Μετά την απόφαση του Eurogroup που έδωσε κατεύθυνση μέτρων λιτότητας για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την απογοήτευσή του και δήλωσε, ότι η ηγεσία της Ένωσης αποφάσισε, να αφήσει ορθάνοιχτο το παράθυρο νέας κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Κατηγόρησε την κυβέρνηση, για το ότι κρύφτηκε και δεν στήριξε την πρόταση της Ιταλίας για τα ευρωομόλογα, αλλά αντιθέτως άλλαξε στρατόπεδο και στήριξε την καταστροφική εμμονή των ομοϊδεατών της του ευρωπαϊκού Βορρά σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και διαρκή λιτότητα.
Λίγες ώρες μετά την τηλεδιάσκεψη του Eurogroup, όπου αποφασίστηκε η κατεύθυνση νέων μέτρων λιτότητας για την αντιμετώπιση της πανδημίας και ουσιαστικά επικράτησε η θέση της Γερμανίας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε απογοητευμένος για την επιμονή της ηγεσίας της ΕΕ σε γραμμή λιτότητας, που αφήνει ορθάνοιχτο το παράθυρο για μια νέα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και δεν αξιοποιεί την ευκαιρία για ανασυγκρότηση της συνοχής της ΕΕ.
Επιτέθηκε στην κυβέρνηση, τονίζοντας ότι δεν στήριξε τη θέση της Ιταλίας για την έκδοση ευρωομολόγων και όχι απλά κρύφτηκε, αλλά άλλαξε στρατόπεδο και σήμερα δηλώνει ικανοποιημένη με την καταστροφική εμμονή των ομοϊδεατών της του ευρωπαϊκού Βορρά σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και διαρκή λιτότητα.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Α. Τσίπρα:
Η χθεσινή απόφαση του Eurogroup είναι, δυστυχώς, κατώτερη των περιστάσεων. Τα 540 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση της κρίσης, είναι ένα πακέτο που υπολείπεται κατά πολύ των πραγματικών αναγκών για άμεση στήριξη της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Η δε επιμονή σε πιστοληπτική γραμμή του ESM, ύψους 2% του ΑΕΠ σε κάθε κράτος-μέλος, με προϋπόθεση όμως νέα προγράμματα λιτότητας, σε ότι αφορά τις δαπάνες για την οικονομία, επιβεβαιώνει πως η ηγεσία της ΕΕ αδυνατεί να κατανοήσει το μέγεθος της κρίσης. Και φυσικά δεν έχει καταλάβει τίποτα από τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.
Χθες, χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία για αποφάσεις που θα άνοιγαν το δρόμο στην ελπίδα για ανασυγκρότηση της συνοχής της ΕΕ, για μία ισχυρή ασπίδα απέναντι στην κρίση. Αντί αυτών, η απόφαση αφήνει ορθάνοιχτο το παράθυρο για μία νέα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Μία κρίση που εγκυμονεί φυσικά τεράστιους κινδύνους και για την πατρίδα μας.
Η μόνη ελπίδα παραμένει η επαναφορά στο τραπέζι του εργαλείου αμοιβαιοποίησης του ρίσκου και διαμοιρασμού των βαρών, στη συζήτηση για το Ταμείο Ανασυγκρότησης. Αν ούτε αυτό συμβεί, πολύ φοβάμαι, ότι σύντομα θα βρεθούμε μπροστά σε τεράστια αδιέξοδα και ενδεχομένως σε τεκτονικές αλλαγές που θα αφορούν την ίδια την ενότητα της Ένωσης.
Απέναντι σε όλες αυτές τις κορυφαίες εξελίξεις, που αφορούν το αύριο της Ευρώπης αλλά και της χώρας, η ελληνική κυβέρνηση αντί να διαδραματίσει ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο, στηρίζοντας ενεργά τις προτάσεις της Ιταλίας, κρύφτηκε και σώπασε. Και το χειρότερο: Σήμερα επιχαίρει και από πάνω, πανηγυρίζοντας για τις χθεσινές αποφάσεις, ουσιαστικά αλλάζοντας στρατόπεδο και στηρίζοντας την καταστροφική εμμονή των ομοϊδεατών της του ευρωπαϊκού Βορρά σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και διαρκή λιτότητα.
Μόνο που αυτές οι εμμονές απειλούν ευθέως τη χώρα μας με νέα μνημόνια και νέες εθνικές περιπέτειες. Σε αυτές τις συνθήκες, το μόνο ευτύχημα είναι η παρακαταθήκη των αποθεμάτων ρευστότητας, του μαξιλαριού ασφαλείας που άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να αποδειχθεί η μεγάλη μας ασπίδα, αν αξιοποιηθούν άμεσα, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες της κρίσης και να συγκρατήσουν την ύφεση, διατηρώντας στη ζωή επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας.
Το μεγάλο δυστύχημα, όμως, είναι ότι αυτήν την παρακαταθήκη θα τη διαχειριστεί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Που, από ότι φαίνεται μέχρι στιγμής, δεν επιθυμεί να την αξιοποιήσει ως ασπίδα της κοινωνίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, αλλά ως ασπίδα των τραπεζών και της μεγάλης επιχειρηματικής ελίτ.
