Μπαράζ δικαστικών αποφάσεων ξανανοίγει την πόρτα της μονιμοποίησης. Οι αποφάσεις, προχωρούν και πέρα από τη νοµολογία που χάραξε πρόσφατα η Ολοµέλεια του ΑΠ
Με αλλεπάλληλες αποφάσεις-σοκ η Δικαιοσύνη ανάβει (το τελευταίο διάστημα) "πράσινο φως" για τη δικαίωση...
χιλιάδων συμβασιούχων και τη μονιμοποίησή τους διά της δικαστικής οδού, ενώ παράλληλα επιδικάζει και σημαντικά ποσά ως αναδρομικά.
Η μία μετά την άλλη οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου, προχωρώντας και πέρα από τη νομολογία που χάραξε πρόσφατα η Ολομέλεια ΑΠ με την 7/11 απόφαση, δικαιώνουν συμβασιούχους του Δημοσίου, Δήμων, ΑΕΙ, του ΟΤΕ κλπ., ανοίγοντας τον δρόμο και για άλλους.
Διαδοχικές
Νεότερη απόφαση δικαιώνει και συμβασιούχο που ουσιαστικά ξεκίνησε τις διαδοχικές συμβάσεις το 2002 (είχε προηγηθεί μια μικρή σύμβαση ενάμιση χρόνο νωρίτερα), δηλαδή μετά τη συνταγματική απαγόρευση. Η δικαστική δικαίωση μπορεί πλέον να στηριχθεί κατευθείαν στον φιλεργατικό και προστατευτικό για τους συμβασιούχους νόμο 2112/20 (επί Ελ. Βενιζέλου), χωρίς να ενδιαφέρει αν η αγωγή τους ασκήθηκε πριν ή μετά τη δυσμενή αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 ή το διάταγμα Παυλόπουλου (ΠΔ 164/04), την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ κλπ.
Οι νέες δικαστικές αποφάσεις προχωρούν με τολμηρότερα νομολογιακά βήματα πέρα από όσα δέχθηκε η πολύ πρόσφατη απόφαση 7/11 της Ολομέλειας ΑΠ, που δικαίωσε τους εργαζόμενους στον ΟΠΑΠ επί 10ετίες με χιλιάδες ανανεούμενες μονοήμερες συμβάσεις.
Στις υποθέσεις του ΟΠΑΠ επρόκειτο για συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι σχετικές αγωγές υποβλήθηκαν το διάστημα 1995 - 98 και η δικαστική δικαίωση ήλθε επειδή κρίθηκε ότι το διάστημα που εκδόθηκε η πρωτόδικη απόφαση το 1998 έπρεπε να εφαρμοστεί το τότε ισχύον δίκαιο (δηλαδή προστατευτικός ν. 2112/20), αφού δεν είχαν ακόμα αρχίσει να ισχύουν η συνταγματική αναθεώρηση του 2001, το ΠΔ 164/04 κλπ.
Στις νεότερες όμως υποθέσεις οι εργασιακές σχέσεις ξεκίνησαν μεν το 1996 - 1998 ή το 2000 - 2001 κλπ., αλλά οι αγωγές υποβλήθηκαν το 2005, το 2006 κλπ. (αρκετό χρόνο μετά την ισχύ του διατάγματος Παυλόπουλου ΠΔ 164/04), όταν δηλαδή οι συμβασιούχοι απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους.
Μάλιστα οι πρωτόδικες αποφάσεις εκδόθηκαν το 2006 - 2007, δηλαδή σε χρόνο που ίσχυε η απαγόρευση του Συντάγματος για μετατροπή των συμβάσεων και το ΠΔ 164/04 που εκδόθηκε σε συμμόρφωση της κοινοτικής οδηγίας 1999/70.
Προϋπόθεση
Εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου πριν από τις 18-04-01, οπότε άρχισε να ισχύει η συνταγματική απαγόρευση για τις μονιμοποιήσεις, μπορούν να δικαιωθούν, αρκεί να αποδείξουν ότι με την εργασία τους κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες
ΤΟ 2002
Πρόσληψη μετά το συνταγματικό "στοπ"...
Στη νεότερη απόφαση του ΑΠ (1233/11) το στοιχείο που ξεχωρίζει ιδιαίτερα και πρέπει να επισηµανθεί είναι ότι η εργασιακή σχέση µεταξύ του δήµου και της συµβασιούχου στον τοµέα καθαριότητας ξεκίνησε ουσιαστικά το 2002, ενώ δηλαδή είχε αναθεωρηθεί το Σύνταγµα, απαγορεύοντας (µετά τον Απρίλιο 2001) τις µονιµοποιήσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρξε µια αρχική 6µηνη σύµβαση ορισµένου χρόνου (από Οκτώβριο 2000 µέχρι τέλη Μαρτίου 2001) και η εργασιακή σχέση διακόπηκε για ενάµισι έτος. Νέα σύµβαση υπογράφηκε µετά τα µέσα Αυγούστου 2002 και έκτοτε συνεχίστηκαν ανά 8µηνο διαδοχικές ανανεώσεις µέχρι το 2006, οπότε ήρθε η απόλυση.
Προσφυγή
Το Εφετείο έκρινε ότι πρέπει να δικαιωθεί η συµβασιούχος γιατί εξυπηρετούσε πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η σύµβασή της είχε συναφθεί πριν την έναρξη ισχύος του ΠΔ 164/04, παραµένοντας ενεργή.
Ο δήµος προσέφυγε στον ΑΠ και η αρχική αρεοπαγιτική εισήγηση υποστήριξε την ανατροπή της δικαστικής µονιµοποίησης από το Εφετείο, µε επίκληση των διατάξεων του Συντάγµατος που απαγόρευσαν τις µετατροπές συµβάσεων.
Ωστόσο, το Β' τµήµα ΑΠ, ξεπερνώντας την εισήγηση, τη συνταγµατική απαγόρευση και την πρόσφατη νοµολογία, δικαίωσε πλήρως την εργαζόµενη, ανοίγοντας τον δρόµο και για πολλούς άλλους συµβασιούχους
το Έθνος
