Μιχ.Γκλεζάκος: Τα πρώτα συμπεράσματα. Τι δίνει και τι παίρνει η Ελλάδα

Το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων κλιμακώνει την επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας. Εκείνη με τη σειρά της επιβάλλει τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, για την οποία μάλλον θα χρειαστούν επιπλέον μέτρα. 
Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών...
στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Μιχάλης Γκλεζάκος εξηγεί τη σύνθετη, αν όχι ανορθόδοξη, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, αλληλεπίδραση ανάμεσα στην περικοπή του χρέους και στα πιθανά νέα οικονομικά μέτρα σε βάρος των μικρομεσαίων εισοδημάτων.

Είπε στο tvxs.gr:
·      Θετική εξέλιξη αλλά με κινδύνους το «κούρεμα»
·      Έπρεπε να γίνει νωρίτερα, αλλά η ΕΕ είχε μειωμένα αντανακλαστικά
·      Και η «συνταγή» ήταν λάθος και η κυβέρνηση αδύναμη
·      Η ολοκλήρωση των διεργασιών αναμένεται να καθυστερήσει

Πώς αποτιμάτε τις αποφάσεις της Συνόδου; Πρέπει να ενθαρρύνουν το μέσο απλό πολίτη ή το αντίθετο;

Καταρχήν, εξυπηρετείται καλύτερα το χρέος της χώρας, καθώς διαγράφονται περί τα 100 εκατ. ευρώ (βέβαια, θα χρειαστούν 30 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) και μειώνονται οι τόκοι αποπληρωμής. Άρα, ανακουφίζεται λίγο ο κρατικός προϋπολογισμός. Λογικά, αυτό θα πρέπει να λειτουργήσει υπέρ του μέσου απλού πολίτη, με την έννοια ότι τα περίπου 6 δις ευρώ, ας πούμε, τα οποία θα εξοικονομήσουμε από τους τόκους, θα υποκαταστήσουν αντίστοιχα έσοδα, που διαφορετικά θα εισέπραττε το κράτος από,αυτόν.  
Εμμέσως, λοιπόν, πρόκειται για μία θετική επίδραση.

Πάντως, διακηρύσσεται ότι το 2020 το χρέος θα ανέλθει στο 120% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου στο επίπεδο αμέσως πριν από την υπογραφή του Μνημονίου.

Αυτό ισχύει, αλλά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, διότι το 2010 αυτό το 120% συνοδευόταν από ένα δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης των 37 δις ευρώ. 
Δηλαδή, το χρέος είχε αποκτήσει μια τρομακτική δυναμική και ήδη θα πλησίαζε το 140% το 2010. Πρακτικά, ήμασταν πτωχευμένοι. 

Το 2020, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, η χώρα θα έχει μεν ένα χρέος της τάξης του 120% του ΑΕΠ, αλλά με πρωτογενές πλεόνασμα. 

Με άλλα λόγια, θα είμαστε μια υγιής οικονομία. Αν, βέβαια, πάνε όλα καλά.

Εγκυμονούνται κίνδυνοι από την υλοποίηση του «κουρέματος»;

Κίνδυνοι υπάρχουν. Για παράδειγμα, είναι πολύ πιθανό, ότι η ΕΕ θα θέσει ως κύρια προϋπόθεση τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. 
Αυτό σημαίνει, ότι αν δεν «βγαίνει» ο προϋπολογισμός με τα σημερινά μέτρα, υπάρχει ο κίνδυνος να ληφθούν νέα μέτρα, με αποτέλεσμα να περισταλούν περαιτέρω τα μικρομεσαία εισοδήματα, πράγμα που θα είναι κακό και για τους ίδιους τους πολίτες αλλά και για την αγορά.

Πιστεύετε ότι θα ήταν προτιμότερο να γίνει νωρίτερα αυτό το «κούρεμα»;

Σαφώς ναι. Ωστόσο, όλα αυτά χρειάζονται κάποιο χρόνο ωρίμανσης. 
Για παράδειγμα, πριν από την 21η Ιουλίου η ΕΕ δεν είχε κάνει κανένα ουσιαστικό βήμα για την αντιμετώπιση της κρίσης, η οποία τη βρήκε ανέτοιμη. Την 21η Ιουλίου πήρε σημαντικές αποφάσεις και τώρα τις συμπλήρωσε. 
Δυστυχώς, η ΕΕ καθυστερεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που την αφορούν και συχνά έπεται των γεγονότων.

Πόσο απέχουν οι αποφάσεις της Συνόδου από την τελική τους υλοποίηση; Θεωρείτε ότι θα μεσολαβήσουν δυσκολίες;

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς, όμως, όπως δείχνουν τα πράγματα, υπάρχει ένα σημαντικό παρασκήνιο. Για παράδειγμα γινόταν ένα «παζάρι» με τις τράπεζες και ταυτόχρονα η Γερμανία, μάλλον, αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στο να στηρίξει περισσότερο το ευρώ ή να διατηρήσει την ευχέρεια αποχώρησης από αυτό, σε περίπτωση που το κόστος στήριξης γινόταν πολύ μεγάλο. 
Τελικά, η αποδοχή από μέρους της της διεύρυνσης του EFSF μέσω δανεισμού, δείχνει την απόφασή της να αναλάβει πρόσθετους κινδύνους.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ανάγκη ρύθμισης πολλών τεχνικών κλπ θεμάτων, δείχνουν, ότι μάλλον θα έχουμε κάποιες καθυστερήσεις για την εξειδίκευση και ολοκλήρωση των χθεσινών αποφάσεων.

Αποτελεί πλέον κοινή ομολογία, ότι το αρχικό σχέδιο της τρόικας απέτυχε. Πού οφείλεται αυτή η αποτυχία; Στην ίδια τη «συνταγή» ή στις διαχειριστικές αδυναμίες αυτής της κυβέρνησης;

Και στα δύο. 
Από τη μία πλευρά, η «συνταγή» είχε πιθανότητες επιτυχίας όχι σε περίοδο ύφεσης αλλά σε περίοδο οικονομικής ανάπτυξης. Διότι προέβλεπε την αφαίμαξη των μικρομεσαίων εισοδημάτων, η οποία οδηγεί στη μείωση του τζίρου της αγοράς. Σε μια περίοδο ύφεσης τα αρνητικά φαινόμενα επιτείνονται. 
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση καθυστέρησε και γενικότερα έδειξε αδυναμία να θέσει τον κρατικό μηχανισμό σε λειτουργία. 
Ο κρατικός μηχανισμός είναι αυτή τη στιγμή η «αχίλλειος πτέρνα» της Ελλάδας και, αν δεν λειτουργήσει ορθόδοξα, πολύ φοβάμαι, ότι θα είναι αδύνατη η αξιοποίηση και των χθεσινών μέτρων που έλαβε η ΕΕ για να ανακουφίσει τη Χώρα από το χρέος της.

Θεωρείτε ότι αλλάζει κάτι ουσιαστικό στο καθεστώς επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας μέσα από τις διακηρύξεις περί μόνιμης εποπτείας;

Δεν είναι γνωστή ακόμη η μορφή του νέου καθεστώτος επιτήρησης, ωστόσο, είναι σίγουρο ότι δεν θα μας αφήσουν να δημιουργήσουμε ελλείμματα στα σημερινά επίπεδα. 
Θα μας επιβάλλουν, με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων, τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος. 

ΠΗΓΗ: tvxs.gr