Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Αποκρουστική έχει καταντήσει η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα, από τότε που ο πρωθυπουργός έκανε τη μνημονιακή κωλοτούμπα και πέρασε στο μνημονιακό στρατόπεδο.
Ως όργανο πλέον των Γερμανών, ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο προσπαθεί να...
περάσει τα μνημονιακά μέτρα που απαιτεί το Βερολίνο, αλλά ψάχνει να βρει και …πολιτικά ηλίθιους συνενόχους από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι!
Τέτοιους, δηλαδή, που θα φορτωθούν τις πολιτικές ευθύνες από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα αντάλλαγμα – ούτε καν συμμετοχή σε αμιγώς μνημονιακή κυβέρνηση!
Δεν είναι, βέβαια, αβάσιμο το πολιτικό θράσος του Τσίπρα. Με τη «γλώσσα έξω» περιμένουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι να τους καλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να λάβουν μέρος στη νομή της εξουσίας μήπως και επιβιώσουν πολιτικά μέσω του τρόπου αυτού. Μετά και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στην Ελλάδα. Οι 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται πλέον κανένας αριστερός (πόσω μάλλον απείθαρχος βουλευτής), επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να σχηματίσει οποιαδήποτε κυβέρνηση απαιτήσουν οι Γερμανοί – ακόμη και με τον… Λεβέντη.
Άλλωστε, το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο παρέχει στον πρωθυπουργό πάμπολλες δυνατότητες σχηματισμού αμιγών μνημονιακών κυβερνήσεων. Χτες, αυτό αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά. Οι ηγέτες των προαναφερθέντων κομμάτων προσήλθαν στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, που συγκάλεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, αλλά την ίδια στιγμή, προφανώς για να κρατήσουν τα πολιτικά προσχήματα, μέχρι και …ως πολιτικό απατεώνα (!) κατήγγειλαν έμμεσα τον πρωθυπουργό.
Το Ποτάμι (και μάλιστα με ανάρτηση στο Facebook του αρχηγού του, του Σταύρου Θεοδωράκη) δήλωσε τα εξής: «Το Ποτάμι θα προσέλθει στη σύσκεψη αρχηγών χωρίς ψευδαισθήσεις. Ξέρουμε, ότι το μόνο που επιδιώκει ο κ.Τσίπρας είναι η επανάληψη του ίδιου σεναρίου… Μόνο που την ίδια απάτη δεν μπορεί να την κάνεις δυο φορές και πολύ περισσότερο στους ίδιους ανθρώπους»!
Ακόμη σημαντικότερη όμως ήταν η αποκάλυψη από το Ποτάμι του διαλόγου που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον Σταύρο Θεοδωράκη. «Τώρα πια δεν σου έχουμε εμπιστοσύνη», είπε ο αρχηγός του Ποταμιού στον πρωθυπουργό.
Προσπάθησε να διαφοροποιηθεί και ο επί δυο τρεις εβδομάδες πρόεδρος της ΝΔ Γιάννης Πλακιωτάκης, τον οποίον όρισε στο πόδι του ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, όταν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την προσωρινή προεδρία του κόμματος της Δεξιάς. «Η συμμετοχή μου δεν πρέπει να εκληφθεί ως στήριξη στα τερτίπια και τους τακτικισμούς του κ. Τσίπρα» είπε ο Γ. Πλακιωτάκης, τον οποίον ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης αποκάλεσε …«Σκατάκη»!!!
Αρνητικό ήταν το κλίμα και στην επικοινωνία Τσίπρα–Γεννηματά. Η Φώφη έκανε λόγο για «παρωδία προσχηματικού διαλόγου με προειλημμένες αποφάσεις». Έριξε και βέλη εναντίον του Προκόπη Παυλόπουλου. «Οποιαδήποτε σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για θέμα κυβερνητικής πολιτικής δεν ενδείκνυται» υπογράμμισε και πρόσθεσε, απευθυνόμενη προς τον Προκόπη Παυλόπουλο: «Αυτό μπορεί να θίξει το κύρος σας ως ρυθμιστή του πολιτεύματος».
Έτρεχαν τα σάλια του Βαγγέλη Βενιζέλου όταν δήλωνε: «Αν η ίδια η κυβέρνηση δεν αντέχει να προχωρήσει ως κυβερνητική πλειοψηφία και ως κυβερνητικό σχήμα, δεν έχει παρά να το πει, για να κινηθούν οι διαδικασίες»! Η κυβερνητική στάση δηλαδή του γέννησε την ελπίδα, ότι ίσως θα …ξαναγινόταν ο Βενιζέλος υπουργός!
Η ουσία φυσικά είναι, ότι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δεν έχασαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη σύσκεψη αρχηγών, όσο και αν υποκρίνονταν ότι διαφωνούσαν. Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών άρχισε λίγο πριν το Πριν οδεύσει προς το τυπογραφείο και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τίποτα από τα διαμειφθέντα δεν είχε διαρρεύσει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διαβεβαιώσει, ότι «δεν θα ληφθούν αποφάσεις στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών».
Εκείνο που προκάλεσε μάλλον αλγεινή εντύπωση, είναι η δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου, ότι στη σύσκεψη αυτή που διοργάνωσε τυπικά ο ίδιος και κατ’ ουσίαν ο Τσίπρας, «θα μετάσχουν όλα τα κόμματα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό».
Τι εννοεί ο ποιητής; Μήπως ότι θα μαζεύει όλα τα γερμανόδουλα κόμματα, κάθε φορά που το απαιτεί το Βερολίνο;
*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ
