Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό το πείραμα που γίνεται με τους Σύρους πρόσφυγες, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο, ότι θα μας μάθει κάτι, το οποίο δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
Αρχικά, ξεσπάει εμφύλιος πόλεμος στη Συρία το 2011 με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.
Στη συνέχεια, εμπλέκονται στον πόλεμο τόσες χώρες και τόσα διαφορετικά μέτωπα, που είναι αδύνατον όχι μόνο να σταματήσει ο πόλεμος, αλλά και να καταλάβει ένας απλός άνθρωπος τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στη Συρία.
Εκατομμύρια Σύροι εγκαταλείπουν με κάθε τρόπο τη Συρία (για να σωθούν) ή εκτοπίζονται μέσα στη χώρα τους. Ο πληθυσμός της Συρίας ήταν (πριν τον πόλεμο) γύρω στα 22 εκατομμύρια.
Η Ευρώπη κάνει κάλεσμα στους πρόσφυγες, ανοίγει τα σύνορά της και μετά τα κλείνει.
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα μένει με τους πρόσφυγες στο χέρι.
Ένα κομμάτι προσφύγων και μεταναστών εγκλωβίζονται στην Ελλάδα.
Οι διακινητές δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα, αφού τα σύνορα δεν είναι πια ανοιχτά και κάνουν προσφορές στους πρόσφυγες να τους μεταφέρουν σε ευρωπαϊκές χώρες (οι πρόσφυγες δεν θεωρούν την Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα) με άλλους τρόπους.
Κάποιοι πρόσφυγες έχουν αυτά τα χρήματα (δεν φεύγουν μόνο οι φτωχοί Σύροι για να σώσουν τις ζωές τους, φεύγουν και οι ευκατάστατοι Σύροι), αλλά κάποιοι δεν τα έχουν.
Δηλαδή, έχουμε σήμερα στην Ελλάδα χιλιάδες ανθρώπους, που δεν θέλουν να είναι στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορούν να φύγουν από την Ελλάδα.
Μπροστά δεν μπορούν να πάνε, πίσω δεν μπορούν να γυρίσουν.
Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος, πως κάποιοι από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που είναι εγκλωβισμένοι σήμερα στην Ελλάδα, θα προσπαθήσουν να βρουν τα χρήματα που χρειάζονται για να πληρώσουν τους διακινητές για πλαστά διαβατήρια κλπ., ώστε να πάνε στις ευρωπαϊκές χώρες που επιθυμούν.
Πού θα τα βρουν αυτά τα χρήματα;
Υποθέτω, πως πρώτος στόχος τους θα είναι οι συμπατριώτες τους και οι άλλοι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν χρήματα (αυτοί είναι οι πιο «κοντινοί» τους) και μετά οι κάτοικοι της Ελλάδας.
Δηλαδή, εγκλωβίζεις ανθρώπους σε μια χώρα που δεν θέλουν να βρίσκονται και περιμένεις να δεις, αν θα κάνουν τo έγκλημα.
Δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει εγκληματολογία, για να ξέρεις πως οι άνθρωποι που δεν έχουν πια και πολλά να χάσουν (ή πρέπει να σώσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους), είναι πολύ πιο κοντά στο έγκλημα από τους υπόλοιπους.
Αυτός είναι και ο λόγος, που δεν είναι καθόλου έξυπνο για μια κοινωνία, να δημιουργεί απελπισμένους ανθρώπους: θα τους βρει απέναντί της.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι πρόσφυγες (εξ ορισμού απελπισμένοι άνθρωποι) προστατεύονται από την Συνθήκη του ΟΗΕ το 1951, η οποία έχει υπογραφεί από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Και βέβαια ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του στα καφενεία και στα ΜΜΕ, για το τι πρέπει να γίνει με τους πρόσφυγες, αλλά οι πρόσφυγες έχουν δικαιώματα, τα οποία παραβιάζονται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όταν όλοι λένε, πως επιθυμούν τη νομιμότητα, ας ακούσουν τουλάχιστον τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, που λέει, πως το κλείσιμο των συνόρων είναι παράνομο και όχι τον κάθε πολιτικάντη και δημοσιογράφο.
Διαφορετικά, ζούγκλα.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος, τι θα συμβεί, αν κλείσει σε ένα δωμάτιο δυο ανθρώπους, τους αφήσει νηστικούς και χωρίς νερό και τους πει, πως αυτός που θα σκοτώσει τον άλλον θα έχει και νερό και φαγητό.
Δεν χρειάζεται κάποιος από αυτούς τους δυο ανθρώπους, να έχει υπάρξει δολοφόνος στη ζωή του.
Κάθε άνθρωπος έχει κι έναν δολοφόνο μέσα του.
Και με τις «κατάλληλες» συνθήκες, αυτός ο δολοφόνος θα εμφανιστεί.
Η ρωμαϊκή αρένα είναι εδώ.
Και είμαστε κι εμείς μέσα.
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
