Αρκούσε μια κινητοποίηση εργαζομένων στην Αθήνα για να εκδηλώσει η νέα κυβέρνηση τα θατσερικά της αντανακλαστικά και να θυμίσει τις εποχές, που τη χώρα κυβερνούσε ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού.
Οι εργαζόμενοι στο μετρό πραγματοποίησαν στάση εργασίας, διαμαρτυρόμενοι για τα εμφανή προβλήματα στελέχωσης και την απόπειρα της διοίκησης να μετακινήσει εργαζόμενους προκαλώντας δυσμενή εργασιακή μεταβολή. Η αντίδραση ήταν λυσσαλέα, με τον Υπουργό Μεταφορών να αναφέρεται σε «νταβατζιλίκια», ενώ ο Πρωθυπουργός παρενέβη με ανάρτησή του, προκειμένου να κάνει λόγο για εκβιασμούς και να προαναγγείλει άμεση νομοθετική ρύθμιση για «προσωπικό ασφαλείας».
Στη χώρα που ο Πρωθυπουργός επιτίθεται ανοιχτά στο δικαίωμα της απεργίας, ήταν επόμενο, ότι θα κινηθεί άμεσα ο μιντιακός μηχανισμός της κυβέρνησης, για να στοχοποιήσει τους εργαζόμενους ως «προνομιούχους», παίρνοντας «γραμμή» από την ίδια την ανάρτηση του Πρωθυπουργού.
Βγαλμένη από τα εγχειρίδια της παλιάς Δεξιάς, η αντίδραση της κυβέρνησης επιχειρεί να προκαλέσει κοινωνικό κανιβαλισμό σε βάρος των εργαζομένων και των αυτονόητων δημοκρατικών δικαιωμάτων τους μιλώντας για «ομηρία» και «ταλαιπωρία» της κοινωνίας.
Ίσως και να κλείνει το μάτι σε «ημέτερους», που ετοιμάζονται να εφορμήσουν σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ, που κατά το μαύρο παρελθόν έπαιζαν το ρόλο των «αγανακτισμένων πολιτών» ή παίζει το γνωστό παιχνίδι της απαξίωσης των δημόσιων συγκοινωνιών, προκειμένου να «φέρει στο πιάτο» την πολυπόθητη ιδιωτικοποίηση.
Στόχος της ΝΔ είναι, να χτίζει σταδιακά καθεστώς φόβου, σε βάρος κάθε κοινωνικής τάξης που θα αντιδράσει, από τους εργαζόμενους στο μετρό μέχρι τα εκατομμύρια των Ελλήνων που στερούνται το κοινωνικό μέρισμα και βλέπουν μείωση εισοδημάτων. Δεν έχει κρύψει, ότι φιλοδοξεί με νόμο, να περιστείλει δραστικά το δικαίωμα στην απεργία και να απαγορεύσει διαδηλώσεις, ενώ με την άγρια καταστολή, υπενθυμίζει, ποια είναι η τύχη όσων αντιδρούν στις νεοφιλελεύθερες συνταγές της και τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών.
Αυτό εκπέμπει άλλωστε ξαναζεσταμένο και αντιδημοκρατικό το πολιτικό επιχείρημα, που επιστρατεύεται σε κάθε αδιέξοδο, ότι «αφού μας ψήφισαν, μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε». Προφανώς, κανείς, από όσους επιτίθενται στους εργαζόμενους και τα δικαιώματα, δεν γνωρίζει τα πραγματικά προβλήματα και δεν έχει να παρουσιάσει κανένα πλάνο για τις 700 κενές οργανικές θέσεις στη ΣΤΑΣΥ και τις πραγματικές ανάγκες για την εύρυθμη λειτουργία.
Για την κυβέρνηση στόχος είναι, να κάμψει από την αρχή τις αντιδράσεις για τις αντιλαϊκές πολιτικές και να εκφοβίσει τις κοινωνικές δυνάμεις.
Για την κοινωνία είναι ανάγκη, να υπάρξει αλληλεγγύη και συσπείρωση, καθώς, κάθε φορά που θα εκφοβίζεται και θα υποκύπτει μια κοινωνική ομάδα, η επίθεση θα γενικεύεται.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
