Συν/ξη τύπου στα ΜΜΕ της Μεσσηνίας
"Θέλω να πω, όπως και στην παρέμβασή μου προηγουμένως αλλά και στη συζήτηση που ακολούθησε με τους συμμετέχοντες, ότι οι δυο επόμενοι μήνες, ο Μάιος και ο Ιούνιος θα είναι κρίσιμης σημασίας για την πορεία της χώρας αλλά και για τις πολιτικές.. εξελίξεις. Πιστεύω όμως ότι η Κυβέρνησή μας διαμορφώνοντας το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Σταθεροποιητικό Πρόγραμμα και με το σύνολο των μεταρρυθμιστικών της πρωτοβουλιών θα καταφέρει τελικά να πετύχουμε την υπέρβαση της κρίσης. Η κατάσταση, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι καθόλου εύκολη γιατί καλούμαστε και να υλοποιήσουμε τους στόχους του σταθεροποιητικού προγράμματος για το 2011 και συγχρόνως να καλύψουμε τις δανειακές μας ανάγκες για τα επόμενα χρόνια 2012, 2013 στο πλαίσιο των υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει απέναντι στους εταίρους μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όμως, είμαστε βέβαιοι, ως παράταξη, ως Κίνημα, ως Κυβέρνηση, ως Κοινοβουλευτική Ομάδα και κόμμα ότι μέσα από την ευρύτερη προσπάθεια που καταβάλουμε στοχεύοντας και στην εθνική συναίνεση και συνεννόηση, ότι μπορούμε να βγάλουμε τη χώρα από αυτή την κρίση. Κάνουμε μια έντιμη εθνική προσπάθεια έχοντας συνείδηση των προβλημάτων και αναλαμβάνοντας το μερίδιο της εθνικής ευθύνης που μας αναλογεί ως Κυβέρνηση με βάση και τη λαϊκή εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός τον Οκτώβριο του 2009.
Συνειδητοποιούμε όλοι μέσα από αυτή την κρίση ότι η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει σε έναν αδιέξοδο δρόμο τον οποίο ακολουθήσαμε ως πολιτικό σύστημα και ως πολιτικές δυνάμεις, τα πολλά τελευταία χρόνια μετά την μεταπολίτευση. Η κρίση, θα μου επιτρέψετε να πω, είναι πλέον υπαρξιακού χαρακτήρα για την πατρίδα μας. Και πρέπει σε αυτή τη συγκυρία να πούμε το μεγάλο «ναι» στις αλλαγές, το μεγάλο «ναι» στις μεταρρυθμίσεις και το μεγάλο «όχι» ασφαλώς στο πισωγύρισμα, σε αντιλήψεις του παρελθόντος, σε συντηρητισμούς και αδράνειες του παρελθόντος που συνέβαλαν καθοριστικά στο να οδηγηθεί στο σημερινό αδιέξοδο το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, το μοντέλο ανάπτυξης αλλά και το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Δεν πρέπει όμως να είμαστε απαισιόδοξοι. Η χώρα παρά την οικονομική, κοινωνική, δημοσιονομική κρίση, στο πλαίσιο της ευρύτερης δομικής και συστημικής κρίσης που διαπερνά την Ευρώπη και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, συνεχίζει να είναι ανάμεσα στις πιο πλούσιες χώρες με συγκριτικά πλεονεκτήματα, με ανεκμετάλλευτους, αναξιοποίητους πόρους, με ένα πλούσιο ανθρώπινο εργατικό, ειδικευμένο, επιστημονικό δυναμικό που μπορούμε όλοι μαζί με εθνικούς στρατηγικούς στόχους να υπερβούμε την κρίση και να ανοίξουμε το δρόμο, σε μια νέα αναπτυξιακή προοπτική, σε ένα άλλο μοντέλο, να βάλουμε δηλαδή τις στέρεες βάσεις για να μην έχουμε πισωγύρισμα, για να μην μπορεί η χώρα και ο λαός να βιώσουν στο μέλλον άλλες τέτοιες επώδυνες κρίσεις. Είμαστε βέβαιοι επίσης ότι η ελληνική κοινωνία ανταποκρίνεται σε αυτό το κάλεσμα της εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης, η ελληνική κοινωνία παρά τα επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα αντιλαμβάνεται ότι είναι τώρα η ώρα, ότι είναι τώρα η κατάλληλη ιστορική ευκαιρία για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές που δυστυχώς το πολιτικό σύστημα στο πρόσφατο παρελθόν δεν είχε τη δύναμη, δεν είχε τη βούληση, θα έλεγα πως ήταν όμηρος του πολιτικού κόστους και γι’ αυτό το λόγο δεν προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε κιόλας, επειδή πολύ εύκολα ορισμένοι στο όνομα των δικών τους σκοπιμοτήτων και του δικού τους μικροπολιτικού συμφέροντος αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν, ότι η Ελλάδα με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν έβαλε τις βάσεις για μεγάλες αλλαγές, η Ελλάδα ακόμα και σήμερα με την κρίση της δεν είναι η Ελλάδα του 1970 ή η Μεταπολεμική Ελλάδα. Καταφέραμε να κάνουμε αλλαγές, καταφέραμε να εμπεδώσουμε δημοκρατικούς θεσμούς να φέρουμε ανάπτυξη στον τόπο μας, να βελτιώσουμε το βιωτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, να πάμε κόντρα σε αντιλήψεις που υποστήριζαν οι άλλες συντηρητικές δυνάμεις.
Κάναμε και εμείς τα λάθη μας, έχουμε τις παραλήψεις μας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη και το κόστος αυτών, όμως συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε με την ελπίδα, την αισιοδοξία, με την τόλμη, με την αποφασιστικότητα που χρειάζονται όλοι μαζί για να μπορέσουμε να δούμε μια χώρα που θα είναι αντάξια της συλλογικής ελπίδας, μια χώρα που θα είναι υπερήφανη, μια χώρα με αυτοπεποίθηση, μια χώρα που πραγματικά θα δικαιούται να είναι αισιόδοξη για τη νέα της γενιά.
Καλούμε τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να πάρει μέρος με ευθύνη, με ρεαλισμό, με αίσθημα εθνικού καθήκοντος και εθνικού συμφέροντος σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια, είμαστε έτοιμοι, είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε προτάσεις, ιδέες που είναι υλοποιήσιμες, που είναι ρεαλιστικές, που μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση και όχι να μας οδηγήσουν πίσω σε εκείνο το αδιέξοδο παρελθόν που σήμερα καλούμαστε να υπερβούμε.
Δεν πιστεύουμε ότι σε αυτή τη συγκυρία έχουμε την πολυτέλεια να συγκρουστούμε, έχουμε την πολυτέλεια ο καθένας να υπερασπιστεί στο όνομα των σκοπιμοτήτων, το δικό του πολιτικό χώρο. Η κρίση υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές, είναι κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, θεσμική και ευρύτερα θα έλεγα πολιτισμική άρα λοιπόν η κινητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των πολιτικών δυνάμεων είναι, εκ των ων ουκ άνευ, προϋπόθεση για να μπορεί η Ελλάδα να πατήσει και πάλι στα πόδια της, να σταθεί ισότιμη στο διεθνές και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Ευχαριστώ και πάλι για την υποδοχή, εδώ στην Καλαμάτα.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ακούσαμε προηγουμένως στο αμφιθέατρο της Νομαρχίας να μιλάτε για τα στρατόπεδα. Αναφερθήκατε στο διάστημα από το 2004 και μετά. Έχουμε και εμείς εδώ ένα στρατόπεδο, όπου κατά τα όσα φημολογούνται - αν και εσείς τα έχετε διαψεύσει όλα – φέρετε να οδηγείτε προς κατάργηση. Τι τελικά θα γίνει με τις διαβιβάσεις της Καλαμάτας;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Γνωρίζω την ευαισθησία της τοπικής κοινωνίας του Νομού Μεσσηνίας και της Καλαμάτας, εξάλλου και οι συνάδελφοί μου βουλευτές του ΠΑΣΟΚ του Νομού Μεσσηνίας με τους οποίους βρίσκομαι σε συνεχή επαφή, επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων, με έχουν ενημερώσει για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της τοπικής κοινωνίας γύρω από το στρατόπεδο των διαβιβάσεων.
Εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θέλω να σας πω ότι εμείς από την επομένη των εκλογών του Οκτωβρίου του 2009, αναλάβαμε μια μεγάλη αποστολή. Την αποστολή του εξορθολογισμού των αμυντικών δαπανών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στο πλαίσιο των ευρύτερων επιχειρησιακών σχεδιασμών και πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και την υπεράσπιση, ασφαλώς, των εθνικών μας συμφερόντων, της εθνικής μας ανεξαρτησίας, των συνόρων της χώρας, των δικαιωμάτων που έχει η χώρα, όπως αυτά απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες.
Η αποστολή μας είναι κρίσιμη, είναι ευαίσθητη και πρέπει ο ελληνικός λαός να είναι υπερήφανος για τις Ένοπλες Δυνάμεις και να γνωρίζει ότι οι πόροι, τα χρήματα, ο ιδρώτας του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο. Πιάνουν τόπο όμως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε και στο χώρο της εθνικής άμυνας μια αντίληψη καθιερωμένη και επικρατούσα κατά το παρελθόν που οδηγούσε, πολλές φορές, στην κατασπατάληση των πόρων, στην αναντιστοιχία πόρων και αποτελέσματος, στην ανατροπή της ισορροπίας ανάμεσα στο οικονομικό κόστος και το επιχειρησιακό όφελος.
Άρα λοιπόν, είχαμε την ευθύνη και την αναλάβαμε, με τον συνάδελφο Υπουργό, τον κ. Βενιζέλο, στο πλαίσιο των κυβερνητικών εντολών του προεκλογικού μας προγράμματος και των εντολών του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, να προχωρήσουμε σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο χώρο της εθνικής άμυνας. Γνωρίζοντας ότι αυτό δεν θα είναι πάντα εύκολο, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν κατεστημένες αντιλήψεις σε αυτόν τον χώρο και εντός των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και στις τοπικές κοινωνίες. Ο σχεδιασμός μας είναι εν εξελίξει με στόχευση να βρούμε τον καλύτερο δυνατό προγραμματισμό, να υλοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με οικονομία δυνάμεων και πόρων, μια νέα δομή δυνάμεων για τον στρατό μας, για την εθνική μας άμυνα. Με άλλα λόγια δηλαδή να ανταποκριθούμε στο διπλό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας εξορθολογισμός, ορθολογικοποίηση δαπανών και μεγιστοποίηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Αυτό λοιπόν κάνουμε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αυτή την εντολή δώσαμε στη φυσική στρατιωτική ηγεσία να μας υποβάλλει έναν ευρύτατο, πανελλαδικό σχεδιασμό για όλους τους στρατιωτικούς σχηματισμούς, για όλα τα στρατόπεδα της χώρας. Ποια πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά, στο πλαίσιο των επιχειρησιακών αναγκών ή του επαναπροσανατολισμού των επιχειρησιακών αναγκών, ποια πρέπει να κλείσουν στο όνομα πάλι των επιχειρησιακών αναγκών, ποια πρέπει να μετασχηματίσουν τη λειτουργία τους και ποια πρέπει να καταστούν ανενεργά και να αποδοθούν στις τοπικές κοινωνίες για την αξιοποίησή τους προς όφελος των τοπικών κοινωνιών, μέσω υποδομών για τη νεολαία, αθλητικές υποδομές ή οτιδήποτε άλλο ήθελε χρειαστεί κάθε τοπική κοινωνία.
Άρα λοιπόν σας έδωσα όλο το στρατηγικό και πολιτικό περίγραμμα του σχεδιασμού μας, δεν έχουν ληφθεί τελικές πολιτικές αποφάσεις στο πλαίσιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και άρα συνεπώς δεν έχει ληφθεί καμία πολιτική απόφαση και για το στρατόπεδο διαβιβάσεων στην Καλαμάτα. Θέλω να σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια, εάν οι επιχειρησιακές ανάγκες, εάν οι ανάγκες εξορθολογισμού των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και των αμυντικών μας δαπανών μας οδηγήσουν στο να αναστείλουμε τη λειτουργία, αυτό θα το πούμε ευθαρσώς. Δεν έχουμε να σας κρύψουμε τίποτα, όπως δεν κρύψαμε τίποτα όλη αυτή την περίοδο. Ήμασταν όλοι ειλικρινείς και οι βουλευτές μας και εμείς ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας καταγράφοντας και αναδεικνύοντας την πραγματικότητα που ισχύει για τα στρατόπεδα όλης της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένου του στρατοπέδου διαβιβάσεων της Καλαμάτας.
Και δεν πρέπει να σας διαφεύγει – νομίζω πως είστε γνώστε - ότι και εγώ ως μέλος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και βουλευτής Κορινθίας, είπα ότι μέσα στα στρατόπεδα που πρόκειται να κλείσουν, με εντολή μου και με την πολιτική μας απόφαση που θα ακολουθήσει, θα είναι και το 6ο Σύνταγμα Πεζικού στην Κόρινθο.
Επειδή με ρωτήσατε και κάτι πιο συγκεκριμένο που είπα και στην πολιτική μου παρέμβαση, πράγματι, είναι μια αλήθεια. Τα στοιχεία είναι εδώ για να αναδείξουν μια κακοδιαχείριση που συνέβη τα τελευταία 6 χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. στο χώρο της εθνικής άμυνας. Το Μάρτιο του 2004 τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων ήταν 17. Τον Οκτώβριο του 2009 είχαν φτάσει αισίως τα 34. Σε κάθε γωνιά της χώρας ανάλογα με τις τοπικές εκλογικές σκοπιμότητες, ανάλογα με τα τοπικά συμφέροντα και τις πιέσεις τοπικών φορέων, είχαμε έναν διπλασιασμό των κέντρων νεοσυλλέκτων κάτι το οποίο κόστισε και στο προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και γενικότερα στην εθνική οικονομία. Να μην αναζητάμε αλλού τα αίτια αυτού του αδιεξόδου στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα δηλαδή το δημοσιονομικό έλλειμα και το δημοσιονομικό χρέος αυτή η εξήγηση υπάρχει παντού, σε κάθε εκδήλωση στα επιμέρους Υπουργεία συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Άρα λοιπόν θα περιορίσουμε και το λέω με απόλυτη καθαρότητα και ειλικρίνεια, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, ορισμένα Κέντρα Εκπαίδευσης και Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, κάτι το οποίο έχουμε γνωστοποιήσει ήδη, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και το Υπουργείο Παιδείας. Θα εκπαιδεύονται τα παιδιά, οι νέοι μας φαντάροι, οι νέοι κληρωτοί ώστε να μπορούν μετά με ένα πιστοποιητικό που θα έχουν να βγουν πιο εξοπλισμένοι στην αγορά εργασίας. Βλέπετε λοιπόν ότι γίνεται μια μεγάλη εθνική προσπάθεια για τον επανασχεδιασμό στον χώρο της εθνικής άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς να υπολογίζουμε πολιτικό κόστος γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει, το μόνο για το οποίο αναλαμβάνουμε την εθνική μας ευθύνη είναι να κρατάμε ισχυρές, αξιόμαχες τις Ένοπλες Δυνάμεις, να ανταποκρινόμαστε στο αίτημα του ελληνικού λαού, να πιάνουν τόπο τα χρήματά τους, να υπερασπιζόμαστε πάντα Ένοπλες Δυνάμεις με επιχειρησιακό επίπεδο που θα λειτουργεί αποτρεπτικά σε κάθε κίνδυνο σε κάθε εξωτερική απειλή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ζητήσω και μια διευκρινιστική ερώτηση; Υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα που μας οδηγεί σε αυτή την κατάσταση;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ασφαλώς πιστεύουμε ότι θα έχουμε ολοκληρώσει τον σχεδιασμό και τη μελέτη άρα και την ανάγκη λήψης πολιτικών αποφάσεων μέσα στον Ιούνιο. Θέλω όμως παράλληλα να σας πω και μου δώσατε μια καλή ευκαιρία, στο σχεδιασμό αυτό εντάσσονται και αναβαθμίσεις στρατιωτικών σχηματισμών και θέλω να το πω αυτό από την Καλαμάτα. Δεν έχουμε στο μυαλό μας μόνο συγχωνεύσεις στρατιωτικών σχηματισμών και κλείσιμο στρατοπέδων, έχουμε στο σχεδιασμό μας και έχουμε δώσει σχετικές εντολές στην ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας π.χ. για την αναβάθμιση της Αεροπορικής βάσης Καλαμάτας. Και το λέω με καθαρότητα και σαφήνεια η στρατιωτική βάση Καλαμάτας στον σχεδιασμό μας στοχεύουμε να καταστεί ένα Περιφερειακό Κέντρο Εκπαίδευσης στο οποίο θα προσέρχονται και πιλότοι από χώρες εταίρους, συμμάχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ για να εκπαιδεύονται.
Έχουμε πολύ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης στην Πολεμική Αεροπορία, δείγμα και τα πρόσφατα βραβεία που πήραν Έλληνες πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ισπανία. Έχουμε εξαιρετικές υποδομές, το αεροδρόμιο και η αεροπορική βάση της Καλαμάτας, αναβαθμίζονται ήδη. Ήδη μπορώ να σας ανακοινώσω ότι έχουμε υπογράψει μέσω του ΕΣΠΑ την χρηματοδότηση υποδομών του αεροδρομίου και κατά συνέπεια βλέπετε ότι και η Καλαμάτα θα είναι μέρος αυτού του σχεδιασμού και με θετικό πρόσημο. Βλέπω λοιπόν, και κάνοντας μια τελευταία έκκληση προς του φορείς και την τοπική κοινωνία της Καλαμάτας, ότι ο χώρος των Ενόπλων Δυνάμεων διατηρεί εδώ μια αξιοσημείωτη, εξαιρετικά σημαντική επιχειρησιακά θέση, μέσω της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτή τη θέση την αναβαθμίζουμε, την επανασχεδιάζουμε ώστε να ανταποκριθεί καλύτερα και εδώ στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και στις εθνικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από τη συζήτηση που έγινε κάτω στη Νομαρχία, πολλά λέγονται ότι η Κυβέρνηση δεν προχωράει γρήγορα και αποφασιστικά στις μεταρρυθμίσεις. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεταρρυθμιστική κόπωση και ανάσχεση της μεταρρυθμιστικής δυναμικής της Κυβέρνησής μας. Μπορεί σε επιμέρους ζητήματα – και είμαστε έτοιμοι να το συζητήσουμε ή να το αποδεχθούμε – να παρουσιάζονται κάποιες επιμέρους καθυστερήσεις. Όμως το μεταρρυθμιστικό έργο συνεχίζεται μέσα από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες στο ελληνικό κοινοβούλιο, νόμοι πρωτόγνωροι για τα νεοελληνικά πολιτικά χρονικά συνυπερψηφίζονται στην ελληνική Βουλή και γίνονται νόμος και αρχίζουν να υλοποιούνται. Θέλω να σας πω ότι αυτό το μεταρρυθμιστικό έργο, λόγω του βάθους, λόγω της πυκνότητάς του και του μεγέθους του δεν μπορεί να αποδώσει τα αποτελέσματά του, τόσο γρήγορα όσο όλοι μας θα θέλαμε. Γιατί είναι δύσκολο να φανεί από τη μια μέρα στην άλλη π.χ. πόσο αποδίδει και επί της ουσίας και δημοσιονομικά η μεγάλη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Και όμως είναι μια μεταρρύθμιση που συνεχίζεται και τώρα να υλοποιείται να εμπεδώνεται προς όφελος της Περιφέρειας, της οικονομικής ανάπτυξης, των πολιτών αλλά και προς όφελος της ελληνικής οικονομίας. Θα μπορούσα να σας αναφέρω χαρακτηριστικά πάρα πολλά παραδείγματα πρωτοβουλιών μας και παρεμβάσεών μας οι οποίες υλοποιούνται αυτή τη στιγμή και τα αποτελέσματά τους χρειάζονται το χρόνο τους για να φανούν.
Άρα λοιπόν, η συλλογική μας απόφαση ως Κυβέρνηση, του Πρωθυπουργού και όλου του Κινήματός μας είναι να προχωρήσουμε σταθερά, απαρέγκλιτα χωρίς εκπτώσεις σε αυτό το δρόμο, γιατί μόνο μέσα από το δρόμο των μεταρρυθμίσεων μπορεί να αλλάξουμε το παθογενές μοντέλο ανάπτυξης που ίσχυσε στη χώρα και μας οδήγησε σε αυτή τη σημερινή, πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: κ. Υπουργέ αναφερθήκατε στο θέμα των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων. Ήταν μια ξεπερασμένη αντίληψη είπατε, σε κάθε νομό σε κάθε πόλη να έχουμε και από μια σχολή. Έχουμε και στην Καλαμάτα. Είπατε προηγουμένως ότι θα το πείτε ευθαρσώς αν δεν συνάδει με τις επιχειρησιακές ανάγκες της εθνικής άμυνας, το στρατόπεδο θα κλείσει. Η Υπουργός Παιδείας όμως προχώρησε χωρίς κανένα διάλογο στην κατάργηση δυο τμημάτων των ΤΕΙ. Θέλω να ρωτήσω – όσο γνωρίζετε - ποια είναι η νέα πολιτική του ΠΑΣΟΚ για τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια. Και κάτι ακόμη, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου είναι δημιούργημα της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ επί Υπουργίας του κ. Αρσένη. Και η λογική ήταν να υπάρχει η βάση στην Τρίπολη και παραρτήματα στην Κόρινθο, στο Ναύπλιο, στην Καλαμάτα κ.ο.κ. Εξακολουθεί να ισχύει το ίδιο ή πάμε σε κατάργηση τμημάτων ΤΕΙ και Πανεπιστημίων.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Καταρχήν θέλω να σας πω, επειδή και γω είμαι βουλευτής μιας περιφέρειας που έχει το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 2 τμήματα, δηλαδή ο Νομός Κορινθίας και η πόλη της Κορίνθου, και στις συζητήσεις που κάνουμε και με τους συναδέλφους και με την συνάδελφο Υπουργό Παιδείας την κυρία Διαμαντοπούλου, δεν υπάρχει καμία πολιτική απόφαση ούτε σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, ούτε σε επίπεδο εισήγησης της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Αυτό που υπάρχει είναι η ανάθεση της μελέτης για το μέλλον του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στις πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου να μελετήσουμε πως μπορούμε να καταστήσουμε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ισότιμο με τα Πανεπιστήμια της χώρας αλλά και όχι μόνο. Ισότιμο και ανταγωνιστικό με ευρωπαϊκά και διεθνή ιδρύματα. Πως δηλαδή με άλλα λόγια το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου θα συμμετάσχει σε αυτή τη δυναμική και ανταγωνιστική προσπάθεια που καταβάλουν όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας για να μπορέσουμε να έχουμε μια καλύτερη θέση στον διεθνή καταμερισμό παιδείας, στον διεθνή καταλογισμό εκπαίδευσης. Γνωρίζουμε όλοι ότι πολλά από αυτά τα ΤΕΙ ακόμα και πανεπιστημιακά τμήματα – μιλάω γενικά για την Ελλάδα – δεν ανταποκρίθηκαν στην αποστολή τους για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Βρισκόμαστε σήμερα στη φάση της μελέτης όλων αυτών των λόγων που οδήγησαν στην απαξίωση στα μάτια των παιδιών μας αυτών των τμημάτων, πρέπει να είμαστε τολμηροί και το λέω ως πολίτης και ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον χώρο της ανωτάτης εκπαίδευσης, αφήνοντας κατά μέρους αντιλήψεις του παρελθόντος. Ασφαλώς πρέπει να προχωρήσουμε και στο χώρο της ανωτάτης παιδείας σε συγχωνεύσεις με όρους αποδοτικότητας, ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας σε έναν ευαίσθητο χώρο όπως είναι τα Πανεπιστήμια – σε αυτές τις αρχές συμφωνούμε απόλυτα. Και βεβαίως θα πρέπει να υποστηρίξουμε επίσης έναν ευρύτατο διάλογο με τις πρυτανικές αρχές, με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με τους φοιτητές και τις τοπικές κοινωνίες. Τίποτα σας διαβεβαιώνω δεν πρόκειται να έρθει από πάνω και να επιβληθεί, τίποτα και καμία απόφαση δεν πρόκειται να ξαφνιάσει τις τοπικές κοινωνίες, όλα αυτά τα σχήματα θα συζητηθούν και σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, ασφαλώς και σε επίπεδο κόμματος και Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ώστε να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση, με βάση όμως την υλοποίηση κάποιων νέων σύγχρονων στόχων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως η εξαίρεση τμημάτων από το μηχανογραφικό μας αιφνιδίασε.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι διαφορετικό το θέμα αυτό. Ήδη η Υπουργός Παιδείας είχε ανακοινώσει ότι ορισμένα ΤΕΙ λόγω της μη προσέλευσης ή της μη εκδήλωσης ενδιαφέροντος από υποψηφίους, τα προηγούμενα χρόνια, είχαν φτάσει ουσιαστικά στην ανυπαρξία λειτουργίας τους. Δεν μπορούν τα ΤΕΙ να λειτουργούν χωρίς φοιτητές ή με ελάχιστους, με βάση το σχεδιασμό που έχει γίνει. Και σας είπα και κάτι άλλο στην παρέμβασή μου και θα πάρω την ευθύνη γιατί δεν είναι κάτι κρυφό και έχω τοποθετηθεί πάνω σε αυτό. Εγώ διαφωνώ προσωπικά και ως βουλευτής και ως στέλεχος του Κινήματός μας με την κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Θεωρώ όπως είπα και προηγουμένως της εκπαιδευτική διαδικασία μια κατεξοχήν επώδυνη διαδικασία, που δεν χωρεί εκπτώσεις, δεν χωρεί χάιδεμα και λογικές της ελάχιστης προσπάθειας, του ελάχιστου κοινού παρανομαστή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μιλήσατε πριν για τον Καλλικράτη. Το διοικητικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ στη νέα αιρετή περιφέρεια έχει το λόγο που δικαιούται?
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Θα σας πω για ένα θέμα που αισθανόμαστε πραγματικά υπερήφανοι, τη μεγάλη μεταρρυθμιστική στρατηγική που για τρίτη φορά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά καθοδηγεί για τη χώρα μας και για το μέλλον των δημοκρατικών θεσμών. Αναφέρομαι στη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, στη μεταφορά νέων αρμοδιοτήτων σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, σε επίπεδο νέων Καλλικρατικών δήμων και σε επίπεδο αιρετής, εκλεγμένης περιφέρειας και θεωρώ ότι ο νέος νόμος είναι πραγματικά ένα ισχυρό αναπτυξιακό κατεξοχήν εργαλείο για να προσφέρουμε υπηρεσίες στους πολίτες, για να αλλάξουμε την εικόνα στην περιφέρεια σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Ο νόμος αυτός τον οποίο υπερψηφίσαμε στη Βουλή το 2010, είναι σαφέστατος και αναθέτει με σαφή και καθαρό τρόπο αρμοδιότητες σε όλους. Αυτό το νόμο υπερασπιζόμαστε και οφείλουμε όλοι να τον υπερασπιζόμαστε. Ο καθένας από τον ρόλο που του έχει τάξει ο ελληνικός λαός δια της λαϊκής εκλογικής διαδικασίας. Άρα τους ρόλους τους υπερασπιζόμαστε μέσα από το θεσμικό πλαίσιο που έχουμε διαμορφώσει. Και πιστεύω ότι και τα αυτοδιοικητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της Περιφέρειας, αυτό τον ρόλο τον υπερασπίζονται.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν είναι δυνατόν ορισμένα στρατόπεδα να μην κλείσουν.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Για να μην υπάρξει καμία σύγχυση, δεν αναφερόμουν στο συγκεκριμένο στρατόπεδο της Καλαμάτας αλλά στον ευρύτερο σχεδιασμό μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι η αξιοποίηση των χώρων που είναι ένα πολύ σημαντικό εγχείρημα. Και μπορώ να πω πως η τοποθέτησή σας στη δευτερολογία σας στο αμφιθέατρο της Νομαρχίας μου άρεσε πάρα πολύ. Διαπίστωσα ότι βγήκατε με έναν τρόπο τινά “αντιεξουσιαστικό”, απέναντι στην “εξουσία” που αντιπροσώπευε το ακροατήριο. Μια εξουσία που προέρχεται από λανθασμένες αντιλήψεις από το παρελθόν. Θεωρώ ότι τοποθετηθήκατε πάρα πολύ σωστά, ωστόσο πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον απλό άνθρωπο εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, τον απλό άνθρωπο όλων των κομμάτων που αυτή τη στιγμή βιώνει μια αφόρητη πραγματικότητα. Πως σε αυτό τον κόσμο θα πείτε “έλα να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες ενός νέου μνημονίου” όταν ακόμα πληρώνει τις αφόρητες συνέπειες του υπάρχοντος μνημονίου. Πως θα τον πείσετε το απλό πολίτη να δεχθεί οτιδήποτε, που είναι δεδομένο ότι αμφισβητεί τα πάντα, απαξιώνει τα πάντα και που για την επόμενη μέρα δεν έχει να ελπίζει σε τίποτε. Τι μπορεί να του πει η Κυβέρνηση;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Καταρχήν να αναφερθώ στην αρμοδιότητά μου, μιας και με ρωτήσατε για τα στρατόπεδα. Εμείς τον Οκτώβριο του 2010 διαμορφώσαμε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο το νόμο 3883. Ανάμεσα στις ρυθμίσεις αυτού του θεσμικού πλαισίου περιλαμβάνεται και η ρύθμιση για την παραχώρηση κατά χρήση ανενεργών στρατοπέδων στις τοπικές κοινωνίες, στους φορείς της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης. Το κάναμε αυτό αλλάζοντας τον προηγούμενο νόμο, ακριβώς για να συμβάλουμε, από την πλευρά μας, στην αξιοποίηση σημαντικών χώρων στο ευρύτερο πολεοδομικό τοπίο των Νομών, για τη δημιουργία υποδομών προς όφελος των πολιτών, της νεολαίας μας, αθλητικές υποδομές, εγκαταστάσεις πρασίνου, χώροι αναψυχής, διοικητήριο, έδρες νέων καλληκρατικών δήμων. Αυτό όμως εξαρτάται από τους φορείς τις τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης που πρέπει να υποβάλλουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το οποίο να ανταποκρίνεται σε αυτή τη γενναία χειρονομία από την πλευρά του Υπουργείου μας. Με άλλα λόγια θέλω να πω πως πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, σε αυτή τη σχέση, ανταποδοτικότητας. Η παραχώρηση κατά χρήση να συνοδεύεται από ένα έργο που θα ναι προς όφελος των τοπικών κοινωνιών, λαμβάνοντας υπόψη πάντα τις ανάγκες των πολιτών. Αυτό θα είναι ένα σχολείο, ένας παιδικός σταθμός μια άλλη υποδομή. Αυτό πιστεύουμε πραγματικά πως θα βοηθήσει.
Από την άλλη πλευρά ασφαλώς υπάρχει και ακίνητη περιουσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την καταγραφή της οποίας την ολοκληρώσαμε ήδη και η οποία θα ενταχθεί στον ευρύτερο στρατηγικό μας σχεδιασμό για την αναπτυξιακή της αξιοποίηση στο πλαίσιο αυτού του ευρύτερου κυβερνητικού σχεδιασμού.
Στο ερώτημα-τοποθέτηση που μου κάνατε, θέλω να σας πω ότι όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία που βιώνει ο πολίτης, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο μισθοσυντήρητος. Γνωρίζουμε και εμείς πόσο δύσκολα ήταν αυτά τα μέτρα. Ήταν όμως μέτρα αναγκαία παρά τον επώδυνο χαρακτήρα τους για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα ανάχωμα σε αυτή την πορεία προς την χρεωκοπία. Τα μέτρα αυτά δημοσιονομικής προσαρμογής δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια αναγκαστική επιλογή, ένα – όπως σας είπα – δημοσιονομικό ανάχωμα στη χρεωκοπία της χώρας, στη στάση πληρωμών που ήταν μπροστά μας για τη χώρα.
Ποιό είναι το χρέος μας και τι προσπαθούμε να κάνουμε μέσα από αυτό τον δημοσιονομικό εξορθολογισμό, το νοικοκύρεμα, την προσαρμογή με όρους δικαιοσύνης, με όρους ισορροπίας ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα, αυτά που πλήττονται περισσότερο και αυτά που πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο βάρος θυσιών; Επιχειρούμε να βάλουμε τις νέες, στέρεες, υγιείς δημοσιονομικές βάσεις. Και παρά τα λεγόμενα διαφόρων ...λογούντων που τις ακούσαμε τελευταία από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εάν δεν επιτύχεις δημοσιονομική εξυγίανση, εάν δεν νοικοκυρέψεις τα δημοσιονομικά της χώρας, δεν μπορείς να έχεις στέρεες βάσεις για να δημιουργήσεις ένα νέο, σύγχρονο, στέρεο παραγωγικό, αναπτυξιακό μοντέλο. Διαφορετικά θα ξαναπέφταμε σε αυτό τον φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν θα μπορούσαμε να βγούμε ποτέ και η χώρα θα οδηγούνταν αναγκαστικά και με μαθηματική ακρίβεια στην παρακμή και στην περιθωριοποίηση.
Η έκφραση καινούριο μνημόνιο δεν υπάρχει. Υπάρχει αντίθεται το μεσοπρόθεσμο τριετές δημοσιονομικό σταθεροποιητικό πρόγραμμα. Επειδή οι λέξεις έχουν φορτιστεί με έναν ενοχικό τρόπο, τον τελευταίο χρόνο, θα ήθελα να είμαστε όλοι πολύ ξεκάθαροι στο τι εννούμε. Εμείς έχουμε ένα τριετές πρόγραμμα, έχουμε επίσης το πλαίσιο υποχρεώσεων που ορίζεται από το Μνημόνιο του Μαίου του 2010, λαμβάνοντας υπόψη όμως – και αυτό δεν πρέπει κανείς να το ξεχνάει – την βελτίωση που έχει υποστεί αυτή η σύμβαση, αυτό το πλαίσιο υποχρεώσεων ... τις αποφάσεις της ... του 2011 και πιο ειδικά εννοώ την απόφαση για την χρονική επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ευρώ και δεύτερον εννοώ τη μείωση των επιτοκίων γι' αυτό το δάνειο. Μην τα θεωρήσουμε αυτά αυτονόητα. Αποτέλεσαν αντικείμενο σκληρών διαπραγματεύσεων στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι πάντα με ευνοικούς συσχετισμούς δυνάμεων στο χώρο των ΕυρωπαΪκών θεσμών και αποτέλεσε επίσης, αποτέλεσμα του σχεδιασμού της Κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Και είναι και αυτό ένα μήνυμα ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τη βαθιά της κρίση, παρά τα συγκρουόμενα συμφέροντα παρά την ... από ορισμένα κράτη-μέλη κερδίζει κανείς όταν έχει σχέδιο, στρατηγική και βεβαίως απαιτεί σκληρή διαπραγμάτευση. Αυτό το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Και αυτό είναι απάντηση για όσους λένε ότι δεν διαπραγματευτίκαμε ή δεν διαπραγματευόμαστε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Μπεγλίτης αισθάνεται “πατερούλης” του περιφερειακού συμβουλίου;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να σεβόμαστε τους ... θεσμικούς ρόλους και όλοι μας πρέπει να συμβάλουμε με συνεννόηση, με ευθύνη σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια που καταβάλλουμε για την ανάπτυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου, των επιμέρους Νομών. Είπα οτι πρέπει να λειτουργούμε στο πλαίσιο του νομικού πλαισίου, όπως είναι ο νόμος για τον Καλλικράτη, διότι αυτό συμβαίνει στους ρόλους και τις αρμοδιότητες. Δεν αισθάνομαι καθόλου “πατερούλης” και κανείς απο τους συναδέλφους δεν αισθάνεται να ποδηγετήσει τους ανεξάντλητους δημοκρατικούς θεσμούς με την ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση που έχουν οι θεσμοί είτε στο αυτοδιοικητικό είτε στο περιφερειακό επίπεδο, όμως δεν μπορώ να μην πω οτι αναλαμβάνω την ευθύνη ως βουλευτής που ψηφίζω ένα νόμο, να υπερασπίζομαι αυτό το νόμο στην υλοποίησή του και στην απόλυτη και πλήρη εφαρμογή του.
Κατά συνέπεια, δουλεύουμε όλοι, θέλουμε να πετύχει αυτό το εγχείρημα και αυτό το πείραμα στην Πελοπόννησο πάντα όμως σεβόμενοι τους ... ρόλους του καθενός.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε οτι οι συγχωνεύσεις, οι διαδικασίες μέσα από τον Καλλικράτη θα μπορέσει να πατάξει αυτό το τέρας της γραφειοκρατίας και θα απλουστεύσει ενδεχομένως την σχέση του πολίτη με το κράτος;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Θέσατε ένα ευαίσθητο θέμα και παρόντος και του κ. Κουσελά, θα ήθελα να περιοριστώ στο ότι οι συγχωνεύσεις είναι αναγκαίες για τον λειτουργικό και οικονομικό εξορθολογισμό των υπηρεσιών του κράτους και της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης. Υπό μια βασική προϋπόθεση: ...... ότι για όλα τα θέματα, συμπεριλαμβανομένων και των θεμάτων αρμοδιότητάς μου εφόσον εξυπηρετούνται οι πολίτες. Οι συγχωνεύσεις να εξυπηρετούν τους πολίτες. Όλος αυτός ο σχεδιασμός να έχει γίνει με αυτό τον τρόπο που θα υπηρετεί και δεν θα ταλαιπωρεί τους πολίτες. Όλες οι μελέτες που έχουν γίνει – και όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω – αυτό το κριτήριο το σέβονται απόλυτα και το έχουν λάβει απολύτως υπόψη τους.
