Ο Πιερ Λοράν είναι γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας (βασικής συνιστώσας του Αριστερού Μετώπου) και πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ). Συμμετείχε στο «θερινό πανεπιστήμιο» που οργάνωσε το...
ΚΕΑ στην Πορταριά από τις 17 έως τις 22 Ιουλίου. Εκεί τον συνάντησε η «Εποχή« και συζήτησε μαζί του. Συνέντευξη στον Γιάννη Αλμπάνη.
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από τη επικαιρότητα. Κάθε μέρα που περνάει, η κρίση στη Συρία οξύνεται, με κίνδυνο να πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις για όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πώς κρίνετε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και ποια διέξοδο προκρίνετε;
Είμαστε εξαιρετικά ανήσυχοι για την κατάσταση και τρομοκρατημένοι από τη στρατιωτική και δολοφονική τροπή που παίρνουν τα πράγματα, όσο περνούν οι μήνες. Οι δημοκρατικές δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν, καταστάλθηκαν συστηματικά. Πλέον, η συριακή κρίση γίνεται το διακύβευμα γεωπολιτικών στρατηγικών που ξεπερνάνε τη Συρία και οι διεθνείς παράγοντες συσπειρώνονται με τη μια ή την άλλη πλευρά, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τον πληθυσμό της χώρας.
Εμείς επιμένουμε, ότι η μόνη λύση είναι να ακολουθηθεί ένας πολιτικός δρόμος στην κατεύθυνση της δημοκρατικής μετάβασης. Αυτό απαιτεί την ενίσχυση των κυρώσεων εναντίον του καθεστώτος Άσαντ και ταυτόχρονα την απόρριψη της στρατιωτική κλιμάκωσης, ιδιαίτερα μιας διεθνούς επέμβασης που θα κατέληγε αναπόφευκτα στην επέκταση της σύγκρουσης στον Λίβανο και σε ολόκληρη την περιοχή.
Για μας ο μόνος τρόπος είναι να βοηθήσουμε τις δημοκρατικές δυνάμεις να πετύχουν αυτή την πολιτική μετάβαση, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη αλλά και την πολιτική πίεση τόσο στο καθεστώς Άσαντ όσο και στις δυνάμεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ώστε να υιοθετηθεί αυτή η λύση και όχι η στρατιωτική επέμβαση.
Ωστόσο, σε μια ανάλογη κατάσταση στο παρελθόν, όταν δηλαδή ο Μιλόσεβιτς έκανε σφαγές όπως και ο Άσαντ σήμερα, η κυβέρνηση Ζοσπέν στην οποία συμμετείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, υιοθέτησε τη λύση της στρατιωτικής επέμβασης. Η σημερινή σας θέση για τη Συρία σημαίνει, ότι το ΚΚΓ έχει αλλάξει οπτική για τις διεθνείς σχέσεις και τη θέση της Γαλλίας στο διεθνές περιβάλλον;
Το ΚΚΓ ήταν αντίθετο στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Η εξέλιξη των πραγμάτων δικαίωσε τη θέση μας, αφού γίναμε μάρτυρες της καταστροφής της χώρας και του πληθυσμού της. Από τότε, όλες οι εμπειρίες διεθνών επεμβάσεων δείχνουν, ότι περισσότερο προκαλούν καταστροφή και αποσταθεροποίηση, παρά βοηθούν την επίλυση των κρίσεων. Το βλέπουμε σήμερα στη Λιβύη, όπου η επέμβαση είχε σαν άμεση επίπτωση την αποσταθεροποίηση του Μάλι και όλης της περιοχής. Επίσης, στην Ακτή του Ελεφαντοστού η γαλλική στρατιωτική επέμβαση δεν έλυσε κανένα απολύτως πρόβλημα. Το παράδειγμα του Αφγανιστάν είναι ακόμα πιο ενδεικτικό: η στρατιωτική επέμβαση απέτυχε με δραματικό τρόπο και τώρα, ύστερα από πολλά σφάλματα, αναζητείται πολιτική λύση. Είμαστε απολύτως εχθρικοί στη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων και τη συστηματοποίηση των στρατιωτικών επεμβάσεων κάτω από την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ.
Πριν από λίγες μέρες, το Εθνικό Συμβούλιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλία ς αποφάσισε να μη συμμετάσχει το κόμμα στην κυβέρνηση των σοσιαλιστών. Μπορείτε να μάς εξηγήσετε αυτήν την απόφασή σας;
Η αιτία είναι ξεκάθαρη. Θεωρούμε, ότι το πρόγραμμα του Φρανσουά Ολάντ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις θεμελιώδεις αιτίες της κρίσης στη Γαλλία και την Ευρώπη. Μαζί με το Αριστερό Μέτωπο καλέσαμε στην υπερψήφιση του Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, για να ηττηθεί ο Νικολά Σαρκοζί. Όμως, αυτό το κάλεσμά μας σε καμιά περίπτωση δεν σήμανε προσχώρηση στο προεδρικό πρόγραμμα του Φρανσουά Ολάντ, το οποίο περιέχει εξαιρετικά περιορισμένα μέτρα για την καταπολέμηση της λιτότητας, των ανισοτήτων, της ανεργίας. Άλλωστε, φαίνεται σήμερα ότι ο Ολάντ κατά πάσα πιθανότητα θα ζητήσει από το κοινοβούλιο να επικυρώσει την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη, κάτι που εμείς αρνούμαστε κατηγορηματικά. Με τον ίδιο τρόπο, την ώρα που ανακοινώνεται κύμα απολύσεων στη γαλλική βιομηχανία, η κυβέρνηση αντιδράει υποτονικά, ενώ εμείς προτείνουμε νομοθετικά μέρα εναντίον των απολύσεων.
Αναφερθήκατε στην οικονομική κρίση. Για το ΚΚΓ ποια θα μπορούσε να είναι η έξοδος από το σημερινό τέλμα, ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση στη λογική της λιτότητας που κυριαρχεί σήμερα στην ΕΕ;
Το πρώτο βήμα είναι να σταματήσουμε την πολιτική της λιτότητας, που αποδυναμώνει την οικονομική δραστηριότητα κι ενισχύει την ύφεση σε όλη την Ευρώπη. Χρειαζόμαστε την ακριβώς αντίθετη πολιτική από αυτήν που ακολουθείται σήμερα. Η σημερινή πολιτική συνίσταται στην ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την επιχορήγηση των χρηματιστικών αγορών. Η πληρωμή του λογαριασμού γίνεται μέσα από την καταστροφή των δημόσιων υπηρεσιών, των θέσεων εργασίας στο βιομηχανικό τομέα, καθώς και του συστήματος κοινωνικής προστασίας. Πρέπει λοιπόν να οικοδομήσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης στην αντίθετη κατεύθυνση.
Πρέπει να ξεφουσκώσουμε τελείως την κερδοσκοπία και χρηματιστική ανάπτυξη, να ακυρώσουμε ένα μεγάλο μέρος από το χρέος που έχει προεισπραχθεί από τις τράπεζες σε βάρος των κρατών και των άλλων, πρέπει να δοθεί καινούργιος ρόλος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει κατ’ ευθείαν τα κράτη και της δημόσιες επενδύσεις μέσω της πιστωτικής επέκτασης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τέλος, πρέπει όλες οι επενδύσεις να αποσκοπούν στην αύξηση του εργατικού εισοδήματος, και τη δημιουργία παραγωγικών δομών ωφέλιμων για τον πληθυσμό.
Πρέπει, λοιπόν, να ξαναπάρουμε τον έλεγχο του παραγόμενου πλούτου και να αφαιρέσουμε εξουσία από τις χρηματιστικές αγορές, τους μεγαλομετόχους, τους μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους. Αυτή είναι η ουσία της πρότασής μας. Αυτή είναι η ουσία και του πανευρωπαϊκού κειμένου υπογραφών που προωθούμε, για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής τράπεζας με σκοπό τη χρηματοδότηση της κοινωνικής, αλληλέγγυας και οικολογικής ανάπτυξης. Πρέπει να αφαιρέσουμε από το χρηματιστικό κεφάλαιο τον έλεγχο του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει, ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή έξοδος από την κρίση χωρίς αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Ποια είναι η δική σας προσέγγιση;
Η έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε στην απομόνωση από το διεθνές περιβάλλον κάθε χώρας που θα την επέλεγε. Επιπλέον, θα διαμόρφωνε έναν ακόμα πιο αρνητικό οικονομικό και πολιτικό συσχετισμό για το λαό της. Εξάλλου, παρατηρούμε, ότι στους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς κύκλους υπάρχει η τάση για την έξοδο ορισμένων χωρών από το ευρώ και την εγκατάλειψη στην τύχη τους ολόκληρων λαών. Πρέπει λοιπόν να συνδυάσουμε τη ριζοσπαστική κριτική στα θεμέλια της υφιστάμενης ΕΕ με την προώθηση της ιδέας μια δημοκρατικής, κοινωνικής και οικολογικής Ευρώπης. Εκτιμάμε, ότι η οικοδόμηση ευρωπαϊκών θεσμών αλληλεγγύης θα είναι χρήσιμη για την κοινωνική ανάπτυξη. Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης πρέπει να διαμορφώσουμε ευνοϊκούς συσχετισμούς για τον κόσμο της εργασίας, κι αυτό περνάει από τη δημιουργία μιας αλληλέγγυας Ευρώπης. Στη Λατινική Αμερική οι αριστερές κυβερνήσεις που αναζητούν καινούργιους δρόμους ανάπτυξης, εργάζονται πολύ για την περιφερειακή αλληλεγγύη, κάτι που πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μας.
Η ταξική σύγκρουση στην Ευρώπη περνάει μέσα από τη σύγκρουση δύο αντιλήψεων για την Ευρώπη: της σημερινής ΕΕ, που βρίσκεται στην υπηρεσία του νεοφιλελευθερισμού, και αυτής που προωθούμε εμείς, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών.
Φαίνεται, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε ενιαίο κόμμα. Το Αριστερό Μέτωπο στη Γαλλία θα ακολουθήσει το παράδειγμα του;
Προς το παρόν, πιστεύουμε, ότι η μορφή του μετώπου, στο οποίο συσπειρώνονται κόμματα που διατηρούν την αυτονομία τους αλλά και ανένταχτοι πολίτες, αποτελεί μια ανοιχτή δομή κι επιτρέπει την οργανωτική ανάπτυξη του Αριστερού Μετώπου. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην οροφή της ανάπτυξη του Αριστερού Μετώπου κι εκτιμάμε ότι η διατήρηση του υφιστάμενου σχήματος αποτελεί την καλύτερη λύση. Βεβαίως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε καινούργια προβλήματα, ιδιαίτερα τον τρόπο συμμετοχής των μεμονωμένων πολιτών που θέλουν να γίνουν μέλη του Αριστερού Μετώπου, χωρίς να είναι μέλη των κομμάτων που το αποτελούν. Αναζητούμε τον τρόπο υποδοχής αυτών των πολιτών, κάτι που δεν είναι δεδομένο και απαιτεί δημιουργικότητα για να βρεθεί.
Πηγή: Εποχή
