Του Γιάννη Ζουμπουλάκη
«Οι ταινίες έχουν την δική τους δύναμη να συλλαμβάνουν όνειρα» ακούμε σε κάποια στιγμή του «Hugo» (ΗΠΑ, 2011) και νομίζω, ότι σε αυτήν ακριβώς η φράση βρίσκεται η ψυχή της τελευταίας δημιουργίας του Μάρτιν Σκορσέζε...
Εχοντας διαβάσει το εικονογραφημένο μυθιστόρημα του Μπράιαν Σέλζνικ «Η εφεύρεση του Ουγκό Καμπρέ», μπορώ να πω, ότι, αν μου έλεγαν ότι ο συγγραφέας το έγραψε μόνο και μόνο για να το γυρίσει ταινία ο Σκορσέζε, θα το πίστευα.
Η χαρά αυτού του σκηνοθέτη ως αναγνώστη του συγκεκριμένου μυθιστορήματος θα πρέπει να ήταν παρόμοια με την χαρά ενός παιδιού που λατρεύει την σοκολάτα και επισκέπτεται για πρώτη φορά εργοστάσιο σοκολάτας. Ολα όσα ο Σκορσέζε έχει βιώσει, μελετήσει, λατρέψει και εξακολουθεί να μνημονεύει σε συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ, βρίσκονται μαζεμένα σε ένα κλασικό παραμύθι, που με «πιλοτήριο» έναν ηλεκτρικό σταθμό του Παρισιού στις αρχές της δεκαετίας του 1930, μας ταξιδεύει - στην κυριολεξία - στο μαγικό σύμπαν του κινηματογράφου.
Το φιλμ ακολουθεί τις περιπέτειες ενός νεαρού ορφανού, του Hugo (Εϊζα Μπάτερφιλντ), ο οποίος ζει μέσα στον σταθμό, φροντίζει το ρολόι του και κλέβει παιχνίδια από τον γερο κατασκευαστή παιχνιδιών (σερ Μπεν Κίνγκσλεϊ) που έχει μαγαζάκι μέσα στον σταθμό. Κάποια στιγμή οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν και το αγόρι θα καταλάβει, ότι ο γέρος είναι η ιστορία του κινηματογράφου, τον οποίο ο πρώτος λατρεύει. Και από εκεί θα αρχίσει σιγά σιγά να ξεδιπλώνεται το παρελθόν του κινηματογράφου, την ώρα που η ζωή στον σταθμό θα συνεχιστεί με μικρά, χαριτωμένα επεισόδια στα οποία κυριαρχεί η φιγούρα ενός αστυνομικού με ξύλινο πόδι (Σάσα Μπάρον Κόεν).
Από το κινηματογραφικό «πάρτι» του Σκορσέζε (που βρίσκεται στην κορυφή των υποψηφιοτήτων στα εφετινά Οσκαρ διεκδικώντας 11) θα περάσει ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μπάστερ Κίτον, ο Χάρολντ Λόιντ, η «Μετρόπολις» του Φριτς Λανγκ, ο Σεσίλ ντε Μίλ μα και ο Ζορζ Μελιές, ο παραγνωρισμένος πιονέρος της 7ης Τέχνης, ένας ευφάνταστος ταχυδακτυλουργός και σκηνοθέτης που παρά τον όγκο των ταινιών που γύρισε (ανάμεσά τους και το «Ταξίδι στην Σελήνη») βρέθηκε στην αφάνεια μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Μελιές και η ιστορία του ενέπνευσαν τον Σέλζνικ για την συγγραφή του μυθιστορήματος.
Και όλα αυτά ο Σκορσέζε τα πέτυχε, μέσα από ένα τρισδιάστατο καλειδοσκόπιο εικόνων που κάνουν την ανάσα σου να πιαστεί, μια πανδαισία χρωμάτων και συναισθημάτων που σε αναγκάζει να υποκλιθείς μπροστά της, ακριβώς όπως ο ίδιος ο Σκορσέζε με αυτή την ταινία υποκλίνεται στο σινεμά.
Βαθμολογία: 4
Στην ρομαντική περιπέτεια του Μάικλ Σούκσι «Ερωτας από την αρχή» («The vow», ΗΠΑ, 2012), η Ρέιτσελ Μακ Ανταμς χάνει την μνήμη της ύστερα από ένα τροχαίο ατύχημα και ο σύζυγός της (Τσάνινγκ Τέιτουμ), τον οποίο πλέον ούτε καν αναγνωρίζει ως πρόσωπο - πόσο μάλλον ως σύζυγο -, θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την βοηθήσει να ξαναβρεί τον εαυτό της.
Για την ακρίβεια όλοι θα κάνουν τεράστιες προσπάθειες για να την βοηθήσουν και φυσικά μέσα από αυτήν την προσπάθεια θα ξαναβρούν όλοι κάποια χαμένη πλευρά του εαυτού τους. Ευπαρουσίαστη, καλοφτιαγμένη αλλά και πολύ γλυκανάλατη, ίσως επειδή ο Τσάνινγκ Τέιτουμ παρότι το παλεύει δεν μπορεί να πείσει ως ρομαντικός σταρ. Σε β’ ρόλους ο Σκοτ Σπίντμαν (το παλιό φλερτ της Μακ Ανταμς που και πάλι την διεκδικεί) και οι Σαμ Νιλ – Τζέσικα Λανγκ στους ρόλους των γονέων της.
Βαθμολογία:1
ΠΗΓΗ: tovima.gr
