Μπορεί το άνοιγμα της οικονομίας και του τουρισμού, να ήταν μονόδρομος για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατορίας, αλλά θεωρώ, πως δεν ήταν μονόδρομος γενικότερα.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ήταν, θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ πιο οργανωμένα και μεθοδικά.
Χρόνος υπήρχε, άλλωστε, ώστε να καταρτιστεί ένα εθνικό σχέδιο, το οποίο θα αναγνώριζε μεν την αναγκαιότητα του ανοίγματος, αλλά δεν θα ξεχνούσε τις ευθύνες της πολιτείας απέναντι στους πολίτες της.
Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Η Νέα Δημοκρατορία, είναι μια πολιτική δυναστεία που γεννήθηκε μέσα στο ψέμα, βασίλεψε μέσα στο ψέμα και επανεκλέχθηκε μέσα στο ψέμα.
Είναι μια κυβέρνηση που ψηφίστηκε από το 20% του εκλογικού σώματος, πάνω στην ψευδή ατζέντα της επιστροφής στην κανονικότητα, ενώ δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, ότι η κυβέρνηση ανήκει στην παράταξη που εκτίναξε το δημόσιο χρέος και οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία.
Βέβαια, οι Έλληνες λατρεύουν, να τους λένε ψέματα. Δεν χορταίνουν ψέμα.
Αρκεί να τους πεις, ότι είναι οι καλύτεροι και πως θα τους γεμίσεις τις τσέπες και είναι ικανοί να ψηφίσουν τον οποιονδήποτε και να πιστέψουν το οτιδήποτε.
Είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει κανονικότητα σε μια πτωχευμένη οικονομία, μετά από 10 χρόνια εξαντλητικής λιτότητας, με ένα δυσθεώρητο, μη-βιώσιμο χρέος των 362 δισ. ευρώ (μη υπολογίζοντας το νέο δάνειο της χώρας λόγω κορωνοϊού) ήτοι, στο 200% του ΑΕΠ της χώρας και χωρίς καμία πρωτοβάθμια παραγωγική δομή;
Όχι, φυσικά. Αλλά για τους Έλληνες είναι, αρκεί να ψηφίσεις τον καταλληλότερο.
Τα ίδια έλεγα τον Μάρτιο, τα ίδια θα πω και τώρα. Αν μη τι άλλο, είμαι συνεπής.
Εντάξει, η γνώμη μου είναι, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, αλλά για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Είναι ξεκάθαρα, για τον ίδιο λόγο που δεν μπορείς να χρησιμοποιείς πρακτικές του καπιταλισμού, για να αντιμετωπίσεις τις επιπτώσεις του καπιταλισμού.
Είναι παράλογο, να περιμένει κανείς να μας σώσει ο καπιταλισμός, από την φτώχεια που ο ίδιος παράγει.
Είναι παράλογο, να περιμένει κανείς να αντιστρέψει ο καπιταλισμός την κλιματική κρίση, που ο ίδιος προκάλεσε.
Και θεωρώ άτοπο, να περιμένει κανείς, να αντιμετωπιστούν οι δυσμενείς υγειονομικές και οικονομικές επιπτώσεις μιας παγκόσμιας πανδημίας, λες και πρόκειται για μια χρηματοπιστωτική κρίση.
Όπως λες κι εσύ, στην Ελλάδα γεννήθηκε η Λογική, αλλά και στην Ελλάδα πέθανε.
Εν αρχή, ο Λόγος. Εν συνεχεία, η Προπαγάνδα.
Είναι ωραίο να θυμόμαστε, ότι τα αρχαία μας καρντάσια ανέπτυξαν την λογική σκέψη, αλλά ξεχνάμε πολλές φορές, ότι τα αρχαία μας καρντάσια ανέπτυξαν και την ρητορική, με τους περίφημους ρήτορες που έγραφαν πληρωμένους πολιτικούς λόγους για τους δημαγωγούς της εποχής.
Τα αρχαία μας καρντάσια εφηύραν την Δημοκρατία, αλλά εφηύραν και την Δημαγωγία, που πληγώνει την Δημοκρατία ανεπανόρθωτα.
Την ίδια ώρα που ο Χαρδαλιάς μας λέει, πως την ευθύνη για την αύξηση των κρουσμάτων την έχουν οι ανεύθυνοι πολίτες, και το ΣΚΑΪ μας παίζει πλάνα από συνωστισμούς νέων, ο Κούλης βγαίνει στο CNN και παραδέχεται το προφανές, ότι για την αύξηση ευθύνεται το άνοιγμα της οικονομίας και το άνοιγμα του τουρισμού.
Είναι τυχαία ασυνεννοησία ή επικοινωνιακή ανικανότητα;
Τίποτα από τα δυο.
Απλά, η Νέα Δημοκρατορία γνωρίζει σε ποιους απευθύνεται, όταν μιλάει εντός των συνόρων και σε ποιους απευθύνεται, όταν μιλάει εκτός των συνόρων.
Γνωρίζει, ότι τα χάπατα δεν βλέπουν CNN και πολύ πιθανόν να μην γνωρίζουν γρι αγγλικά.
Γνωρίζει, ότι όταν μιλάει στο CNN, μιλάει στους δανειστές, τους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας.
Όταν μιλάει στο CNN, έχει ανοιχτή γραμμή με τους πλούσιους επενδυτές.
Γιατί, στο φινάλε, όταν ο Κούλης μιλάει στο CNN, μιλάει στα αφεντικά του.
Πιτσιρίκο, για κάποιον σαν εμένα, που έχει σταματήσει να βλέπει τηλεόραση εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο (εσωτερικής κατανάλωσης) μηχανισμός προπαγάνδας που βλέπω στο ελληνικό γυαλί, είναι τρομακτικός.
Είναι πολύ καλοί οι πoύστηδες.
Πλήρης αποχαύνωση. Ολοκληρωτική κυβερνητική προπαγάνδα.
Σε ένα καθεστώς που οι λαοί είναι δέσμιοι των αποφάσεων της οικονομικής ελίτ και των κυβερνώντων πολιτικών που τους υπηρετούν, είναι αστείο να συζητάμε για ατομική ευθύνη.
Ατομική ευθύνη έχουν μόνο οι ελεύθεροι πολίτες, που αποφασίζουν οι ίδιοι για την μοίρα τους και την μοίρα των κοινωνιών τους.
Στις κοινωνίες που έχουμε φτιάξει, η ευθύνη για τέτοιου μεγέθους κρίσεις, βαραίνει αυτούς που βρίσκονται στα κέντρα των αποφάσεων.
Την τελευταία φορά που κοίταξα, δεν είμαστε εμείς αυτοί.
Δεν μπορεί η ατομική ευθύνη να σηκώνει τα βάρη των δυσμενών επιπτώσεων, αλλά τα κέρδη να τα τσεπώνουν οι πλούσιοι.
Αλήθεια, όμως, αναρωτιέμαι, άξιζε να πειραματιστεί η κυβέρνηση με την υγεία και την ασφάλεια των Ελλήνων;
Αφού η οικονομική κατάρρευση των Ελλήνων ήταν προδιαγεγραμμένη.
Ακόμα και τον μισό τουρισμό να είχαμε, σε σχέση με πέρυσι, μιλάμε για μια απώλεια του ΑΕΠ γύρω στο 5-6%.
Δεν γίνεται η παγκόσμια οικονομία να οδεύει σε ύφεση κι εμείς να γλιτώναμε.
Οπότε, το δίλημμα ήταν εξαρχής ξεκάθαρο: τα λεφτά ή τη ζωή σου.
Όλοι καταλαβαίνουμε, ελπίζω, τι επιλέχθηκε, γιατί επιλέχθηκε και προς όφελος ποιανού επιλέχθηκε, οπότε ας μην κάνουμε τους χαζούς.
Όταν πάρθηκαν αυτές οι αποφάσεις, κανείς δεν σκεφτόταν τον κοσμάκη.
Αλλά είναι εύκολο για τους πολιτικούς να κάνουν πειράματα, με τον κώλo των άλλων.
Γιατί το να ανοίξεις την οικονομία και τον τουρισμό σε καθεστώς πρωτόγνωρης πανδημίας, είναι πείραμα, δεν χωράει καν συζήτηση αυτό.
Φυσικά, η παράδοσή μας θέλει, οι άλλοι να την πληρώνουν την νύφη, οπότε δεν γ@μιέται.
Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, βλέπεις, είναι προστατευμένοι και από οικονομικές κρίσεις και από κορωνοϊούς και απ΄ότι θέλεις.
Ακόμα και με το καλύτερο δυνατό σενάριο, αυτό της άμεσης στήριξης της οικονομίας από το κράτος, που στην ουσία μεταφράζεται σε απευθείας κάλυψη μισθών, μείωση ενοικίων, αναβολή πληρωμής φόρων και την μείωση της φορολογίας στον τομέα του τουρισμού, η ύφεση στην Ελλάδα θα ήταν της τάξης του 10% (όπως μας ενημέρωνε το ΔΝΤ ήδη από τον Απρίλιο) δηλαδή στα επίπεδα του 2011, της χειρότερης χρονιάς της κρίσης στη χώρα μας.
Το κράτος, φυσικά, είναι ιδεολογικά αντίθετο σε οποιαδήποτε πολιτική άμεσης στήριξης της οικονομίας, επομένως ήταν αδύνατο να προκύψει το θετικότερο δυνατό σενάριο.
Με απλά λόγια, η ελληνική οικονομία ήταν χεσμένη, είτε με άνοιγμα του εξωτερικού τουρισμού (γιατί ας μην ξεχνάμε, ότι υπάρχει και ο εσωτερικός τουρισμός) είτε όχι.
Τουρισμός θα υπήρχε, αλλά όχι εξωτερικός.
Η μόνη διαφορά είναι, ότι, με το κλείσιμο του εξωτερικού τουρισμού, η κυβέρνηση θα είχε την ευχέρεια να προβεί σε διαρθρωτικές αλλαγές, για να ανακόψει σε έναν μικρό βαθμό την κατρακύλα της ύφεσης και να εξασφαλίσει την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών της χώρας.
Δυστυχώς, το πλοίο αυτό σάλπαρε. Τώρα είναι αργά.
Η ελπίδα ότι ο τουρισμός θα έσωζε την ελληνική οικονομία, σε καθεστώς πρωτόγνωρης πανδημίας, ήταν ένα όνειρο θερινής νυκτός.
Γιατί η ελληνική οικονομία είναι μια χρεοκοπημένη οικονομία, που δεν σώζεται με πειράματα.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Τα φετινά έσοδα από τον τουρισμό στη χώρα μας, θα κινηθούν μεταξύ 3 και 3,5 δισ. ευρώ, από 18,5 δισ. το 2019.
Η μείωση των εσόδων ανέρχεται στο 81% – 84%, ενώ το πλήγμα στο ΑΕΠ φτάνει στο 8%.
Αρχικά, η απόφαση ήταν, να έρχονται μόνο τουρίστες με αρνητικά τεστ, αλλά άσκησε πιέσεις η TUI, με αποτέλεσμα οι έλεγχοι να περιοριστούν μόνο σε δειγματοληπτικό επίπεδο.
Αρχικά, η απόφαση ήταν να υπάρχει περιορισμένη πληρότητα στα πλοία, αλλά άσκησαν πιέσεις οι Έλληνες πλοιοκτήτες, με αποτέλεσμα η πληρότητα να αυξηθεί στο 80%, και βάλε.
Στους 2.500.000 τουρίστες που ήρθαν στην χώρα μας, έγιναν μόλις 300.000 τεστ, δηλαδή μόλις το 12%.
Οι περιοχές με το μεγαλύτερο επιδημιολογικό φορτίο είναι οι κατ’ εξοχήν δημοφιλείς τουριστικές περιοχές της χώρας.
Αυτό μπορούσε να το προβλέψει ο καθένας, δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός ή επιδημιολόγος.
Αλλά, κατά τα άλλα, φταίνε οι ανεύθυνοι πολίτες.
Οι πολίτες φταίνε, που την Άνοιξη η κυβέρνηση παινευόταν (με την στήριξη των κρατικοδίαιτων ΜΜΕ) ότι νίκησε την πανδημία;
Οι πολίτες φταίνε, που η κυβέρνηση άνοιξε τα πάντα φόρα παρτίδα, χωρίς κανένα σχέδιο για περιορισμό των κρουσμάτων και ενίσχυσης του ΕΣΥ, δίνοντας το μήνυμα ότι οι χειροκροτάκηδες μπορούν να επιστρέψουν στην κανονικότητα, αρκεί να φοράνε …μάσκα;
Και τώρα τι; Τώρα σκάσε και κολύμπα.
Η μόνη λύση για την χώρα μας σε καθεστώς πρωτόγνωρης παγκόσμιας πανδημίας, πλέοντας σε αχαρτογράφητα νερά, θα έπρεπε να ήταν πρωτίστως η ασφάλεια και η υγεία των πολιτών της, όχι τα έσοδα των ξενοδόχων και των τουριστικών πρακτορείων.
Ένα είναι το μόνο σίγουρο, ότι τα έσοδα από τον τουρισμό δεν θα τα καρπώνονταν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι σερβιτόροι. Ας μην γελιόμαστε.
Η μόνη λύση για μια υπεύθυνη κυβέρνηση, θα έπρεπε να ήταν να ξοδέψει τα χρήματα των πλεονασμάτων, που παρήχθησαν με το αίμα και των ιδρώτα των Ελλήνων (το περίφημο μαξιλαράκι) και να προβεί σε έναν μεγάλο δανεισμό από τις αγορές, ώστε να καλύψει το υγειονομικό έλλειμμα στο ΕΣΥ, τους μισθούς και τις συντάξεις.
Όχι τώρα, τον Απρίλιο, τον Μάιο. Τώρα είναι αργά.
Γι’ αυτό δεν πανηγύριζαν άλλωστε τόσα χρόνια; Ότι η χώρα μας μπορεί να δανείζεται και πάλι;
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Το μόνο που ήταν ικανό, να σώσει την ελληνική οικονομία από την σίγουρη καταστροφή, θα ήταν η πιο γενναιόδωρη αναδιανεμητική πολιτική των τελευταίων 20 ετών.
Κι αν η μαμά Μέρκελ μας κουνούσε το δάχτυλο, να της έλεγαν οι μπατριώτες να το βάλει εκεί που ξέρει.
Αφού, στο φινάλε, το μάθημα της πανδημίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν το συνηθισμένο, ότι ο καθένας είναι για την πάρτη του. Ακόμα δεν μάθαμε;
Θα της θυμίζαμε, ότι, σύμφωνα με την έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογίας και Δασμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η πρωταθλήτρια χώρα στην φοροδιαφυγή είναι η Γερμανία, οπότε ας πάει να καθαρίσει τον δικό της στάβλο, που βρωμάει και ζέχνει, πριν ασχοληθεί με τον δικό μας.
Τι κρίμα που τα κόμματα της εξουσίας είναι ιδεολογικά αντίθετα στην μόνη υπεύθυνη λύση για την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών της χώρας.
Αλλά πώς να μην είναι; Αφού δεν κυβερνούν αυτοί.
Η ιδεολογία της κυβέρνησης και των κομμάτων εξουσίας, είναι η ιδεολογία των αφεντικών τους, των πλούσιων Ελλήνων.
Το ξέρατε, πουλάκια μου, ότι η φτωχή Ελλαδίτσα είναι η 5η χώρα σε φοροδιαφυγή στην Ευρώπη; Τρίτη χώρα σε ποσοστό φοροδιαφυγής επί του ΑΕΠ.
Το ξέρατε, ότι τα συνολικά κεφάλαια, που είναι «παρκαρισμένα» σε φορολογικούς παραδείσους, ανέρχονται σε 63 δισεκατομμύρια ευρώ;
Πίστεψτε με, δεν είναι ο τυροπιτάς και ο υδραυλικός που έχουν λογαριασμούς στα Κέϊμαν.
Ναι, καλά ακούσατε, ο αφορολόγητος πλούτος των πλούσιων Ελλήνων ανέρχεται στο 34% του ΑΕΠ της χώρας.
Βέβαια, ο κόσμος θα συνεχίζει να στηρίζει Κούλη, όπως στις ΗΠΑ στηρίζουν ακόμα Τράμπ, παρά τους μαζικούς τάφους και το στοίβαγμα των πτωμάτων σε φορτηγά ψυγεία στο πίσω μέρος των νοσοκομείων.
Γιατί; Επειδή είναι παραπλανημένα χάπατα. Τα χάπατα δεν ξεσηκώνονται και δεν έχει νόημα να περιμένουμε καμιά επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
Αυτά γίνονται μόνο στα παραμύθια.
Πιτσιρίκο μου, ως γνήσιος εκφραστής του Ντουντεϊσμού (όπως ο φίλος δεσπότης Βασίλης) γνωρίζω, πως η ζωή είναι σύντομη, πολύπλοκη και κανένας δεν γνωρίζει πραγματικά, τι να κάνει γι’ αυτό.
Κανένας μας δεν γνωρίζει περί τίνος πρόκειται.
Γνωρίζω, πως χρειάζεται να χαλαρώσουμε λιγάκι, να αράξουμε και να απολαύσουμε τις μικρές χαρές της ζωής, γιατί δεν υπάρχει αύριο. Μόνο το τώρα υπάρχει.
Ξέρω, ότι πρέπει να σταματήσουμε να ανησυχούμε, για το αν θα φτάσουμε στον τελικό και ότι έχει μεγαλύτερη αξία να την πέφτουμε με τα φιλαράκια μας και να απολαμβάνουμε τους ζυθοχυμούς μας, είτε ρίχνουμε εξάρες στη ζωή, είτε ασόδυο.
Στην ουσία, το νόημα είναι, να βάλεις τα δυνατά σου, για να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να είσαι αληθινός σε αυτόν και απέναντι στους άλλους.
Αλλά γνωρίζω, επίσης, ότι όσο πολύτιμο εργαλείο κι αν είναι η Αποδοχή (για να μπορούμε να την παλεύουμε σε αυτό το τρελοκομείο), δεν είναι ένα εργαλείο για όλες τις δουλειές.
Άλλες φορές χρειάζεται κατσαβίδι και άλλες φορές βαριοπούλα.
Όπως είπε και η Μαρία από την Βαρκελώνη στο κείμενό της, το μέλλον είναι ρεζερβέ για λίγους. Μαρία έγραψες!
Αλλά από εμάς εξαρτάται. Εμείς φτιάχνουμε τα τραπέζια, εμείς φτιάχνουμε τις καρέκλες, εμείς φτιάχνουμε το ταμπελάκι που γράφει “Reserved”. Αυτοί απλά κάθονται.
Βασικό Εισόδημα, για όλους, τώρα. Να ένα καλό πείραμα με τους κώλoυς μας.
Κάνε μασάζ στα δάχτυλα σου πιτσιρίκο, αλλά μην σταματάς να γράφεις γι’ αυτό. Στο τέλος, θα δικαιωθείς. Εύχομαι μόνο να προλάβεις να το απολαύσεις.
Αρκετά λόγια. Έρχεται φθινόπωρο. Winter is coming. Ήρθε η ώρα να πάμε για κυνήγι.
Και μέχρι να το χωνέψουμε, εγώ θα το επαναλαμβάνω: ΣΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ
Από την παρατημένη νύφη του Θερμαϊκού, την αγαπημένη μου τσιμεντούπολη, με αγάπη,
Κώστας
(Φίλε Κώστα, όπως τα γράφεις είναι. Σου υπόσχομαι πως θα κάνω τα πάντα για να την περνάω φίνα. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
