13 Ιουν 2011

ΔΡΟΜΟΙ. Του Ρούσσου Βρανά


Για τον Καρλοµάγνο δεν θυµόµαστε πολλά (µε τα χρόνια ξεθωριάζουν οι σελίδες από τα σχολικά βιβλία).

Κάτι έγραφαν πάντως πως ήταν ένας χριστιανός ηγεµόνας που επέβαλε τον γερµανικό ζυγό στη ∆υτική Ευρώπη. Και πως αυτή η «ενότητα» που επιβλήθηκε µε το στανιό δεν κράτησε πολύ µετά τον θάνατό του. 
Μια σύµπτωση: ο Καρλοµάγνος έζησε και τάφηκε στο...
Ααχεν, κοντά στο Μάαστριχτ.
Και άλλη µια: όπως ακριβώς ο Καρλοµάγνος θέλησε να επιβάλει τη θρησκεία του στους «ειδωλολάτρες», έτσι και ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, που παρέλαβε τις προάλλες το βραβείο Καρλοµάγνου, θέλει να επιβάλει τη δική του: τον νεοφιλελευθερισµό.

Το αφεντικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τιµήθηκεµε το βραβείο της ευρωπαϊκής ενότητας. 
 Σαν να µην απέτυχε το ευρώ να ανταποκριθεί στις ανάγκες των λαών που το χρησιµοποιούν.
Σαν να µην διέρρηξε η κρίση την ευρωπαϊκή ενότητα, ρίχνοντας τον πλούσιο Βορρά εναντίον του ευρωπαϊκού Νότου.
Σαν να µην αποδείχτηκε, πως για την επιβίωση του ευρώ απαιτείται από τους µη προνοµιούχους να καταβάλλουν τεράστιο κόστος.
Οι οργανωτές της εκδήλωσης για την απονοµή του βραβείου στον Τρισέ υποστήριξαν ότι χάρη στην ΕΚΤ «300 εκατοµµύρια Ευρωπαίοι πολίτες εµπιστεύονται το νόµισµά τους». 

Απέφυγαν να αναφέρουν, ότι, τουλάχιστον, 15,5 εκατοµµύρια από αυτούς δεν είναι πια σε θέση να κερδίζουν αυτό τονόµισµα, επειδή έγιναν άνεργοι από τις πολιτικές λιτότητας που προωθεί ο Τρισέ και η ευρωελίτ του.
Η νοµισµατική ένωση απέτυχε να ενώσει την Ευρώπη. «Οπως η θρησκευτική ενοποίηση του Καρλοµάγνου, η “ενότητα” που επέβαλε το ενιαίο νόµισµα είναι καταπιεστική και κάποτε θα αποτύχει, αν δεν υπάρξουν θεµελιώδεις και σοβαρές αλλαγές στο σύστηµα», υποστηρίζει ο Μπιλ Μίτσελ, καθηγητής των Οικονοµικών στο αυστραλιανό Πανεπιστήµιο του Νιούκασλ.
«Αυτό η ευρωελίτ το γνωρίζει, αλλά εκµεταλλεύεται τη συγκυρία για να εδραιώσει την εξουσία της και την εξουσία των µεγάλων επιχειρήσεων (και όχι των µικρών που βουλιάζουν κι αυτές). Είναι µια κλασική περίπτωση εξυπηρέτησης των αναγκών των λίγων (κυρίως των γερµανικών και γαλλικών τραπεζών) εις βάρος των πολλών».

Σε µια πραγµατική νοµισµατική ένωση, οι χρεωµένες χώρες θα ήταν σε θέση να περιορίσουν τις ζηµιές τους µε την αλληλεγγύη των υπόλοιπων χωρών. Οµως τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων είναι απόµακρα και εχθρικά.

Ο Τρισέ είναι ο γνησιότερος εκφραστής της αλαζονείας τους. Στην οµιλία του για την αποδοχή του βραβείου είπε, πως «οι χώρες που συµµορφώνονται µε τους κανόνες του ενιαίου νοµίσµατος ακµάζουν και ευηµερούν, ενώ άλλες που δεν συµµορφώνονται αντιµετωπίζουν δυσκολίες».
Απέφυγε να πει, πως οι πρώτες χώρες που παρέβησαν αυτούς τους κανόνες ήταν η Γερµανία και η Γαλλία. Και απείλησε µε ένα οικονοµικό διευθυντήριο, που θα επιβάλλει σκληρά µέτρα στους παραβάτες.

Η θρησκεία του Τρισέ απέτυχε να ανακουφίσει όσους την υπέστησαν. 
Αποδείχτηκε καλή για τους «ιερείς», όπως συµβαίνει µε όλες τις θρησκείες.
Οµως, επιφυλάσσει µονάχα σκληρότητα και συµφορές για τους υπόλοιπους.

ΠΗΓΗ: tanea.gr