Με την φράση “Η κατάχωση των αρχαίων πολλές φορές είναι η καλύτερη λύση για την προστασία τους”η υπουργός Πολιτισμού βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες των Μεσσηνιων και το παρέπεμψε στις καλένδες.
Με την τοποθέτησή της, ταυτίζεται επί της ουσίας σε αυτό που είχε διατυπώσει ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, πριν λίγες ημέρες, να “μείνουν στο σκοτάδι τα αρχαία και να κοιμούνται, μέχρι να αναλάβει πρωτοβουλία μια επόμενη ή μεθεπόμενη γενιά”.
Η κ.Μενδώνη ερωτηθείσα για το θέμα που έχει προκύψει τελευταία και ένα ενεργό κίνημα πολιτών αλλά και φορέων που έχουν εκφραστεί δημόσια, υπέρ της ανάδειξης των αρχαίων στο συγκεκριμένο σημείο, σε συνδυασμό και με την ανάπλαση που πρόκειται να γίνει άμεσα, κάνοντας μια σύντομη αναφορά στο παρελθόν τόνισε: “Το 2011 είχε γνωμοδοτήσει θετικά το ΚΑΣ και δέχτηκε το Υπουργείο για την συγκεκριμένη προστασία των αρχαιοτήτων. Για το Υπουργείο λοιπόν το θέμα έχει λήξει, αφού δεν υπάρχουν νεότερα στοιχεία. Αν υποβληθεί νέα μελέτη από τον αρμόδιο φορέα, τον Δήμο Καλαμάτας δηλαδή, θα ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται”.
Συνεχίζοντας η Υπουργός ανέφερε: “Τα Αρχαία δεν είναι όλα εν δυνάμει αναδείξιμα και υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι προστασίας τους που προβλέπονται από τον Αρχαιολογικό Νόμο. Η κατάχωση, πολλές φορές εξυπηρετεί και προστατεύει καλύτερα τα αρχαία”.
Τι είναι η κατάχωση
Η κατάχωση είναι απολύτως παραδεκτή επιστημονικά μέθοδος ως μη καταστρεπτική για τις αρχαιότητες, που τις διατηρεί σε καλή κατάσταση για μια μελλοντική βέλτιστη διαχείριση και προτιμάται όταν αυτές δεν είναι δυνατόν να αναδειχθούν και όταν δεν μπορούν να ενσωματωθούν στα νέα κτήρια λόγω τεχνικού προβλήματος στη θεμελίωση. Προβλέπεται από τον ισχύοντα αρχαιολογικό νόμο και είναι από τις συνηθέστερες εφαρμόσιμες λύσεις ιδίως σε περιπτώσεις σωστικών ανασκαφών. Η τεχνική αυτή έχει κριθεί αρκετές φορές ως η ενδεδειγμένη για την προστασία των δομικών στοιχείων ενός μνημείου. Από την άλλη, η μέθοδος αυτή αντιμετωπίζεται αρνητικά από κάποια μερίδα αρχαιολόγων όχι μόνο επειδή καταδικάζει τις αρχαιότητες στην αφάνεια αλλά και γιατί για τα εν καταχώσει μνημεία, οι ερευνητές είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να στηριχθούν στις μετρήσεις και τις παρατηρήσεις του ανασκαφέα (κατά συνέπεια και των λαθών του) και στερούνται για πολλά χρόνια τη δυνατότητα επανεξέτασής τους…
(πληροφορίες από Μessinialive)
