Νίκος Ξυδάκης
Ολοταχώς στα βράχια η Ευρώπη; Αυτό σκεφτόμαστε μετά το «τσίρκο» του Eurogroup.
H σύντομη απάντηση είναι: Οχι, δεν θα ναυαγήσουν όλοι, και...
όχι όλοι την ίδια ώρα. Αυτή πάντως που κινδυνεύει άμεσα, είναι η Ελλάδα.
Ας δούμε ένα ρελιστικό σενάριο, με βάση ότι η χρονιά θα κλείσει με 12% ύφεση, όσο περίπου υπολογίζουν ήδη στην πλατεία Συντάγματος. Στον επόμενο χρόνο είναι πολύ πιθανόν, να έχουμε απομείωση του ΑΕΠ κατά 10% και αύξηση του δανεισμού κατά 10%. Αυτή η αντίρροπη διπλή κίνηση οδηγεί σε σχέση χρέους προς ΑΕΠ 210% έως 220%, στο τέλος του 2021, όταν η υπόλοιπη Ευρώπη υποθέτουμε, ότι θα βρίσκει κανονικούς ρυθμούς. Και το μαξιλάρι των 36,5 δισ. θα έχει εξαντληθεί.
Ποιος θα θεωρεί τότε το χρέος 210% του ΑΕΠ βιώσιμο και εξυπηρετούμενο; Ποιος θα μπορεί να ασκήσει επεκτατική δημοσιονομική πολιτική για ανάταξη της ρημαγμένης (και από τον κορονοϊό) οικονομίας; Ποιος θα κουρέψει το ελληνικό χρέος για να βελτιώσει τον δυσβάκτακτο λόγο 210%; Οι πιστωτές μας οι θεσμοί; Οι θεσμοί που μες στην παρούσα καταιγίδα ταπείνωσαν την κυβέρνηση, αρνούμενοι μια ολιγόμηνη αναβολή για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας; Και η ταπεινωμένη κυβερνητική πλειοψηφία έσπευσε, να καταψηφίσει νομοθετική τροπολογία για αναβολή! Οποία εθελοδουλία...
Η Ιταλία μάχεται για ευρωομόλογο, απειλεί να κάνει Κούγκι την ευρωζώνη, με το χρέος της στο 140% του ΑΕΠ. Και το χρέος της είναι, σε μεγάλο βαθμό, εσωτερικό: δεν χρωστάει στα κράτη-μέλη της ΕΕ, αλλά σε Ιταλούς αποταμιευτές και ιταλικά ασφαλιστικά ταμεία. Η Ιταλία μπορεί να αναδιαρθρώσει με κάποιους τρόπους το χρέος της· η Ελλάδα όχι. Η Ιταλία μάχεται για ευρωομόλογο, η Ελλάδα ακολούθησε με κρύα καρδιά και την ουρά στα σκέλια.
Και το ευρωομόλογο θα εκδοθεί τελικά· όμως όχι, τώρα που το χρειάζονται οι άνθρωποι και οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις Ιταλίας και Ισπανίας. Το ευρωομόλογo θα εκδοθεί too little too late, όταν στις ερχόμενες εκλογές το ευρωμίσος και ο αντιγερμανισμός θα έχουν αναδείξει νικητές και ρυθμιστές τον Σαλβίνι και τη Λεπέν. Too late για την Ελλάδα. Αλλά τα εγχώρια παπαγαλάκια θα υμνούν το θεληματικό πηγούνι του ιοφάγου.
Το σοκ για την οικονομία είτε δεν έχει γίνει αντιληπτό από την κυβέρνηση, είτε, το πιθανότερο, τους οδηγεί σε σπασμωδικές ενέργειες και πλιάτσικο, κατά τη συνήθειά τους. Όπως σπασμωδικά προσπάθησαν να επιλύσουν το προσφυγικό: έστειλαν τα ΜΑΤ να δέρνουν νησιώτες, για να αποσυμφορήσουν τα νησιά! Τυχοδιωκτικά: Παζαρεύουν με τους δεσπότες, πόσο ανοιχτοί θα παραμείνουν οι ναοί και συμβουλεύουν τον κόσμο να παρανομήσει, παίζοντας με τα χαρτιά εξόδου! Με πλιάτσικο: Χαρίζουν 11 εκατομμύρια για να στήσουν τείχος σιωπής και προπαγάνδας. Τυχοδιωκτικά: Σκορπάνε 80 εκατομμύρια για voucher σε ΚΕΚ αγνώστου προελεύσεως, χρησιμοποιώντας την αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων επιστημόνων ελευθεροεπαγγελματιών. Προσθέστε τα 30 εκατομμύρια στις ιδιωτικές κλινικές, τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που σκορπίζονται από περιφερειάρχες σε μαγαζάκια τηλεφωνικών υπηρεσιών, κ.ο.κ.
Αυτή είναι η παρ’ ημίν εκδοχή βαλκανικής Δεξιάς ή του ερντογανικού μητσοτακισμού: Deal πάνω και κάτω από το τραπέζι, συν προπαγάνδα βορειοκορεατικού τύπου.
Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, οι άνθρωποι δεν κρύβονται. Η απόρριψη του ευρωομολόγου δικαιολογήθηκε ευρωπατριωτικά (ή και εθελόδουλα, αναλόγως της θέασης) από τον Άδωνη Γεωργιάδη, που βρίσκει εύλογες τις αντιρρήσεις των Γερμανών, επειδή εμποδίζονται πολιτικά από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης! Ο δε Xρήστος Σταϊκούρας δήλωσε ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα του Eurogroup [αυτό που τα διεθνή ΜΜΕ χαρακτηρίζουν προοίμιο τέλους για την ΕΕ (CNN: The EU has bungled its response to coronavirus and it might never fully recover)].
Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία. (Μιχ. Κατσαρός)
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Jenny΄s world
