Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Μέγαρο Μαξίμου-Ηρώδου Αττικού 19 106 74 Αθήνα
Αξιότιμε κε. Πρωθυπουργέ
Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς, γινόμαστε σχεδόν καθημερινά, μάρτυρες τεράστιων φυσικών καταστροφών, σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας μας. Πλημμύρες, φωτιές, διαβρώσεις σε γενικευμένες εκτάσεις προκαλούν τεράστιες οικολογικές και όχι μόνο καταστροφές. Καταστροφές οικοσυστημάτων, καταστροφές πόλεων, καταστροφές σπιτιών-επιχειρήσεων περιουσιών, απώλεια πλέον βασικού αισθήματος ασφάλειας πολιτών, αλλά πάνω απ' όλα απώλεια ανθρώπινων ζωών...
Το τελευταίο δεν περιγράφεται με νούμερα. Ας νοιώσουμε πως είναι κάποιος να πνίγεται στη λάσπη, να καίγεται εγκλωβισμένος, να βλέπει τους δικούς του να πεθαίνουν πλάι του αβοήθητοι. Άνθρωποι δικοί μας που γελούσαν το πρωί και πνίγονται γιατί κάπου έβρεξε, καίγονται γιατί κάπου έπιασε φωτιά... Είμαι βέβαιος ότι όλοι αναλογιζόμαστε την τραγικότητα που κρύβεται πίσω από καθημερινές πλέον αλήθειες.
Από την άλλη το κράτος καλείται να πληρώσει τεράστια ποσά αποζημιώσεων, οικιακών επιχειρηματικών καταστροφών, ποσά για αποκαταστάσεις ζημιών, ποσά για πρόσκαιρες διορθώσεις των κακώς κειμένων.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από τεράστιες παθογένειες δεκαετιών στην χώρα μας. Ελλείψεις βασικών υποδομών σε μία χώρα που εθελοτυφλούσε, παράνομες εκχερσώσεις, παράνομες οικοδομήσεις, κλεισίματα ρεμάτων, βασικά έργα χωρίς αντίστοιχα συνοδά προστατευτικά, σε συνδυασμό με την τεράστια κλιματική αλλαγή, μας βρίσκουν ανέτοιμους, ανήμπορους να αντιδράσουμε και συνθέτους ένα τραγικό καταστροφικό παζλ...
Κανείς δεν θέλει αυτή την Ελλάδα πλέον το 2020.
Ναι, με την φύση δεν μπορεί να τα βάλει κανείς. Κάνουμε όμως το καλύτερο δυνατό;
Και αν δεν το κάνουμε, ας ξεκινήσουμε. Κανένας δεν θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα αν δεν υλοποιήσουμε βασικές υποδομές που λείπουν.
Κανένας Πρωθυπουργός, Υπουργός, Δήμαρχος, καμία πολιτική προστασία, κανένας υπεύθυνος δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα. Όλοι θα κατηγορούν αλλήλους για πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν.
Μόνη λύση είναι η επιτάχυνση και υλοποίηση των μεγάλων προστατευτικών έργων. Πρέπει να ξεπεράσουμε και τις τεράστιες αγκυλώσεις που δημιουργεί το υδροκέφαλο κράτος, το οποίο αντί να προστατεύει όπως όλοι θέλουμε, καταδικάζει τους πολίτες του.
Συγκεκριμένα για τον Δήμο μου, αλλά εκτιμώ ότι η ίδια προσέγγιση πρέπει να υπάρξει για όλους τους Δήμους της χώρας που κινδυνεύουν.
Ο Δήμος μου έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια με τραγικές συνέπειες τεράστια πλημμυρικά φαινόμενα. Τα όσα προανέφερα, σε συνδυασμό με έργα της νέας σιδηροδρομικής γραμμής και τα έργα της Ολυμπίας Οδού έχουν οδηγήσει σε απίστευτης έντασης καταστροφές.
Μόνο από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει θύματα και αυτό δεν είναι προς τιμή μας ούτε καν να λέγεται.
Κύριε Πρωθυπουργέ, ήσασταν παρών το 2018 και είχατε προσωπική άποψη.
Σαν Δήμαρχος σας βεβαιώνω ότι Δημοτική Αρχή, Περιφέρεια, Πολιτική Προστασία, Πυροσβεστική, Αστυνομία, κάνουμε το καλύτερο δυνατό, αλλά αυτό είναι πολύ μικρό, είναι ανεπαρκές.
Αισθανόμαστε πραγματικά ανήμποροι να βοηθήσουμε τους δημότες μας. Μόνη λύση η υλοποίηση του έργου της συνολικής αντιπλημμυρικής προστασίας.
Ο Δήμος μου έχει καταθέσει προτάσεις-μελέτες για αυτήν. Επικαιροποιούνται από μελετητές της Γενικής Γραμματείας Υποδομών και εδώ και 4 χρόνια περιμένουμε τις πρώτες αναθέσεις-δημοπρατήσεις των έργων.
Δυστυχώς οι καθυστερήσεις είναι μεγάλες...
Δυστυχώς σε κάθε πρόγνωση κακοκαιρίας η ανησυχία χτυπάει κόκκινο. Μακάρι να είναι μόνο αυτή και μακάρι οι δυνάμεις να αρκέσουν για να αποτρέψουμε τα χειρότερα. Το συνολικό έργο αντιπλημμυρικής θωράκισης του Δήμου Βέλου Βόχας πρέπει να τρέξει άμεσα όπως και όλα τα σχέδια των Δήμων όπου υπάρχουν-και αν δεν υπάρχουν οφείλουν να σχεδιαστούν
Για τον Δήμο μου, όπως και για όλους τους Δήμους της Κορινθίας, όσο μου είναι δυνατόν να γνωρίζω, οι οικονομικοί πόροι υπάρχουν μέσω ΠΔΕ από τα σύνοδα αντιπλημμυρικά έργα της Ολυμπία Οδού. Επίσης το κόστος είναι ελάχιστο σε σχέση με τις ζημιές που θα αποτρέψουμε.
