Συνέντευξη εκπροσώπου του ιταλικού «μαύρου μπλοκ», που πρωταγωνίστησε στα σοβαρά επεισόδια, που ξέσπασαν στη Ρώμη το Σάββατο, δημοσιεύει η εφημερίδα La Repubblica.
Με τίτλο: «Το μαύρο μπλοκ αποκαλύπτει το σχέδιο μάχης», ο...
εκπρόσωπος αποκαλύπτει, πως η ομάδα του εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα!
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται, ότι ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος «έχει καταγωγή από την Απούλια, είναι 30 ετών, πτυχιούχος, χωρίς μόνιμη εργασία και είναι εξαιρετικά οργισμένος. Το Σάββατο τα χέρια του κατέστρεψαν τη Ρώμη».
Δεν είναι οι αστυνομικοί ή οι καραμπινιέροι των 1.300 ευρώ το μήνα στους οποίους επιτεθήκατε. Ούτε και εκείνοι που πληρώνουν με δόσεις τα αυτοκίνητα που κάψατε, αλλά ούτε και το Κίνημα (των Αγανακτισμένων) στους κόλπους του οποίου κρυφθήκατε.
Β.Β.: Εμείς δεν κρυφθήκαμε. Το Κίνημα προσποιείται πως δεν μας γνωρίζει, αλλά ξέρει καλά ποιοι είμαστε και ήξερε αυτό που σκοπεύαμε να κάνουμε. Όπως το γνώριζαν και οι αστυνομικοί. Το είχαμε ανακοινώσει δημόσια πώς θα ήταν η δική μας 15η Οκτώβρη. Τώρα οι «αρχηγοί» του Κινήματος το παίζουν άγγελοι. Αλλά πρόκειται για παραμύθι. Ας το θέσουμε έτσι: τώρα ίσως αναγκαστούν επιτέλους να πουν, με ποιου το μέρος είναι. Επαναλαμβάνω: όλοι γνώριζαν τι θέλαμε να κάνουμε. Και γνώριζαν πως ξέραμε πώς να το κάνουμε. Γιατί προετοιμαζόμαστε εδώ και ένα χρόνο.
Προετοιμαζόσαστε;
Β.Β.: Κάναμε «μάστερ» στην Ελλάδα.
Τι «μάστερ»;
Β.Β.: Επί ένα χρόνο, μια φορά το μήνα παίρναμε το πλοίο από το Μπρίντιζι με απλά εισιτήρια, γιατί δεν ξέρει κανείς ποτέ ποιος θα κάνει έλεγχο. Και οι Αθηναίοι σύντροφοι, μας έκαναν να καταλάβουμε ότι ο ανταρτοπόλεμος είναι μια τέχνη στην οποία η οργάνωση είναι αυτή που νικά. Τώρα ξέρουμε πώς να διαλύουμε τα πάντα. Στη Ρώμη νικήσαμε γιατί είχαμε σχέδιο, οργάνωση.
Τι οργάνωση είχατε;
Β.Β.: Ήμασταν μοιρασμένοι σε δύο «φάλαγγες». Οι πρώτοι 500 οπλίστηκαν στην αρχή της διαδήλωσης και είχαν το έργο να καταστρέψουν την οδό Cavour. Άλλα 300 άτομα κάλυπταν τα νώτα τους, ώστε να μην τους απομονώσει η πορεία. Η διαταγή που είχαν οι 300 ήταν να μην βγάλουν τα κράνη, μάσκες, μολότοφ μέχρι η πορεία να στρίψει από το Corrado Ricci. Δεν θέλαμε να αποκαλύψουμε στους αστυνομικούς πόσοι είμαστε πραγματικά, αλλά να τους πείσουμε ότι αρκεστήκαμε στην καταστροφή της οδού Cavour. Έπεσαν στην παγίδα μας και έκαναν αυτό που προβλέψαμε. Μας άφησαν να προχωρήσουμε στην οδό Labicana και όταν μάς επιτέθηκαν εκεί, «χτύπησε» και η δεύτερη φάλαγγα των 300. Έτσι, αποκαλύφθηκε πόσοι ήμασταν. Εκείνη τη στιγμή νικήσαμε, αν και οι αστυνομικοί, μέχρι να το καταλάβουν, έπρεπε να περιμένουν να φθάσουν στην πλατεία San Giovanni, όπου τους κάναμε την τελευταία έκπληξη: το βράδυ της Παρασκευής είχαμε αφήσει μια λευκή Ducato στο ύψος της οδού Sannio. Μέσα στη μηχανή είχαμε κρύψει όπλα, όχι για να κερδίσουμε μια μάχη, αλλά τον πόλεμο. Τις υπόλοιπες πέτρες και τα ρόπαλα τα πήραμε από το εργοτάξιο του μετρό στην οδό Emanuele Filiberto.
Θα εξελισσόταν διαφορετικά εάν προστάτευαν αμέσως την πορεία στο Corrado Ricci και σας είχαν απομονώσει.
Β.Β.: Δεν το έκαναν γιατί, όπως μας έχουν διδάξει οι έλληνες σύντροφοι, συγχύστηκαν από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι "φάλαγγές" μας.
Πώς λειτουργούν;
Β.Β.: Μοιραζόμαστε σε ομάδες των 12 ή 15. Κάθε ομάδα χωρίζεται σε τρεις εξειδικευμένες υπο-ομάδες. Υπάρχει αυτός που δίνει τα όπλα, μαζεύοντας από το δρόμο πέτρες, ρόπαλα, ράβδους, ζαρντινιέρες. Άλλοι εκτοξεύουν ή χρησιμοποιούν τα όπλα που μάζεψε η ομάδα. Τέλος, υπάρχουν οι ειδικοί των βομβών καπνού από χαρτί. Με αυτήν την οργάνωση διασφαλίζουμε συνεχή όγκο καπνού. Προπαντός είμαστε πολύ ευέλικτοι, κινούμαστε με μεγάλη ταχύτητα και φαινόμαστε λιγότεροι από όσους είμαστε στην πραγματικότητα.
Την ίδια οργάνωση έχουν και οι ομάδες ταχείας επέμβασης της αστυνομίας.
Β.Β.: Ακριβώς. Κρίμα που το ξέχασαν. Από τους G8 στη Γένοβα και μετά κινούνται όλο και πιο αργά. Με τον τρόπο που οχυρώνονται αποτελούν εξαιρετικούς στόχους, κυρίως όταν οπισθοχωρούν. Είναι πανεύκολη η επίθεση από τα πλάγια. Σκάμε δύο λάστιχα, τοποθετούμε ένα δακρυγόνο ή μια βόμβα καπνού κοντά στο ρεζερβουάρ και αυτό είναι.
Μιλάς σαν στρατιωτικός
Β.Β.: Μιλώ σαν κάποιον που βρίσκεται σε πόλεμο.
Σε ποιον πόλεμο αναφέρεσαι;
Β.Β.: Δεν τον κήρυξα εγώ, αλλά εκείνοι.
Ποιοι;
Β.Β.: Δεν μιλώ για πολιτική με δύο δημοσιογράφους.
Και με ποιον μιλάς, δεδομένου ότι κάνεις πολιτική;
Β.Β.: Συνομιλώ ευχαρίστως με τους συντρόφους στη Val di Susa. Ήμουν εκεί τον Ιούλιο.
Για να πολεμήσεις.
Β.Β.: Ναι. Και σας δίνω την είδηση. Δεν έχει τελειώσει.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
