Σοκ έχει προκαλέσει σε χιλιάδες φεησπουρδολόγους η είδηση, ότι ο μακελάρης του Ορλάντο δεν ήταν τζιχαντιστής, αλλά ομοφυλόφιλος που την έβρισκε με τους κοιλιακούς του Ryan Gosling και τους αποκεφαλισμούς του ISIS.
Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Omar Mateen ήταν...
θαμώνας του κλαμπ Pulse, αλλά, επειδή ο ίδιος δε μπορούσε να παραδεχτεί ανοιχτά την ομοφυλοφιλία του, αποφάσισε, ότι δεν έπρεπε να το κάνει και κανείς άλλος και κάπως έτσι έφτασε να γράψει ιστορία με 49 νεκρούς και 53 τραυματίες, τη μαζικότερη δολοφονική επίθεση στην ιστορία των ΗΠΑ.
Είδατε, πατσαβουράκια; Τελικά δεν ήταν το Ισλάμ. Καταπιεσμένη αδερφή ο δράστης. Φοβερό ε;
Και τώρα τι θα απογίνουν τα δεκάδες κείμενα περί κακών θρησκειών και τα εκατοντάδες ισλαμοφοβικά στάτους που γράφτηκαν; Πώς θα δεχτούν όλοι αυτοί, ότι οι μαλακίες που έγραψαν, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και τα γεγονότα;
Όπως ακριβώς η εκάστοτε θρησκεία παρουσιάζει το θεό της ως το μοναδικό αληθινό, όπως ακριβώς η εκάστοτε εξουσία παρουσιάζει τους δικούς της κανόνες ως μοναδικούς στην τελειότητά τους, έτσι ακριβώς και οι διάφοροι χρήστες των social media προσαρμόζουν τα εκάστοτε γεγονότα στις προσωπικές τους θεωρίες, που είναι μοναδικές και απόλυτες στην αλήθεια τους. Πέφτουν στην ίδια ακριβώς παγίδα.
Αληθινός ο δικός μας θεός άρα ψεύτικος των άλλων, καλοί οι δικοί μας κανόνες άρα κακοί των άλλων, σωστές οι δικές μας κοσμοθεωρίες άρα λάθος όλων των άλλων.
Κι έτσι ήταν το Ισλάμ που όπλισε το χέρι του δράστη, είναι οι θρησκείες που προωθούν τις κοινωνικές ανισότητες, είναι η πατριαρχική κοινωνία που τον καταπίεζε, είναι η ανδροκρατία που φοβάται τη γυναικεία φύση της, είναι η ελευθερία οπλοκατοχής που του επέτρεψε να αρματωθεί, είναι είναι είναι και τι δεν είναι. Ένας αχταρμάς.
Πήξαμε πάλι στους εδικούς επιστήμονες.
Ούτε λόγος, φυσικά, να είναι ένα σύνολο πραγμάτων, να είναι κάτι πιο σύνθετο, ούτε λόγος να μη γνωρίζουμε καν τι είναι, τι ακριβώς συμβαίνει στο κεφάλι ενός ανθρώπου που αποφασίζει να σπείρει το θάνατο.
Γιατί όταν συμβαίνει κάτι τραγικό, κάτι πολύ μεγάλο για να χωρέσει στο μικρό μας κεφαλάκι, σπεύδουμε αμέσως να βρούμε την πιο απλοϊκή εξήγηση για τα αίτιά του; Γιατί ακολουθούμε τόσο πρόθυμα, χωρίς προϋποθέσεις, τους ομοϊδεάτες μας, τους "δικούς μας" και γιατί κατακεραυνώνουμε με μανία, όποιον δε συμφωνεί μαζί μας;
Γιατί τόσα εκατομμύρια ανθρώπων έχουν πάει τόσο πρόθυμα σε πολέμους, να σκοτώσουν αγνώστους ή να σκοτωθούν από αυτούς;
Γιατί προσπαθούμε τόσο έντονα να βάλουμε τον εαυτό μας στο επίκεντρο της (δικής μας) αλήθειας;
Ποτέ δεν το κατάλαβα. Κι όμως το κάνουμε, το κάνουμε όλοι. Το κάνουμε και σε πράγματα μικρότερα, ανώδυνα σχεδόν, σε οτιδήποτε πάει κόντρα και δε συνάδει με το δικό μας αξιακό σύστημα.
Κι όταν πάμε ένα βήμα παραπέρα, όταν περνάμε από τη θεωρία στην πράξη, ώστε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να επανέλθει ο μικρόκοσμός μας στην κανονικότητα - αντί απλώς να αποδεχτούμε το διαφορετικό, εκεί ακριβώς είναι που ξεκινάει το πρόβλημα.
Τότε είναι που ξεκινάει η καταστροφή.
Χρειαζόμαστε πιο σύνθετη σκέψη και πιο περίπλοκους συλλογισμούς. Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Σχεδόν ποτέ δεν είναι.
Γι' αυτό να είστε πιο συγκρατημένοι. Λιγότερο σίγουροι για τις απόψεις σας και πιο ανοιχτοί αλλά διστακτικοί με τις απόψεις των άλλων.
Μόνο οι βλάκες είναι τόσο σίγουροι και μόνο οι έξυπνοι τόσο διστακτικοί.
Τι κρίμα!
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Αύριο - ή κάποια στιγμή τέλος πάντων - θα γράψω ένα κείμενο σχετικά με την πηγή του κακού: Το μίσος απέναντι στους άλλους και το μίσος απέναντι στον εαυτό μας. Το μίσος του 14χρονου από τη Θεσσαλονίκη για τον συμμαθητή του και το μίσος του μακελάρη από το Ορλάντο για τον ομοφυλόφιλο εαυτό του).
H μοναδική αληθινή σελίδα μας είναι facebook.com/TheThreeMooges
