Του Ρούσου Βραννά
Μη σκοτώνετε τον αγγελιαφόρο! Ναι, «κανένας δεν αγάπησε ποτέ εκείνον που κομίζει κακά νέα» (Σοφοκλέους «Αντιγόνη»).
Και ναι, η ελληνική κρίση είναι προάγγελος πολλών δεινών για την Ευρώπη. Ομως, αντί να λάβει το...
δυσοίωνο μήνυμα, η αλαζονική ευρωπαϊκή ηγεσία προτιμά να εθελοτυφλεί: «Rex non potest peccare» («Ο βασιλιάς δεν μπορεί να κάνει λάθος»).
Το ευρωπαϊκό διευθυντήριο φαίνεται αποφασισμένο, να διευθύνει στο εξής μια Ευρωπαϊκή Ενωση, που θα είναι τιμωρητική για όποιον λέει την αλήθεια.
Αυτή η αντίδραση της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας αναδεικνύει τον κίνδυνο μιας διολίσθησης σε καταστάσεις σαν και αυτές που ο Εμανουέλ Τοντ είχε αποκαλέσει ευρωφασισμό.
Σε καταστάσεις κατά τις οποίες η εξυπηρέτηση του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών μετατρέπεται σε μια επιχείρηση καταβολής λύτρων από τους λαούς τους.
«Τα έθνη υπάρχουν ανεξάρτητα από τη βούληση των ολιγαρχιών, καθένα με τη διαφορετική του ιστορία και με τους δικούς του ρυθμούς και τρόπους» λέει σήμερα ο γάλλος κοινωνιολόγος Εμανουέλ Τοντ στην εφημερίδα «Λε Προγκρέ».
«Απέναντι σε αυτές τις αποκλίσεις, ο μοναδικός τρόπος λειτουργίας του ευρώ, είναι η επιβολή της βούλησης ενός έθνους στα άλλα. Αυτό το έθνος θα μπορούσε να ήταν η Γερμανία αλλά η Μπούντεσβερ δεν είναι πια η Βέρμαχτ. Δεν έχουμε λοιπόν κανέναν λόγο να φοβόμαστε τη Γερμανία αλλά έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε για το μέλλον του ευρώ».
Ας πάψουν τότε οι ευρωπαϊκές χώρες να γονατίζουν μπροστά στη Γερμανία.
Και ας πάψουν να νομίζουν, πως θα μπορούσαν κάποτε να γίνουν μικρές Γερμανίες, απλώς μετατοπίζοντας στα λογιστικά βιβλία τους τη στήλη με τα γερμανικά οικονομικά δεδομένα στη στήλη με τα δικά τους.
Ας πάψουν αυτές οι χώρες να μιμούνται το αυστηρό γερμανικό πρότυπο, με το πρόσχημα πως δεν θέλουν να φορτώσουν τα χρέη τους στις επόμενες γενιές.
Η οικονομία δεν είναι κάτι αφηρημένο αλλά κάτι που πραγματοποιείται σε τόπο και σε χρόνο από έναν λαό, ένα έθνος, ένα σύνολο ανθρώπων που έχει συγκεκριμένα πολιτιστικά, ψυχολογικά και πνευματικά χαρακτηριστικά και που μπορεί να ζει, να ερωτεύεται και να εργάζεται διαφορετικά από τους άλλους.
Και τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αστυνομευθεί με την «αυστηρή επιτήρηση», την «πειθαρχία» και τους αναγκαστικά «ισοσκελισμένους υπολογισμούς», που η καγκελάριος Μέρκελ απαίτησε από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην ομιλία της στο Ράιχσταγκ.
«Οι ευρωπαϊκές ελίτ αντιλαμβάνονται την οικονομία σαν ένα ηθικοπλαστικό δράμα, επιβάλλοντας παντού τη λιτότητα» έγραφε πρόσφατα ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. «Και είναι τόσο απασχολημένοι με την τιμωρία των αμαρτωλών, που δεν είναι σε θέση να δουν, ότι όλα γύρω τους κινδυνεύουν να καταρρεύσουν».
Αυτό είναι το μήνυμα που κομίζει σήμερα ο αγγελιαφόρος: πως έχουν ήδη αρχίσει να κινητοποιούνται στην Ευρώπη παμπάλαιες και πανίσχυρες δυνάμεις της Ιστορίας.
Ιστορικά, η θανάτωση του αγγελιαφόρου δεν κέρδισε ποτέ καμία μάχη.
Αντίθετα, προκάλεσε συχνά ανεπιθύμητα μίση, αντίποινα και παρενέργειες από τις οποίες χάθηκαν πολλοί πόλεμοι.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
