Δευτέρα πρωί 24 Μαρτίου, κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας προκειμένου να πάω στη Νομική για μάθημα.. και μέσα στο μετρό ακούω πως ο σταθμός του Συντάγματος είναι κλειστός..
Φθάνω τελικά με τα πόδια στο Σύνταγμα και αυτό που βλέπω έκπληκτος ήταν πολλά λεωφορεία της αστυνομίας παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο και εκατοντάδες αστυνομικούς στη σειρά, οι οποίοι απαγόρευαν την πρόσβαση στους πολίτες στην πλατεία! Αυτό που άκουσα είναι πως έπρεπε να έχω μία συγκεκριμένη πρόσκληση / διαπίστευση για να μου επιτρέψουν να περάσω. Διερωτώμαι λοιπόν, «από πότε η παρέλαση προϋποθέτει προσκλητήρια;».
Με όλο τον σεβασμό, λοιπόν, στους θεσμούς και στην καθεστηκυία τάξη: Υπάρχει προηγούμενο, όχι στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, να γίνεται παρέλαση κεκλεισμένων των θυρών; Τότε για ποιον λόγο γίνεται; Για τους επισήμους που θα είναι στην εξέδρα; Ούτε επί Χούντας δεν είχε γίνει αυτό. Μόνο στην ελληνική δημοκρατία, οι μαθητές τη μία μέρα και οι στρατιώτες την άλλη, θα παρέλαυναν μόνοι τους. Πριβέ ; Όλα τα καθεστώτα έχουν κάποιους δικούς τους να γεμίζουν τις πλατείες στις παρελάσεις. Στην Ελλάδα τις παρελάσεις τις παρακολουθούν μόνο οι επίσημοι και οι αστυνομικοί. Για τον κόσμο το θέαμα είναι απαγορευμένο.
Θεωρώ πως αρκετά άρθρα του Συντάγματος παραβιάστηκαν! Κατ’ αρχήν το άρθρο 2 που αναφέρεται στο σεβασμό της ανθρώπινης αξίας και το άρθρο 4 παρ. 2 που αναφέρεται στην ισότητα των Ελλήνων ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Έπειτα, το άρθρο 5 παρ. 1, το οποίο αναφέρεται στην ελευθερία συμμετοχής στην κοινωνική ζωή της χώρας ενώ η παρ. 3 του ιδίου άρθρου, που αναφέρεται στο απαραβίαστο της προσωπικής ελευθερίας και στην απαγόρευση περιορισμού του ατόμου δέχεται πλήγμα καθώς πουθενά ο νόμος δεν ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες υποχρεούνται να ανέχονται περιορισμούς ως προς το δικαίωμα τους να παρακολουθούν μία δημόσια εκδήλωση όπως είναι η παρέλαση.
Μήπως αυτή η τακτική οδεύει σιγά σιγά προς την κατάργηση των παρελάσεων; Μήπως, είναι ένα βήμα προς την ικανοποίηση της επιθυμίας της μειοψηφίας;
Στις δυο μας εθνικές επετείους οι Έλληνες γιορτάζουμε, όχι τα επινίκια, αλλά την έναρξη του Αγώνα. Έναν Αγώνα που τον συναντάμε σε κάθε φάση της ελληνικής Ιστορίας. Και αυτόν τον αγώνα τιμάμε τόσο με την στρατιωτική όσο και με την μαθητική παρέλαση! Θα ήθελα να ρωτήσω τους υποστηρικτές της κατάργησης των παρελάσεων… τι ουσιαστικό θα προσφέρει κυρίες και κύριοι η κατάργηση;
Αυτό όμως που πραγματικά δε αντέχεται είναι η υπερβολή. Η υπερβολική υπερβάλλουσα υπερβολή. Πως η παρέλαση θα κάνει το παιδί εθνικιστή και σοβινιστή και ρατσιστή και σεξιστή. Θα το καταστρέψει και θα το εκμηδενίσει. Δεν θα έχει μυαλό να σκεφτεί. Όλοι μας κάναμε παρελάσεις και δε νομίζω να αποκτήσαμε ψυχολογικά προβλήματα ή σοβινιστικές αντιλήψεις. Δηλαδή φτάνουν κάποιοι στο σημείο να γίνονται το ίδιο γραφικοί και γελοίοι σαν τους σάικο γονείς και το τραγικό ΕΣΡ που απαγόρεψε τον Μπομπ Σφουγγαράκη για να μη γίνουν τα παιδιά μας γκέι. Και όχι, δεν κάνω πλάκα, είναι ακριβώς η ίδια υπερβολή. Ο Μπομπ θα κάνει τα παιδιά μας γκέι και οι παρελάσεις θα τα κάνουν εθνικιστές και ρατσιστές.
Επιγραμματικά, αναφέρω τι εγχαράσσεται στην ψυχή των παιδιών με την παρέλαση σύμφωνα πάντα με τους κατακριτές της παρέλασης:
Διαχωρισμός-διακρίσεις
Αγόρια πίσω, κορίτσια μπροστά (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω.
Ζητώ να αποσυρθούν αμέσως όλα τα τεύχη του Λούκυ Λουκ όπου οι Ντάλτον προχωράνε σε υψομετρική διάταξη. Ακατανόητο να διαβάζουν τα παιδιά μας τέτοια κόμικς, που εμποτίζουν τις ψυχές τους με υψομετρικές διακρίσεις. Επίσης να αλλάξει ο τίτλος του παραμυθιού από “Η Χιονάτη και η εφτά νάνοι” σε “Οι εφτά νάνοι και η Χιονάτη”, καθώς είναι ολοφάνερα ακατανόητο να αναφέρεται πρώτα η ψηλή Χιονάτη και μετά οι καημένοι οι κοντοί εφτά νάνοι.
Τέλος, σας φαίνεται άσχημο τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να μη συμμετέχουν στις παρελάσεις. Για μένα πάλι το λογικό θα ήταν να τους απαλλάσσουν από μαρτύριο της παρέλασης. Και φυσικά αν κάποιο παιδί το επιθυμεί, να συμμετάσχει (και δε πιστεύω πως απαγόρεψε κανείς σε παιδί με ειδικές ανάγκες να συμμετάσχει σε παρέλαση). Απλά πράγματα.
Είμαι σίγουρος όμως πως αν κάθε ΑμΕΑ έπρεπε να συμμετάσχει στις παρελάσεις τότε θα μιλούσατε (και σωστά) για απάνθρωπες και απαξιωτικές συμπεριφορές. Τώρα που δε συμμετέχουν, πάλι μιλάτε για απάνθρωπες και απαξιωτικές συμπεριφορές.
Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός
Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Kινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό». Ζητώ από το Θεό να καταργηθεί άμεσα το αερόμπικ. Τώρα. Δεν μπορεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι να περπατάνε και να πηδάνε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη εκγύμναση, και να μετατρέπεται έτσι το γυμναστήριο σε τσίρκο. Επίσης να καταργηθούν και όλες οι σχολές χορού.
Αγελισμός – ομοιομορφία
Συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Να καταργηθούν άμεσα οι εθνικοσοσιαλιστικές στολές των αθλητικών ομάδων. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουν όλοι οι παίχτες μιας ομάδας μπάσκετ με την ίδια ακριβώς εθνικοσοσιαλιστική στολή, στην προσπάθεια των εθνικοσοσιαλιστικών προπονητών τους να υποτάξουν το άτομο στην μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τέλος, πρέπει να απαγορευτούν τα γκρούπς στο καρναβάλι της Πάτρας. Δε μπορεί να βγαίνουν δεκάδες άτομα ντυμένα με την ίδια στολή, υποταγμένα στις εθνικοσοσιαλιστικές επιταγές του βασιλιά Καρνάβαλου. Για να μην αναφέρω πως το εθνικοσοσιαλιστικό αυτό φαινόμενο εμφανίζεται και στα -κατά τα άλλα “απελευθερωμένα” και καλά…- gay parades!
Προσωπικά, είμαι υπέρ των παρελάσεων διότι, είναι μια συμβολική κίνηση για να δείξουμε ότι η γενιά μας δεν ξεχνάει τους αγώνες των παππούδων μας και εκτιμάει τους τόσους νεκρούς που υπήρξαν, για να είμαστε ελεύθεροι. Τα σύμβολα δεν είναι απλώς ανούσια “σχήματα”. Κάτω από το “σύμβολο” μπορεί να δίνει μορφή ένας λαός στην ταυτότητά του. Και η παρέλαση, ένα σύμβολο είναι. Σύμβολο τιμής. Με κάποιον τρόπο πρέπει κι εμείς οι ίδιοι να ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ έστω συμβολικά, έστω μια φορά το χρόνο τη μνήμη μας και με κάποιον τρόπο πρέπει να ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ με παραστατικότητα στα παιδιά μας αυτό που, όσο κι αν θα θέλαμε να τους μεταφέρουμε με λόγια, δύσκολα θα μπορούσαμε. Μπορεί κάποια στιγμή -όπως πολλοί το κάναμε- να ανατρέξει κάποιος σε κάποιο βιβλίο μόνος του, για να δει ποιοί ήταν αυτοί οι θεότρελοι έλληνες που μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς αποφάσισαν να αλλάξουν όλο το σκηνικό της ιστορίας μας… Μην υποτιμάτε τόσο εύκολα την αξία του “συμβολισμού” σε όλα. Κάποιοι που πιθανόν είστε διανοητικά πιο προχωρημένοι, βέβαια να μην τον έχετε ανάγκη.
Όταν φτάνουμε στο σημείο να μη βρίσκουμε αξία σε τίποτα, ούτε στη γλώσσα, ούτε στα σύμβολα της ιστορίας, ούτε σε αρχές και αξίες που συνόδευαν χρόνια και χρόνια την ιστορία μας, και ξαφνικά -λες και γεννηθήκαμε αυτά τα χρόνια οι γενιές των «πανέξυπνων» που τα ξέρουν όλα και τα βλέπουν όλα «υπεράνω» και δήθεν με «αντικειμενικότητα» – τα καταργούμε όλα, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι… είμαστε απλώς “ζωντανά με ρούχα” που κινούμαστε από ‘δω κι από ‘κει, χωρίς να ανήκουμε πουθενά, χωρίς να καταλαβαίνουμε νοήματα πολύ πιο βαθιά απ’ αυτά που νομίζουμε πως ξέρουμε να μεταφράζουμε…
Όλα έχουν τη σημασία τους. Μην τα μπερδεύουμε όλα στο μυαλό μας. Γιατί από την άλλη, για να το πω πιο απλά, όταν κι εμείς, από φόβο μήπως και θεωρηθούμε αναχρονιστικοί, συνδέουμε κάθε τι που σχετίζεται με παρέλαση ή δημοτικό τραγούδι ή σημαίες ή σύμβολα με τη Χούντα ή ό, τι άλλο, τότε γινόμαστε περισσότερο φασίστες απ’ όσο προσπαθούμε να αποφύγουμε.
Την ίδια ώρα που αρνούμαστε να συμμετάσχουμε σε εκδηλώσεις τιμής και πειθαρχίας, σπεύδουμε να μπούμε στη γραμμή του καρναβαλιού, μασκαρεμένοι τόσο καλά όσο και το ίδιο το καρναβάλι αυτό καθεαυτό. Κι αντί να πάρουμε μέρος σε παρέλαση απόδοσης εθνικής τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους ήρωες μας, παίρνουμε μέρος σε παρέλαση απόδοσης «οικονομικής» …τιμής.
Πολλοί Έλληνες ανάμεσα τους και εγώ είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για την πατρίδα και τη σημαία μας και καθόλου τριτοκοσμικοί όπως μας αποκαλούν οι δήθεν προοδευτικοί! Κάποιοι πρέπει να μάθουν τι ακριβώς είναι ο 3ος κόσμος πρώτα και μετά να ζητήσουν την κατάργηση της «τριτοκοσμικής παρέλασης»! Αρκετά πια με τον κάθε αδαή που προσπαθεί να προκαλέσει εντυπώσεις προφασιζόμενος «προοδευτική σκέψη»…
Χρόνια Πολλά!
Παρελάσεις κεκλεισμένων των θυρών
2
Δευτέρα πρωί 24 Μαρτίου, κατεβαίνω
στο κέντρο της Αθήνας προκειμένου να πάω στη Νομική για μάθημα.. και
μέσα στο μετρό ακούω πως ο σταθμός του Συντάγματος είναι κλειστός..
Φθάνω τελικά με τα πόδια στο Σύνταγμα και αυτό που βλέπω έκπληκτος ήταν
πολλά λεωφορεία της αστυνομίας παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο και
εκατοντάδες αστυνομικούς στη σειρά, οι οποίοι απαγόρευαν την πρόσβαση
στους πολίτες στην πλατεία! Αυτό που άκουσα είναι πως έπρεπε να έχω μία
συγκεκριμένη πρόσκληση / διαπίστευση για να μου επιτρέψουν να περάσω.
Διερωτώμαι λοιπόν, «από πότε η παρέλαση προϋποθέτει προσκλητήρια;».
Με όλο τον σεβασμό, λοιπόν, στους
θεσμούς και στην καθεστηκυία τάξη: Υπάρχει προηγούμενο, όχι στην Ευρώπη,
αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, να γίνεται παρέλαση κεκλεισμένων των
θυρών; Τότε για ποιον λόγο γίνεται; Για τους επισήμους που θα είναι στην
εξέδρα; Ούτε επί Χούντας δεν είχε γίνει αυτό. Μόνο στην ελληνική
δημοκρατία, οι μαθητές τη μία μέρα και οι στρατιώτες την άλλη, θα
παρέλαυναν μόνοι τους. Πριβέ ; Όλα τα καθεστώτα έχουν κάποιους δικούς
τους να γεμίζουν τις πλατείες στις παρελάσεις. Στην Ελλάδα τις
παρελάσεις τις παρακολουθούν μόνο οι επίσημοι και οι αστυνομικοί. Για
τον κόσμο το θέαμα είναι απαγορευμένο.
Θεωρώ πως αρκετά άρθρα του Συντάγματος
παραβιάστηκαν! Κατ’ αρχήν το άρθρο 2 που αναφέρεται στο σεβασμό της
ανθρώπινης αξίας και το άρθρο 4 παρ. 2 που αναφέρεται στην ισότητα των
Ελλήνων ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Έπειτα, το άρθρο 5
παρ. 1, το οποίο αναφέρεται στην ελευθερία συμμετοχής στην κοινωνική ζωή
της χώρας ενώ η παρ. 3 του ιδίου άρθρου, που αναφέρεται στο απαραβίαστο
της προσωπικής ελευθερίας και στην απαγόρευση περιορισμού του ατόμου
δέχεται πλήγμα καθώς πουθενά ο νόμος δεν ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες
υποχρεούνται να ανέχονται περιορισμούς ως προς το δικαίωμα τους να
παρακολουθούν μία δημόσια εκδήλωση όπως είναι η παρέλαση.
Μήπως αυτή η τακτική οδεύει σιγά σιγά
προς την κατάργηση των παρελάσεων; Μήπως, είναι ένα βήμα προς την
ικανοποίηση της επιθυμίας της μειοψηφίας;
Στις δυο μας εθνικές επετείους οι
Έλληνες γιορτάζουμε, όχι τα επινίκια, αλλά την έναρξη του Αγώνα. Έναν
Αγώνα που τον συναντάμε σε κάθε φάση της ελληνικής Ιστορίας. Και αυτόν
τον αγώνα τιμάμε τόσο με την στρατιωτική όσο και με την μαθητική
παρέλαση! Θα ήθελα να ρωτήσω τους υποστηρικτές της κατάργησης των
παρελάσεων… τι ουσιαστικό θα προσφέρει κυρίες και κύριοι η κατάργηση;
Αυτό όμως που πραγματικά δε αντέχεται
είναι η υπερβολή. Η υπερβολική υπερβάλλουσα υπερβολή. Πως η παρέλαση θα
κάνει το παιδί εθνικιστή και σοβινιστή και ρατσιστή και σεξιστή. Θα το
καταστρέψει και θα το εκμηδενίσει. Δεν θα έχει μυαλό να σκεφτεί. Όλοι
μας κάναμε παρελάσεις και δε νομίζω να αποκτήσαμε ψυχολογικά προβλήματα ή
σοβινιστικές αντιλήψεις. Δηλαδή φτάνουν κάποιοι στο σημείο να γίνονται
το ίδιο γραφικοί και γελοίοι σαν τους σάικο γονείς και το τραγικό ΕΣΡ
που απαγόρεψε τον Μπομπ Σφουγγαράκη για να μη γίνουν τα παιδιά μας γκέι.
Και όχι, δεν κάνω πλάκα, είναι ακριβώς η ίδια υπερβολή. Ο Μπομπ θα
κάνει τα παιδιά μας γκέι και οι παρελάσεις θα τα κάνουν εθνικιστές και
ρατσιστές.
Επιγραμματικά, αναφέρω τι εγχαράσσεται στην ψυχή των παιδιών με την παρέλαση σύμφωνα πάντα με τους κατακριτές της παρέλασης:
Διαχωρισμός-διακρίσεις
Αγόρια πίσω, κορίτσια μπροστά (ολοφάνερα
σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα
ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της
σημαίας-πληβείοι πίσω.
Ζητώ να αποσυρθούν αμέσως όλα τα τεύχη
του Λούκυ Λουκ όπου οι Ντάλτον προχωράνε σε υψομετρική διάταξη.
Ακατανόητο να διαβάζουν τα παιδιά μας τέτοια κόμικς, που εμποτίζουν τις
ψυχές τους με υψομετρικές διακρίσεις. Επίσης να αλλάξει ο τίτλος του
παραμυθιού από “Η Χιονάτη και η εφτά νάνοι” σε “Οι εφτά νάνοι και η
Χιονάτη”, καθώς είναι ολοφάνερα ακατανόητο να αναφέρεται πρώτα η ψηλή
Χιονάτη και μετά οι καημένοι οι κοντοί εφτά νάνοι.
Τέλος, σας φαίνεται άσχημο τα παιδιά με
ειδικές ανάγκες να μη συμμετέχουν στις παρελάσεις. Για μένα πάλι το
λογικό θα ήταν να τους απαλλάσσουν από μαρτύριο της παρέλασης. Και
φυσικά αν κάποιο παιδί το επιθυμεί, να συμμετάσχει (και δε πιστεύω πως
απαγόρεψε κανείς σε παιδί με ειδικές ανάγκες να συμμετάσχει σε
παρέλαση). Απλά πράγματα.
Είμαι σίγουρος όμως πως αν κάθε ΑμΕΑ
έπρεπε να συμμετάσχει στις παρελάσεις τότε θα μιλούσατε (και σωστά) για
απάνθρωπες και απαξιωτικές συμπεριφορές. Τώρα που δε συμμετέχουν, πάλι
μιλάτε για απάνθρωπες και απαξιωτικές συμπεριφορές.
Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός
Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο
βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε
τσίρκο. Kινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει η σφυρίχτρα
ή το «ένα στο αριστερό». Ζητώ από το Θεό να καταργηθεί άμεσα το
αερόμπικ. Τώρα. Δεν μπορεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι να περπατάνε και να
πηδάνε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη εκγύμναση, και να
μετατρέπεται έτσι το γυμναστήριο σε τσίρκο. Επίσης να καταργηθούν και
όλες οι σχολές χορού.
Αγελισμός – ομοιομορφία
Συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά
στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο
ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου.
Να καταργηθούν άμεσα οι εθνικοσοσιαλιστικές στολές των αθλητικών
ομάδων. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουν όλοι οι παίχτες μιας ομάδας
μπάσκετ με την ίδια ακριβώς εθνικοσοσιαλιστική στολή, στην προσπάθεια
των εθνικοσοσιαλιστικών προπονητών τους να υποτάξουν το άτομο στην
μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τέλος, πρέπει να απαγορευτούν τα γκρούπς
στο καρναβάλι της Πάτρας. Δε μπορεί να βγαίνουν δεκάδες άτομα ντυμένα
με την ίδια στολή, υποταγμένα στις εθνικοσοσιαλιστικές επιταγές του
βασιλιά Καρνάβαλου. Για να μην αναφέρω πως το εθνικοσοσιαλιστικό αυτό
φαινόμενο εμφανίζεται και στα -κατά τα άλλα “απελευθερωμένα” και καλά…-
gay parades!
Προσωπικά, είμαι υπέρ των παρελάσεων
διότι, είναι μια συμβολική κίνηση για να δείξουμε ότι η γενιά μας δεν
ξεχνάει τους αγώνες των παππούδων μας και εκτιμάει τους τόσους νεκρούς
που υπήρξαν, για να είμαστε ελεύθεροι. Τα σύμβολα δεν είναι απλώς
ανούσια “σχήματα”. Κάτω από το “σύμβολο” μπορεί να δίνει μορφή ένας λαός
στην ταυτότητά του. Και η παρέλαση, ένα σύμβολο είναι. Σύμβολο τιμής.
Με κάποιον τρόπο πρέπει κι εμείς οι ίδιοι να ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ έστω συμβολικά,
έστω μια φορά το χρόνο τη μνήμη μας και με κάποιον τρόπο πρέπει να
ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ με παραστατικότητα στα παιδιά μας αυτό που, όσο κι αν θα
θέλαμε να τους μεταφέρουμε με λόγια, δύσκολα θα μπορούσαμε. Μπορεί
κάποια στιγμή -όπως πολλοί το κάναμε- να ανατρέξει κάποιος σε κάποιο
βιβλίο μόνος του, για να δει ποιοί ήταν αυτοί οι θεότρελοι έλληνες που
μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς αποφάσισαν να αλλάξουν όλο το σκηνικό της
ιστορίας μας… Μην υποτιμάτε τόσο εύκολα την αξία του “συμβολισμού” σε
όλα. Κάποιοι που πιθανόν είστε διανοητικά πιο προχωρημένοι, βέβαια να
μην τον έχετε ανάγκη.
Όταν φτάνουμε στο σημείο να μη βρίσκουμε
αξία σε τίποτα, ούτε στη γλώσσα, ούτε στα σύμβολα της ιστορίας, ούτε σε
αρχές και αξίες που συνόδευαν χρόνια και χρόνια την ιστορία μας, και
ξαφνικά -λες και γεννηθήκαμε αυτά τα χρόνια οι γενιές των «πανέξυπνων»
που τα ξέρουν όλα και τα βλέπουν όλα «υπεράνω» και δήθεν με
«αντικειμενικότητα» – τα καταργούμε όλα, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι…
είμαστε απλώς “ζωντανά με ρούχα” που κινούμαστε από ‘δω κι από ‘κει,
χωρίς να ανήκουμε πουθενά, χωρίς να καταλαβαίνουμε νοήματα πολύ πιο
βαθιά απ’ αυτά που νομίζουμε πως ξέρουμε να μεταφράζουμε…
Όλα έχουν τη σημασία τους. Μην τα
μπερδεύουμε όλα στο μυαλό μας. Γιατί από την άλλη, για να το πω πιο
απλά, όταν κι εμείς, από φόβο μήπως και θεωρηθούμε αναχρονιστικοί,
συνδέουμε κάθε τι που σχετίζεται με παρέλαση ή δημοτικό τραγούδι ή
σημαίες ή σύμβολα με τη Χούντα ή ό, τι άλλο, τότε γινόμαστε περισσότερο
φασίστες απ’ όσο προσπαθούμε να αποφύγουμε.
Την ίδια ώρα που αρνούμαστε να
συμμετάσχουμε σε εκδηλώσεις τιμής και πειθαρχίας, σπεύδουμε να μπούμε
στη γραμμή του καρναβαλιού, μασκαρεμένοι τόσο καλά όσο και το ίδιο το
καρναβάλι αυτό καθεαυτό. Κι αντί να πάρουμε μέρος σε παρέλαση απόδοσης
εθνικής τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους ήρωες μας, παίρνουμε μέρος σε
παρέλαση απόδοσης «οικονομικής» …τιμής.
Πολλοί Έλληνες ανάμεσα τους και εγώ
είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για την πατρίδα και τη σημαία μας και
καθόλου τριτοκοσμικοί όπως μας αποκαλούν οι δήθεν προοδευτικοί! Κάποιοι
πρέπει να μάθουν τι ακριβώς είναι ο 3ος κόσμος πρώτα και μετά να
ζητήσουν την κατάργηση της «τριτοκοσμικής παρέλασης»! Αρκετά πια με τον
κάθε αδαή που προσπαθεί να προκαλέσει εντυπώσεις προφασιζόμενος
«προοδευτική σκέψη»…
Χρόνια Πολλά!
