Αχαχαχα! Συγγνώμη, νευρικό γέλιο, μη δίνετε σημασία. Με πιάνει συχνά τελευταία και δεν μπορώ να το ελέγξω. Ξαφνικά, εκεί που κάθομαι, χωρίς λόγο, χωρίς αιτία και αφορμή, ξεκαρδίζομαι.
Μη δίνετε σημασία. Τώρα με πιάνουν τα γέλια. Ενα μήνα πριν με έπιαναν τα κλάματα. Συνέχεια όμως. Εβλεπα ειδήσεις, έκλαιγα. Διάβαζα εφημερίδα, έκλαιγα. Εμπαινα σε σάιτ, έκλαιγα....
«Ρε μαμά, πού έβαλες τα κλειδιά μου;», μου έλεγε ο γιος μου, έκλαιγα. Καθάριζα κρεμμύδια, έκλαιγα - το μόνο λογικό.
Νευρικό, μη δίνετε σημασία. Συνεχίστε κανονικά σαν να μην είμαι μπροστά.
Θέλετε να αυξήσετε τα τιμολόγια της ΔΕΗ; Αυξήστε τα βρε, μην ενοχλήστε. Μη σας επηρεάζει η τρελή που γελάει. Πόσο είπατε θα τα πάτε; Οσο γουστάρετε; Αχαχαχα! Και λογαριασμό δεν θα μας δώσετε; Αχαχαχα! Σε τρεις δόσεις και αν σας τη βαρέσει κι άλλες τρεις; Ετσι για το γαμώτο; Αχαχαχα!
Χίλια συγγνώμη, νευρικό, δεν το ελέγχω. Κάντε πως δεν με ακούτε, κύριε πωσασλένε της ΔΕΗ. Και αν ποτέ _ ΑΝ λέμε - σταματήσω να γελάω, θα συμφωνήσω μαζί σας ότι το βρίσκω σωστό και λογικό και μπράβο σας.
Διότι τι κάνει κάποιος για να ανακουφίσει έναν άνεργο και απελπισμένο λαό, στα όρια της παράνοιας; Τον βάζει να πληρώνει διπλό και τρίδιπλο ένα μέγιστο αγαθό όπως το ρεύμα!
Πότε το κάνει αυτό; Τώρα το κάνει αυτό! Τώρα που ο καταναλωτής δεν έχει μία το κάνει αυτό! Τώρα που τις τσέπες ανάποδα να του γυρίσεις, ούτε παστίλια του λαιμού δεν θα βρεις. Τώρα το κάνει αυτό!
Τώρα που χειμώνιασε. Τώρα που «έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα και παγωνιά». Τώρα που μια Ελλάδα ολόκληρη δεν βάζει πετρέλαιο και προσπαθεί να κουτσοζεσταθεί με το ρεύμα. Ενα κλιματιστικούλι από δω, ένα καλοριφέρ στην πρίζα από κει, μια σομπίτσα παρακάτω. Και έρχεται ΤΩΡΑ η ΔΕΗ - αχαχαχα - ζητάει τα λεφτά που δεν υπάρχουν για να στείλει στον άλλο κόσμο όλες τις ευπαθείς ομάδες που δεν θα αντέξουν στο κρύο. Και τι κάνουν γι' αυτό οι εκλεγμένοι στο ελληνικό Κοινοβούλιο εκπρόσωποί μας; Τι κάνουν, είπατε; Αχαχαχα!
Αχαχαχα, νευρικό είναι. Διότι αυτοί έχουν τώρα άλλες καΐλες στο κεφάλι τους.
Οπως τους βαράν το ντέφι οι υπάλληλοι της Βουλής, έτσι χορεύουν. Ναι, σαφώς έχουν υποστεί μειώσεις ΚΑΙ αυτοί. Αλλά μην τρελαθούμε τώρα. Ο άλλος είναι στα κάγκελα από την απόγνωση. Ο καθένας προσπαθεί να ζήσει την οικογένειά του με κάτι πουρμπουάρ που παίρνει έναντι ΚΑΙ ΑΝ. Η μισή Ελλάδα χρωστάει στην άλλη μισή. Και οι βουλευτές που γονατίζουν τον κοσμάκη, σκιάζονται τους υπάλληλους της Βουλής. Αχαχαχα, νευρικό είναι, μη δίνετε σημασία. Συνεχίστε κανονικά όποια ηλιθιότητα κάνετε.
Βγήκε και είπε το ΠΑΣΟΚ να το στηρίξουν, λέει, οικονομικά οι οπαδοί του γιατί δεν έχει μία; Αχαχαχα! Μακράν το καλύτερο που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό! Πες ότι του περισσεύει του ψηφοφόρου ένα 20ευρω. Πες ότι θέλει να κάνει μια καλή πράξη. Δεν θα πάρει γάλα για το παιδί που πεινάει στο διπλανό διαμέρισμα, όοοχι. Δεν θα πάρει κουβέρτα για το άστεγο στο παγκάκι, όοοχι. Δεν θα αγοράσει τρόφιμα για το συσσίτιο των απόρων. Οοοοοχι, αγάπη μου. Θα δώσει το 20ευρω στο ΠΑΣΟΚ. Αχαχαχα!
Νευρικό, μη δίνετε σημασία. Πρώτη φορά το είχα πάθει, θυμάμαι, όταν ανέβηκε το όριο συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67. Εφεραν τον τεχνοκράτη, τον Στουρνάρα να κάνει τους υπολογισμούς του Τζάμπα και της μάνας του: από τα 65 στα 67 εξοικονομούμε 2 δισ. (δεν παίρνω όρκο για το νούμερο).
Και λέω τώρα εγώ. Αν πάμε τη σύνταξη από τα 67 στα 69, άλλα 2 δισ. Από τα 69 στα 71, άλλα 2 δισ. Από τα 71 στα 73, άλλα 2 δισ. Αν το κάνεις αυτό μέχρι τα 85-90 (καλά να 'ναι ο άνθρωπος, να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά και να δουλεύει μέχρι να του βγει η ψυχή) μιλάμε για καμιά 20αριά δισ. στο χα-λα-ρό-τα-το. Καλύπτουμε όλα μας τα ελλείμματα, έχουμε πλεόνασμα και δίνουμε και κατιτίς στον Τόμσεν «Πολ, πιες μια μπίρα στην υγειά μας, λεβέντη μου».
Είπα «Στουρνάρας»... Αχαχαχα! Νευρικό είναι, μη δίνετε σημασία. Εσείς, κύριε υπουργέ, συνεχίστε αυτό που κάνετε. Π.χ., να δίνετε έγγραφη εντολή στη ΔΕΗ να γράψει στα παλιά της τα καλώδια την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης για το χαράτσι των ακινήτων και να συνεχίσει να το εισπράττει!
Αχαχαχα, δεν υπάρχετε, κύριε υπουργέ μου. Δεν μπορεί, δεν γίνεται, δεν παίζει αυτό, όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε. Αυτά δεν συμβαίναν όχι σε Γότθους και στους Βησιγότθους. Οχι σε Ούνους και Βίκινγκς. Οχι σε μεσαίωνα και στις χούντες. Συμβαίνουν τώρα. Εδώ και τώρα. Στην Ελλάδα του 2012. Ελληνας υπουργός στέλνει ραβασάκι και δίνει εντολή στην ΔΕΗ να κάτι τι; Να παρακάμψει απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης. Δεν είναι υπέροχο; Δεν είναι τέλειο; Δεν είναι τρέλα, δεν είναι μούρλια;
Αχαχαχα! Νευρικό, δεν μπορώ να το ελέγξω. Προσπαθώ, αλλά μετά θυμάμαι Καμμένο, Μανώλη, νον πέιπερ που δεν δόθηκε στον Παπούλια (ενώ μια χαρά δόθηκε με την Αλέκα Παπαρήγα μάρτυρα). Αχαχαχα. Και διαβάζω σε facebook και twitter τους οπαδούς των Ανεξάρτητων Ελλήνων, «προχώρα πρόεδρε, μαζί σου πρόεδρε, ο κόσμος». Οι ίδιοι που μιλούν για τα ψέματα των πολιτικών. Κατά τα άλλα, δεν φταίμε εμείς. Ποτέ και για τίποτα! Πάντα οι άλλοι μας φταίνε. Αχαχαχα!
Και έτσι το κλάμα που γίνεται γέλιο. Να πω: «Σε καλό να μας βγει το γέλιο»; Μπα...
Σε καλό να ΤΟΥΣ βγει το γέλιο! Και το κλάμα...
