Νίκος Ξυδάκης
Η ενόχληση της Νέας Δημοκρατίας για τις γελοιογραφίες του Γιάννη Δεμερτζόγλου στο tvxs.gr δεν είναι μόνο επίδειξη της γνωστής δυσανεξίας των κρατούντων στην κριτική και στη σάτιρα. H ενόχλησή τους, κρυμμένη πίσω από τη κορονο-μάσκα...
της εθνικής ομοψυχίας, εκδηλώνεται, επειδή ραγίζει το επικοινωνιακό firewall που είχαν στήσει· επειδή αρχίζει να ρετάρει η μηχανή προσομοίωσης της πραγματικότητας, με τους λιβανιστές, τα εξαπτέρυγα, τους υποβολείς των non papers και τα παπαγαλάκια που αναπαράγουν φήμες και δοξολογίες.
* Το ράγισμα της επικοινωνιακής μονοκρατορίας θα εμφανιζόταν αργά ή γρήγορα. Η πανδημία το επιταχύνει. Διότι ακριβώς οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν από τους ηγέτες έκτακτες αρετές, έκτακτη αντίληψη, ενσυναίσθηση, τόλμη, αυτοϋπέρβαση. Και βέβαια πίστη στα αξιακά φορτία της δημοκρατίας και της κοινωνίας των ελεύθερων πολιτών. Τέτοιες αρετές δεν φαίνονται αυτές τις μέρες του πανικού. Το πολιτικό φορτίο της δημόσιας υγειονομικής ενημέρωσης έχει φορτωθεί στις πλάτες ενός γιατρού. Το δε υπόλοιπο πολιτικό φορτίο το διαχειρίζονται με λογικές διαφήμισης.
* Κορμός της διαχείρισης, σε πρώτη φάση, είναι το εύρημα της «ατομικής ευθύνης» και του διασκορπισμού της πολιτικής ευθύνης. Δειλά, πολύ δειλά, ακούγονται και κάποιες εκκλήσεις προς την «κοινωνική ευθύνη» και την εταιρική ευθύνη (αλλά ποιος να τις εισακούσει, όταν όλη η παραγωγική δραστηριότητα απειλείται με κατάρρευση); Κανείς, εκτός του πρωθυπουργού, δεν μιλά σε πρώτο πρόσωπο και κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, που του αναλογεί.
* Οι αντιδράσεις της κυβέρνησης δείχνουν υπουργούς σαστισμένους, παγωμένους, εξαφανισμένους, και ταυτόχρονα αμετανόητα ιδεοληπτικούς και κυνικούς. Τι άλλο δείχνουν, εκτός από κυνισμό και μισανθρωπία, η νομιμοποίηση της αισχροκέρδειας υγειονομικού υλικού από τον Αδ. Γεωργιάδη; Ή η ωμή παραδοχή του κ. Βρούτση, ότι δεν θα γίνεται κανένας έλεγχος για παράνομες απολύσεις ή εξαπατήσεις των κρατικών αρχών; Ή η fake δικαιολόγηση των υπερτιμολογήσεων των ιδιωτικών ΜΕΘ από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο; Κι αμέσως μετά, η κυνική ατάκα του ιδίου, να μην περιμένουν οι υπό κατάρρευση επαγγελματίες και εργαζόμενοι λεφτά από τα λεφτόδεντρα;
* Κάποιοι υπερασπίζονται το πτώμα του νεοφιλελευθερισμού και το έθος του εγχώριου κατσαπλιά, ακόμη και τώρα, τις στιγμές της πολιορκίας. Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, αφού κήρυξε δυο-τρεις πολέμους εναντίον συμμετρικών και ασύμμετρων απειλών, σπεύδει να κάνει, ότι ποτέ δεν είχε φανταστεί: ζητά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ακριβώς το λοιδορούμενο λεφτόδεντρο, ζητά ευρωομόλογο. Ευτυχώς, δηλαδή, που παρασύρεται από τους ανησυχούντες Μακρόν και Σάντσεθ και δεν συμμερίζεται τις αισιόδοξες προβλέψεις του κ. Στουρνάρα για την αναμενόμενη ύφεση, ή τις καθημερινές αυτοδιαψεύσεις του κ. Σταϊκούρα.
* Αλλά ακόμη και αυτή η ορθή συμπαράταξη με τους Εννέα ηγέτες του Κορονο-ομολόγου, επιχειρείται να παρουσιαστεί από τους παπαγάλους περίπου ως προσωπικό κατόρθωμα του κ. Μητσοτάκη: επικαλούνται τις προσωπικές σχέσεις του με τον Ισπανό σοσιαλιστή πρωθυπουργό Σάντσεθ και τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν… Πόσο τριτοκοσμικό...
* Αυτά τα λιβανιστήρια, αυτού του πολιτικό-διαφημιστικού συστήματος, ενοχλούνται από γελοιογραφίες, σκίτσα και πολιτικές κριτικές.
[ Κι εγώ σκέφτομαι πόσο μας λείπουν οι δύο μεγάλοι Γιάννηδες του πολιτικού σκολοπισμού: ο Ιωάννου και ο Καλαϊτζής. Πάντα θα τους θυμόμαστε].
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Jenny΄s world
