Του Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη
Η χώρα βαδίζει προς την κρίσιμη μέρα των εκλογών έχοντας καλυμμένο κάτω από το τραπέζι το σημαντικότερο ζητούμενο για το μέλλον της.
Οι πολιτικές παρατάξεις έχουν...
επικεντρωθεί από την αρχή σε έναν αγώνα με επίκεντρο το μνημόνιο των κακών ξένων και τον μπαμπούλα της δραχμής, ενώ υποβαθμίζουν ή δεν ασχολούνται καθόλου με τις αιτίες της σημερινής δυστυχίας και της αυριανής καταστροφής, που είναι ζωντανές, έχουν ονοματεπώνυμο και έχουν και τρόπο να αντιμετωπιστούν.
Η κάθαρση, όμως, από αυτές τις αιτίες και το γιάτρεμα από τη σαπίλα τους έχουν καθηλωθεί, από τον τρόπο που το πολιτικό σύστημα βλέπει τους ενόχους, φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της λαίλαπας, που έχει πέσει πάνω στα κεφάλια των πολιτών.
Καμμία κυβέρνηση, όμως, δεν θα μπορέσει να αλλάξει τίποτε προς όφελος των πολιτών αν δεν διαλύσει το υπάρχον φοροεισπρακτικό σύστημα με όλους όσους το αποτελούν. Γιατί ενας από τους βασικούς λόγους πού σφάζονται μισθοί, συντάξεις, αποδοχές και επιδόματα του λαού, αλλά και που δεν πληρώνονται τα οφειλόμενα από το κράτος σε όλους τους πολίτες είναι η άρνηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού να κάνει τη δουλειά για την οποία πληρώνεται, έστω και περικομμένα, από το υστέρημα τώρα του κόσμου. Και η δειλία του πολιτικού συστήματος να συγκρουστεί με αυτή τη συντεχνία.
Ο λαός υποχρεώνεται σε μια απάνθρωπη αφαίμαξη γιατί, όπως αποκαλυπτικά είπε ο τέως υπουργός Φ. Σαχινίδης καιρό πρίν τις εκλογές «δεν έχουμε τα απαραίτητα έσοδα εξ αιτίας της αδυναμίας του εισπρακτικού μηχανισμού»! Δεν μας είπε, όμως ποιός προίσταται του μηχανισμού.
Η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα με το μνημόνιο, το έχω πεί και γράψει χίλιες φορές. Το μνημόνιο είναι το αποτελεσμα. Και είναι η κολυμπήθρα, μέσα στην οποία ξεπλένονται οι εγχώριοι απατεώνες, όσοι με τη μορφή υπουργών, υφυπουργών, γραμματέων, συμβούλων, διοικητών, συνδικαλιστών, επίορκων υπαλλήλων, δημάρχων, δημοτικών αξιωματούχων, διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα επί χρόνια και συνεχίζουν να το κάνουν ανενόχλητοι. Κλέβουν τους αδύναμους με πρόσχημα την οικονομική δυσπραγία του δημοσίου και παραμένουν σχετικά αλώβητοι στο στάτους τους!
Πίσω από το μνημόνιο είναι η νομιμοποίηση της βρωμερής διαπλοκής υπουργών, βουλευτών, νομαρχών, περιφερειαρχών, διοικητών, δημάρχων, συμβούλων, μηχανικών, γιατρών, φαρμακοποιών, δημοσιογράφων, δικηγόρων, υπαλλήλων, που σπατάλησαν και σπαταλάνε ακόμα ατιμώρητοι το δημόσιο χρήμα, αυτό που οι υπουργοί παίρνουν κάθε μήνα από τις τσέπες των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αέργων και των πραγματικά αναπήρων για να πληρωθεί το τίμημα της δικής τους ανικανότητας!
Πίσω από το μνημόνιο είναι η θεατρική αποκάλυψη μιάς παρονυχίδας από τις κομπίνες και τις απάτες με το δημόσιο χρήμα για μαϊμού παροχές με αντίτιμο ψήφους και οπαδούς.
Το μνημόνιο είναι η ουσιαστική τους ατιμωρησία από ένα σύστημα που είναι διαλυμένο και απρόθυμο, με άλλοθι το μνημόνιο!
Η άρνηση των πολιτικών παρατάξεων, που θα μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν αυτό το σιχαμερό κράτος, να αρθρώσουν μία λέξη γι αυτό, είναι ο θρίαμβος του μνημόνιου. Και η διαιώνησή του.
Πίσω από το μνημόνιο είναι το ξέπλυμα των φοροφυγάδων ανάμεσα στους ελεύθερους επαγγελματίες, που εξακολουθούν ανενόχλητοι να μη συμμετέχουν στα φορολογικά βάρη, με αποτέλεσμα να πληρώνουν και το δικό τους μερίδιο οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι και ανάπηροι!
Πίσω από το μνημόνιο είναι οι εργοδότες, που έχουν εξασφαλίσει από τους πολιτικούς τέτοιους νόμους, ώστε να πληρώνουν τους εργαζόμενους με τα φτηνότερα μεροκάματα του ευρωπαίκού νότου, διατηρώντας την αξία για τα προϊόντα που παράγουν στα ίδια περίπου ύψη πού ήταν και πρίν.
Πίσω από το μνημόνιο είναι οι Έλληνες τραπεζίτες, πού σώρευσαν δισεκατομμύρια κέρδη την τελευταία δεκαετία, χωρίς να έχουν εκτεθεί σε ομολογιακούς κινδύνους όπως οι ξένοι συνάδερφοί τους (με δύο μόνο εξαιρέσεις μεσαίου μεγέθους) και ζούν πλουσιοπάροχα, χωρίς να συνεισφέρουν στις τράπεζες από τις περιουσίες που κέρδισαν! Περιμένοντας να χρεωθεί ο λαός τα νέα δάνεια που θα τους δοθούν, για να στηρίξουν τις τράπεζές τους!
Πίσω από το μνημόνιο είναι όλοι οι κλέφτες και απατεώνες μεσάζοντες, πού με τους κάθε είδους προμηθευτές του δημοσίου ροκάνιζαν και ροκανίζουν ακόμα ανενόχλητοι το δημόσιο χρήμα, υπερτιμολογώντας τις υπηρεσίες και τις εργασίες – όταν παρέχουν υπηρεσίες και εργασίες – ή πουλώντας αέρα κοπανιστό μόνο και μόνο για να μοιραστούν με επίορκους υπαλλήλους αυτά που καλούνται να πληρώνουν κάθε λίγο οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι και ανάπηροι από τους πολίτες.
Πίσω από το μνημόνιο είναι οι αντικοινωνικές συντεχνίες και τα συνδικάτα, που ρουφάνε ακόμα επιδόματα από την πίσω πόρτα, και πού διατηρούν αλώβητα τα πολλαπλάσια έσοδά τους από ένα διεφθαρμένο σύστημα, που τους τάϊζε για να μπορεί να μοιράζεται μαζύ τους τη νομή της εξουσίας. Την ώρα που ο λαός σφαγιάζεται στο βωμό της κατάρρευσης των κρατικών εσόδων.
Πίσω από το μνημόνιο είναι το χρήμα που έχουν σωρεύσει χιλιάδες πολιτικοί και υπαλληλικοί αξιωματούχοι μαζί με διαπλεκόμενους ιδιώτες εδώ και χρόνια, χωρίς να έχουν αποδώσει ούτε σέντσι στο δημόσιο ταμείο.Το οποίο ρουφάνε ακόμα και οι καταδιωκόμενοι, αφού βλέπουν ότι κάθε σύλληψη και δίωξη είναι μία ακόμα παράσταση στο θέατρο της ανυπαρξίας κάθε έννοιας κράτους. Πολύ περισσότερο κράτους δικαίου.
Πίσω από το μνημόνιο είναι η άρνηση κάθε δημόσιας υπηρεσίας να εκσυγχρονιστεί και να δώσει λόγο και φώς στα πεπραγμένα της. Γιατί κάθε απαρχαιωμένη μέθοδος καλύπτει πλήθος από απατεωνιές, πού δεν μπορούν να διασταυρωθούν. Πλήθος από άχρηστες θέσεις λούφας και κομπίνας, την ώρα που από τα νοσοκομεία λείπουν χιλιάδες νοσηλευτές για τους αρρώστους και τους ανήμπορους. Πλήθος από μικροεξουσιαστές γραφειοκράτες δικτατορίσκους του κάθε πολίτη, την ώρα που από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς λείπουν χιλιάδες μάτια και από τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης του πολίτη λείπουν χιλιάδες ψυχές.
Πίσω από το μνημόνιο είναι η αργόσυρτη και υπερπροστατευμένη δικαιοσύνη, που επιτρέπει με τους ρυθμούς της να καταδικάζονατι με ταχύτητα περισσή τα κλεφτρόνια και τα πρεζόνια, αλλά να διαφεύγουν οι καταχραστές του μόχθου του λαού και οι κλέφτες των δημόσιων ταμείων.
Πίσω από το μνημόνιο, είναι, πάνω απ όλα, τα πλήθη όλων αυτών των διεφθαρμένων, και είναι πολλοί, που καταριώνται το μνημόνιο, όχι για τη δολοφονική του μανία κατά των πολιτών, αλλά γιατί απειλεί από την άλλη πλευρά να διαλύσει όλο αυτό το καλοστημένο πάρτυ και να μεταφέρει τα κλεψιμέϊκα από τα δικά τους χέρια στα χέρια ξένων αρπακτικών και μεγαλόσχημων εγχώριων κερδοσκόπων.
Αλλά, για όλο αυτό το μνημόνιο, πού είναι και η βασική αιτία πού καταλήξαμε στο Μνημόνιο, δεν μιλάει κανείς φωναχτά όσο πρέπει.
Γιατί κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει πιά, ποιος από το μέγα πλήθος επαναστατεί επειδή απειλείται η παλιά διαφθορά από μία νέα χωρίς αυτόν, και ποιος επαναστατεί, γιατί πραγματικά θέλει μια χώρα δικαιοσύνης και ισοπολιτείας για όλους.
Έτσι, η μόνη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τη χώρα και να την κάνει από την αρχή, παραμένει σε αυτό το θέμα υποτονική, χωρίς να χωρίζει την ήρα από το σιτάρι.
Η αριστερά δεν είναι σαν όλες τις άλλες δυνάμεις. Έχει μία μόνο ευκαιρία να δοκιμαστεί. Επειδή είναι ακόμα καθαρή στη συνείδηση του κόσμου. Ο οποίος δεν θα της συγχωρήσει κανένα στραβοπάτημα, που θα μοιάζει με όσα ζεί μέχρι σήμερα.
Αν δεν θέλει να κολλήσει κι αυτή την αρρώστεια της σαπίλας, που σκοτώνει τη χώρα, έχει μόνο έναν δρόμο: Να διαχωρίσει τη θέση της από όλο αυτό το πολιτικό και κοινωνικό αληταριό. Και να το διαλύσει. Με όποιοδήποτε κόστος. Για όλα του τα εγκλήματα κατά του κοινωνικού συμφέροντος της πλειοψηφίας του λαού. Για να αποδώσει Δικαιοσύνη.
Γιατί μόνο πάνω σε καθαρό τοπίο μπορεί να χτίσει μια καθαρή χώρα των Πολιτών. Για να το κάνει αυτό, όμως, χρειάζεται να δεί το κρυμμένο ελληνικό μνημόνιο. Αυτό πού έχτισαν οι Έλληνες Εφιάλτες. Και να το ξερριζώσει σύγκορμο. Σε ένα άρρωστο χωράφι δεν μπορείς να καρπίσεις υγιή φυτά.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
