Στην προσπάθειά της να προσελκύσει το δολάριο και το ρούβλι, η Ελλάδα έδιωξε και τους πρόθυμους.
Νίκος Παπαδογιάννης
Το σχέδιο που εξαγγέλθηκε από την κυβέρνηση για το άνοιγμα των συνόρων, είναι, χωρίς υπερβολή και διάθεση αντιπολίτευσης, εξωφρενικό.
Εάν δεν το πληροφορηθήκατε, επιτρέψτε μου να το περικλείσω σε 1-2 παραγράφους. Οι πτήσεις εξωτερικού απελευθερώνονται από την 1η Ιουλίου, χωρίς κανέναν περιορισμό. Ήδη από τις 15 Ιουνίου θα έχουν ξεκινήσει τα δρομολόγια, από χώρες που «νίκησαν την πανδημία» και θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες με απόσταση δύο εβδομάδων.
Δεν θα υπάρχει υποχρέωση καραντίνας στην Ελλάδα για τους επισκέπτες, ούτε θα ζητείται πιστοποιητικό υγείας, ούτε θα γίνεται τεστ για τον Covid-19 στα αεροδρόμιά μας. Θα διενεργούμε μόνο δειγματοληπτικούς ελέγχους, λες και ψάχνουμε για λαθρεμπόρους.
Αν πετύχουμε κανέναν άρρωστο, θα τον μπαγλαρώνουμε στο μπαλαούρο για δύο εβδομάδες και θα έχουμε εύκαιρο γιατρό για τα περαιτέρω. Οι υπόλοιποι θα φεύγουν ανεξέλεγκτοι για τα νησιά και για τα βουνά και για τους Παρθενώνες.
Μπάτε. Σκύλοι. Αλέστε. Με μάσκες και αποστάσεις ασφαλείας. Ευπρόσδεκτα τα κατοικίδια ζώα και τα κατοικίδια μικρόβια.
Θα ψοφήσουμε που θα ψοφήσουμε λόγω της οικονομικής κατάρρευσης, ας ψοφήσουμε και από κορονοϊό. Δεν έχουμε κάτι να χάσουμε, εκτός φυσικά από τη ζωή μας. Και από τη ζωή των άλλων.
Είναι ή δεν είναι άνω ποταμών, λιμνών και νησιών; Θα γίνουμε ή δεν θα γίνουμε υγειονομική βόμβα;
Παρόμοια σχέδια εξετάζουν και άλλες χώρες, αλλά σχεδόν καμία δεν έχει προχωρήσει σε τέτοιο τόλμημα. Ακόμα και εκείνες που παρουσιάζουν εξαιρετική επιδημιολογική εικόνα, το σκέφτονται διπλά και τρίδιπλα και θέτουν προϋποθέσεις για όσους προέρχονται από «προβληματικές» λόγω της πανδημίας περιοχές.
Εάν υπάρχει κάτι, που κάνει να ντρέπομαι, αφού δεν ντρέπονται αυτοί που σκαρφίστηκαν το παραπάνω σχέδιο, είναι ο επίσημος μακιαβελισμός του ελληνικού κράτους. Η ηθική του λαδέμπορα, που μάλλον δυσφημεί τη χώρα παρά την ωφελεί.
«Ελάτε να μας τα ακουμπήσετε και γαία πυρί μιχθήτω», λέει στους επισκέπτες της η χώρα του Ξένιου Δία. «Δεν πειράζει κι αν αρρωστήσετε, τα ήθελε ο κώλος σας. Αρκεί να γυρίσετε στη χώρα σας για να πεθάνετε εκεί, να μη μας χαλάσετε και τα στατς».
Πρόκειται για εκπόρνευση: κατεβάζουμε τα βρακιά, για να τους πάρουμε τις στερλίνες, τα ρούβλια, τα δολάρια και τα γιουάν. Κι αν ξεκινήσουμε καμιά νέα πανδημία μέσα στην τούρλα της σφηνοποσίας και του διονυσιασμού, δεν βαριέσαι, θα το ξεπεράσουμε και αυτό.
Σάμπως πάθαμε τίποτε, τόσες εβδομάδες κλεισμένοι στα σπίτια; Oύτε 330 χιλιάδες δεν είναι οι νεκροί του κορονοϊού. Εμείς μπορεί να θρηνήσαμε λίγους, 166 με την τελευταία καταμέτρηση, αλλά ήμασταν (ως χώρα) σε γεωγραφική και κοινωνική απομόνωση.
Τι θα εμποδίσει τον ιό στα rooms to let, στα βαποράκια, στα μπιτσόμπαρα και στα τσιμπούσια του καλοκαιριού; Η ατομική ευθύνη; Ή τα …ΜΑΤ;
Η μοναδική καλή είδηση των ημερών είναι ταυτόχρονα κακή: φαίνεται, ότι θα είναι ελάχιστοι οι ξένοι, που θα έρθουν φέτος στην Ελλάδα. Ποιος θα ταξιδέψει για αναψυχή, σε τόπο όπου δεν αισθάνεται ασφαλής;
Ο εσωτερικός τουρισμός θα ήταν μια κάποια λύσις, αν υπήρχε περισσευούμενο σέντσι στο πορτοφόλι. Αλλά ούτε αυτό προβλέπεται. Η ύφεση που έρχεται, αγγίζει ποσοστά που προ πανδημίας ακούγονταν αδιανόητα, ακόμα και για τα δεδομένα της πολλάκις χρεοκοπημένης Ελλάδας.
Τουλάχιστον, είμαστε ελεύθεροι να μεταναστεύσουμε ή να πάμε εμείς διακοπές στο εξωτερικό. Και αν αρπάξουμε εκτός συνόρων κανένα μικρόβιο, θα μπορέσουμε να το εισαγάγουμε ανενόχλητοι.
Αφού το πήραμε απόφαση, να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια, ας το κάνουμε τουλάχιστον σωστά. Με τα ίδια μας τα χέρια.
ΠΗΓΗ: koutipandoras.gr
