Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Θα είμαι σύντομος, μην χαλάσω και την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα, που αναβλήθηκε πάλι και θα ξεκινήσει τελικά στις...
4 Μαΐου, επειδή οι επόμενες δυο βδομάδες είναι πολύ κρίσιμες.
Επίσης, συμπληρώνουμε 10 χρόνια από την στιγμή που ο Γεώργιος Παπανδρέου Τζούνιορ ανακοίνωνε στους Έλληνες από το τροπικό Καστελόριζο, την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, στις 23 Απριλίου του 2010.
Ήταν το 1ο Μνημόνιο από τα 3+1 συνολικά που υπογράφηκαν τα επόμενα χρόνια (το 1ο ύψους 80 δισεκατομμυρίων ευρώ ψηφίστηκε στις 6 Μαΐου του 2010, το 2ο ύψους 100 δισ. στις 12 Φλεβάρη του 2012, το 3ο ύψους 86 δισ. στις 14 Αυγούστου 2015 και το 4ο ύψους 30 δισ., μάλλον το μαξιλαράκι «ασφαλείας» θα ήταν, στις 18 Μαΐου 2017).
Κατέρρευσε το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ (που μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ), PSI, δημοψήφισμα, αγανακτισμένοι, Κερατέα, Σκουριές, μετανάστευση 1 εκατομμυρίου ανθρώπων στο εξωτερικό, προσφυγικό, Μακονία, θα πάρουμε-δεν θα πάρουμε τη δόση, Μάτι-Μάνδρα, φασίστες στη Βουλή, Φύσσας, Ζακ, Ηριάννα, πλειστηριασμοί, Grexit, μείωση του ΑΕΠ πάνω από 25% (η μεγαλύτερη σε αστικό κράτος εν καιρώ ειρήνης) και πολλά άλλα, μέχρι να φτάσουμε στην πανδημία των ημερών.
Θαρρεί κανείς, πως όλες αυτές οι εμπειρίες θα οδηγούσαν σε ένα συνειδησιακό άλμα της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτό δεν συνέβη.
Όλα αυτά κατέληξαν στον διακαή πόθο για επιστροφή στην κανονικότητα· όπως τη νοεί ο καθένας.
Οι Έλληνες δεν προετοιμάστηκαν για απολύτως τίποτα, αντιθέτως πίστεψαν, ότι, όπως η Σταχτοπούτα έγινε πριγκίπισσα, έτσι και η Ελλάδα θα θριαμβεύσει βουτηγμένη στο βούρκο.
10 ολόκληρα χρόνια σώσιμο.
10 ολόκληρα χρόνια υποτέλεια, υποκρισία και απύθμενη ηλιθιότητα.
10 χρόνια μετά δικαιώνονται όλοι.
Και ενώ όλα τριγύρω «αλλάξανε», τα ίδια παραμένουν.
Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ιστορία που αναπτύχθηκε χρεωμένη μέχρι τα μπούνια.
Έλυσε το πρόβλημα του χρέους, με περισσότερο χρέος, συνάπτοντας νέα δάνεια που εκτείνονται χρονικά ως το 2100.
Σε λίγες βδομάδες (αν όχι μέρες) ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώνει με λύπη τις επιπτώσεις του κορονοϊού στην ελληνική οικονομία και με βαριά καρδιά θα αποφασίζει την προσφυγή της Ελλάδας σε νέο δανεισμό (το 5ο μνημόνιο).
Τα μνημόνια, άλλωστε, είναι δανειακές συμβάσεις (τι πλάκα που γράφουμε ότι λέγαμε τα προηγούμενα χρόνια, τις ίδιες λέξεις ακριβώς).
Βέβαια, αν μια γρίπη ξέκανε την ελληνική οικονομία, μάλλον ήταν βαριά άρρωστη από καιρό, αλλά εδώ δεν κατάλαβαν άλλα οι Έλληνες, αυτό θα καταλάβουν;
Μεταξύ μας, η ελληνική οικονομία δεν ήταν τίποτε περισσότερο, από τα ζεστά λεφτά του καλοκαιριού με τα οποία ζεσταίναμε τις καρδιές μας τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά τελείωσε και αυτό το έργο.
Οι πολλαπλές προβλέψεις μιλούν για ύφεση από 10% (που αποκλείεται με τα τωρινά δεδομένα, πολύ μεγαλύτερη θα είναι) μέχρι 39%, ενώ το ΔΝΤ ανακοίνωσε, πως το χρέος θα ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ.
Τη γρήγορη επάνοδο μετά απ’ όλο αυτό (που δεν προβλέπεται πριν το τέλος του 2022, πάει άλλη μια τετραετία ονείρων δηλαδή) ξεχάστε την, αφού τίποτα δεν θα το βρούμε όπως τ’ αφήσαμε (το φαινόμενο του ντόμινο).
Επ’ ευκαιρία, αυτοί που χαίρονται, επειδή μειώθηκε σχετικά το χρέος σε πραγματικά νούμερα, ας αναρωτηθούν καλύτερα, σε τι κατάσταση είναι ο …δανειολήπτης.
Εκτός από τα 330 δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρέους (176,6% του ΑΕΠ 187,5 δισεκατομμυρίων ευρώ), υπάρχει και το ιδιωτικό χρέος ύψους 260 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας είναι “μόλις” 440 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το δείχνει και το γράφημα, οι Έλληνες την μόνη επάνοδο που έκαναν ήταν στο χρέος. Είναι ακριβώς εκεί που βρισκόντουσαν το 2010. Με μια σημαντική διαφορά. Έχασαν 10 ολόκληρα χρόνια.
Η Ελλάδα, λοιπόν, είναι τελειωμένη. Το ξέρουν όλοι αυτό εκτός από τους Έλληνες.
10 ολόκληρα χρόνια και οι Έλληνες δεν έφτιαξαν ούτε ένα εναλλακτικό ΜΜΕ, ούτε μια τοπική αγορά, ούτε ένα κίνημα της προκοπής, ούτε καν ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούν να ζεσταίνονται όλοι το χειμώνα, ενώ περιττό να πούμε, ότι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη σε τίποτα και οι υποδομές είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση.
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Αυτή ήταν η απόφαση.
Ολόκληρες τοπικές κοινωνίες στράφηκαν σε έναν παραγωγικό τομέα για να κρύψουν κάτω από το χαλί τον ελέφαντα στο δωμάτιο, το ελληνικό χρέος, που, αν δεν διαγραφεί, δεν φτάνουμε ούτε μέχρι το 2030, πόσο μάλλον ως το 2100, το έτος δηλαδή μέχρι το οποίο υποθηκεύτηκε η χώρα στις ορέξεις των δανειστών.
Και φυσικά, ουδείς Έλληνας σοφότερος του 2010.
Θα γράψω ακριβώς αυτό που έγραψα το 2017 (μέχρι το ίδιο υστερόγραφο θα έχω) και που θα γράφουμε και το 2027. Όχι για προσωπική επιβεβαίωση, ούτε καν για να ανέλθω ψηλότερα των άλλων. Μέσα σε όλα τα λάθη αυτών των 10 χρόνων, βρίσκει άνετα κάποιος τα δικά μου. Αν δεν είσαι, άλλωστε, μέρος της λύσης είσαι μέρος του προβλήματος:
«Τώρα, όπως και να έχει, είναι η ώρα για το νόμο της ζούγκλας. Ο θάνατος σου, η ζωή μου. Ελπίζω να σας έκαναν πολύ αδίστακτους αυτά τα 10 χρονάκια. Γιατί στα χρόνια που έρχονται θα βασιλέψει η απελπισία και η απόγνωση. Αλλά, εντάξει μωρέ, μην είμαστε και απαισιόδοξοι. Εξάλλου, οι Έλληνες είμαστε σαν τις κατσαρίδες. Αντέχουμε και έναν πυρηνικό όλεθρο. Δεκτόν. ‘Έχετε δει όμως πού (και πώς) ζουν οι κατσαρίδες, έτσι;»
Λυπάμαι, αλλά η Ιστορία δεν χαρίστηκε ποτέ στους λαούς που υποτάχθηκαν, ενώ κανένας υποταγμένος λαός δεν γλίτωσε τον χλευασμό των άλλων.
Ή όπως έλεγε ο Βάρναλης: «Αλίμονο στον αυτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς παραδίνεται για να σωθεί στο έλεος του Θεού και στους νόμους των κλεφτών».
Με εκτίμηση,
Άρης
Υ.Γ.1 Είχα γράψει κάποια στιγμή, πως όλα αυτά τα χρόνια ήθελαν να δουν (οι δανειστές) με ποιους είχαν να κάνουν πρώτα. Και πως τώρα ξέρουν και απορούν με τον εαυτό τους, πόσο πολύ μας υπερτίμησαν. Η αλήθεια είναι, ότι ήθελαν να παίξουν κάμποσα χρόνια μαζί μας ακόμα (αποδειχθήκαμε μεγάλα κελεπούρια) αλλά τους προλαβαίνουν οι παγκόσμιες εξελίξεις και η επερχόμενη (νέα) κατάρρευση που προμηνύουν. Κρίμα, γιατί ο Κυριάκος το ήθελε πολύ, να τσακίσει τα μνημόνια που δεν πρόλαβε να σκίσει μέσα από τα χέρια του Αντώνη ο Αλέξης (όπως είπα παραπάνω, γράφτηκε το 2017, κωμικοτραγικό ε;).
Υ.Γ.2 Πριν λίγους μήνες οι Χιλιανοί ξεχύθηκαν στους δρόμους (μάλιστα συνέχιζαν να το κάνουν μέχρι πριν 2 βδομάδες, τις τελευταίες δυο δεν ξέρω) με το σύνθημα «δεν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα ήταν το πρόβλημα». Οι περισσότεροι Έλληνες πανηγύρισαν πέρσι την επιστροφή στην κανονικότητα, παρέα με μερικούς απ’ τους ανθρώπους που εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος, αλλά πιστεύουν ακόμα στην εύνοια της …θεάς τύχης. Η τύχη, όμως, μια μέρα τελειώνει.
Υ.Γ.3 Τι παραστατικό που θα ήταν, να βγει ο Κυριάκος να ανακοινώσει το 5ο Μνημόνιο από τη Σαντορίνη και να αναδύονται σύννεφα καπνού από το ενεργό ηφαίστειο. Είναι το μόνο που δεν έχουν πάθει ακόμα οι Έλληνες. Ψέματα. Έμεινε και η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπομονή, θα γίνει και αυτό. Περιττό να πω, ποιος λαός θα πληρώσει τα σπασμένα.
(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, στην κυβέρνηση δεν λένε πια για “επιστροφή στην κανονικότητα” αλλά [όπως έβαλα στον τίτλο] για “επιστροφή στη νέα κανονικότητα”. Δηλαδή, αυτό που αυτοί θα θεωρούν κανονικό από εδώ και πέρα. Άρη, το παιχνίδι για τους Έλληνες τελείωσε το 2010-2011. Αφού τότε δεν μπόρεσαν, τώρα θα δεχτούν τα πάντα. Λαός που χρεοκοπεί η χώρα του και δεν απαιτεί να αποδοθεί Δικαιοσύνη [και δέκα χρόνια μετά κάνει κυβέρνηση το κόμμα που εκτίναξε το δημόσιο χρέος], είναι άξιος της μοίρας του. Ένας λαός που κάθεται και βλέπει έναν ψάλτη “επιστήμονα” να του λέει, πώς θα πλύνει τα χέρια του και δακρύζει και λίγο, έχοντας από δίπλα έναν τύπο που θυμίζει εκείνο το συμμαθητή που όλοι είχαμε και τον αποφεύγαμε, και τον βλέπεις μετά από χρόνια στον δρόμο και αλλάζεις πεζοδρόμιο. Χώρια που μάλλον την έχουν πατήσει πολύ άσχημα με την καραντίνα και την απουσία τεστ στον πληθυσμό [μάλλον δεν υπάρχει καθόλου ανοσία στον ιό στην ελληνική κοινωνία], και μπορεί να γίνει μακελειό, μόλις σταματήσει η απαγόρευση της κυκλοφορίας. Από τον θρίαμβο στην καταστροφή. Κλασική ελληνική περίπτωση. Γεμάτη η Ιστορία των Ελλήνων από τέτοια. Μακάρι να μη γίνει έτσι. Να βάλει το χέρι του ο …Θεός. Ή η ζέστη. Κάποιος να βάλει το χέρι του. Αφού το πλύνει πρώτα σχολαστικά. Να είσαι καλά, Άρη. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
