Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγη ώρα μετά την παράδοση της Βουλής από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στον αντικαταστάτη της, καθώς εκείνη αποχωρεί από το Κοινοβούλιο.
Νομίζω πως είναι από τα πιο αληθινά, βαθιά χαμόγελά της. Μου φαίνεται πως νιώθει απέραντη χαρά και ανακούφιση που παρέδωσε το κλουβί με τους τρελούς και τις τρελές και -επιτέλους- φεύγει.
Έγραψες πως μέρα με τη μέρα θα φαίνεται η διαφορά ανάμεσα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον νέο ΠτΒ. Είμαι σίγουρη πως θα βρουν χίλιους δυο τρόπους να κρύβουν αυτή τη διαφορά και θα παρουσιάζουν το σκορ υπέρ του, ενώ τα εκπαιδευμένα χάπατα τούτης της χώρας θα τρώνε το σανό τους, θριαμβολογώντας.
Περίμενα πώς και πώς τη μέρα που θα το παρέδιδε το κλουβί, Πιτσιρίκο. Μπας και την αφήσουν επιτέλους ήσυχη.
Δεν ξέρω πώς τον άντεξε αυτόν τον ασταμάτητο πόλεμο.
Δεν ξέρω πώς ένας άνθρωπος τον αντέχει τέτοιο βρώμικο πόλεμο από παντού, χωρίς να υποκύπτει.
Δεν ξέρω πώς γίνεται σε προσωπικό επίπεδο κάποιος να μην υποκύπτει, το βράδυ, στο αυτοκίνητό του, στο σπίτι του.
Μπορεί τελικά όντως η ηθική επιβράβευση -από τα λιγότερο εκπαιδευμένα χάπατα- και η καθαρή συνείδηση να σου δίνουν υπερδυνάμεις και να μένεις απτόητος, δεν ξέρω.
Αξίζει όμως τούτος ο χαπατότοπος τέτοιους ανθρώπους, που δεν πτοούνται και δεν υποκύπτουν, όσο ακραίος κι αν είναι ο πόλεμος;
Όταν εγώ πολεμώ αυτόν που προσπαθεί να με υπερασπιστεί, τον αξίζω τον άλλον που παλεύει για μένα;
Σε αυτή τη φωτογραφία νιώθω πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω της και το χαίρεται, ανακουφισμένη.
Ευελπιστώ να επιστρέψει δριμύτερη και να την πετάξει αυτή τη φορά την πέτρα μπροστά της.
Αν όμως δεν επιστρέψει -από απαξίωση κι όχι από ήττα, γι” αυτό είμαι σίγουρη-, δεν θα την κατηγορήσω. Μπορεί και να το αξίζουμε.
Ένα ίσως λιγότερο εκπαιδευμένο χάπατο
Υ.Γ. Να “σαι καλά, Πιτσιρίκο, γιατί χαλάς τη σωστή εκπαίδευση των χάπατων.
(Αγαπητή φίλη, εγώ την ρώτησα την Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν ήταν ακόμα Πρόεδρος της Βουλής, πώς αντέχει όλη αυτή τη λυσσασμένη επίθεση. Μου απάντησε πολύ ήρεμα, αφού είναι ήρεμος και γλυκός άνθρωπος. Αυτό που μου είπε, ουσιαστικά, ήταν πως πιστεύει στους πολίτες. Πιστεύει πως οι πολίτες σήμερα είναι πιο ενημερωμένοι και έχουν περισσότερες δυνατότητες από τα προηγούμενα χρόνια. Και είναι αισιόδοξη. Εγώ, πάντως, της είπα πως θα είχα σηκωθεί και θα είχα φύγει τρέχοντας. Σιγά μην καθόμουν να τρώω στη μάπα όλους αυτούς τους πυροβολημένους. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ξέρει γιατί γελάει. Τώρα είναι πιο παρούσα από ποτέ άλλοτε. Πίστεψε στον Τσίπρα, ο Τσίπρας την εξαπάτησε -όπως και πολλούς άλλους- αλλά αυτό ήταν ένα μεγάλο μάθημα και, τελικά, θα της βγει σε καλό. Αλήθεια, δεν σας κάνει εντύπωση που έχω γράψει καλά λόγια για την Ζωή Κωνσταντοπούλου; Έχετε δει να το κάνω για πολλούς πολιτικούς αυτά τα 11 χρόνια που γράφω; Όχι. Άρα, κάτι σημαίνει αυτό. Να είστε καλά.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
