ΕΜΕΙΣ ΦΕΤΟΣ την 25η Μαρτίου γιορτάζουµε ότι κάτι κύριοι θα µας δώσουνε λεφτά.
Ετσι έχω καταλάβει εγώ απ’ τον µπαµπά µου. Εχω µπερδευτεί λίγο γιατί πέρσι γιορτάζαµε κάτι µε τους Τούρκους. Και η γιαγιά µου έλεγε «µην ξεχάσουµε τη Λίτσα...
οι Βαγγέληδες γιορτάζουν σήµερα». Κι εγώ δεν ήξερα ότι τη Λίτσα τη λένε Βαγγέλη. Κι όταν της είπα «χρόνια πολλά κυρία Βαγγέλη» εκείνη θύµωσε. Και η γιαγιά µου µού έδωσε µια µπούφλα.
Φέτος, όµως, ο κύριος Παπανδρέου την 25η Μαρτίου θα πάει να ζητήσει λεφτά από τους Γερµανούς. Και µαζί του θα πάρει τον Παλαιών Πατρών Γερµανό που είναι δικός τους και ξέρει τη γλώσσα. Αλλά δεν τον άφησε να πάρει µαζί του το λάβαρο της Επανάστασης. Γιατί το βάλανε στο πλυντήριο σε λάθος πρόγραµµα κι ήρθε κι έγινε το λάβαρο «ρούχα µαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ». Και µε ροζ λάβαρο κανένας δεν σε παίρνει στα σοβαρά!
Και ο κύριος Παλαιών Πατρών Γερµανός θα δώσει το χεράκι στην κυρία Μέρκελ και θα τη ρωτήσει ευ γενικά: – Κυρία, κυρία, µας δίνετε λίγα λεφτάκια;
Και η κυρία Μέρκελ θα του πει: – Τόσα δισ. που σας δώσαµε τι τα κάνατε;
Και ο Παλαιών Πατρών Γερµανός θα της πει:
– Κυρία, κυρία, να πάω έξω;
Κι αν µας δώσουνε λεφτά, δεν θα τα φάµε σε πυρηνικά εργοστάσια, είπε ο κύριος Παπανδρέου. Κι η µαµά µου είπε: «να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, είχα ανάγκη από ένα καλό γέλιο!». Γιατί στην Ελλάδα είµαστε κοµπλέ, τα πυρηνικά µάς λείπανε. Κι ο µπαµπάς µου είπε: «Σαν να µε πλακώνει στο στήθος αυτός ο αντιδραστήρας 3»! Κι η µαµά µου είπε: «Οταν σε πλακώνει η Καίτη είναι καλά;». Κι ο µπαµπάς µου είπε: «Πόσες φορές θα σ’ το πω, η Καίτη είναι απλή συνάδελφος». Κι η µαµά µου είπε: «Ας µην είχαµε δυο παιδιά, και σου εξηγούσα εγώ τίνος κλάδου συνάδελφος είναι η Καίτη – τα κοινόχρηστά µου µέσα!».
Η µαµά µου πάντα έχει αγωνία πώς θα πληρώσουµε τα κοινόχρηστα. Γι’ αυτό δεν τη φώναξαν να παίξει στο «Real Housewives of Athens». Εκεί οι κυρίες τώρα θα είναι πολύ λυπηµένες µε την Ιαπωνία γιατί θα κόψουνε το σούσι. Και νοµίζω ότι η µαµά µου τις ζηλεύει γιατί είναι όλες πολύ όµορφες και πολύ πλούσιες. Κι επίσης πολύ µορφωµένες. Οποια απ’ αυτές και να ρωτήσεις ποια είναι η πρωτεύουσα των Φιλιππίνων, αµέσως θα σ’ την πούνε τη Μανίλα.
Η γιαγιά µου δεν τις θέλει αυτές. Τις λέει «κοµµουνίστριες» γιατί νοµίζει ότι «Μπότοξ» είναι ρώσος επαναστάτης. Κι όλο λέει: «Θα έρθουνε οι κοµµουνιστές να µας κλέψουνε τα ασηµένια κουταλάκια». Κι η µαµά µου της λέει: «∆εν υπάρχει πια κοµµουνισµός, πάει αυτός τώρα κατέρρευσε, εγώ να δούµε πότε θα καταρρεύσω, τα κοινόχρηστά µου µέσα!». Κι η γιαγιά µου της λέει: «Ολα τα ξέρεις πια εσύ, γλωσσού, ε γλωσσού!». Κι η µαµά µου λέει στον µπαµπά µου:
«Μάζεψ’ τη µάνα σου, θα την πνίξω, τα κοινόχρηστά µου µέσα!». Κι ο µπαµπάς µου είπε: «Ξεκόλλα πια µε τα κοινόχρηστα!».
Κι η µαµά µου είπε: «Εγώ να ξεκολλήσω απ’ τα κοινόχρηστα, ο διαχειριστής θα ξεκολλήσει απ’ τα κοινόχρηστα; Τα κοινόχρηστά µου µέσα». Γιατί όταν έρχεται ο διαχειριστής και χτυπάει τα κουδούνια, εµείς σβήνουµε τα φώτα και καθόµαστε ακίνητοι. Κι αυτός φωνάζει απ’ έξω «τι διάολο, πότε εκκενώθηκε η πολυκατοικία;» γιατί όλοι το ίδιο κάνουνε.
Οµως αυτή την 25η Μαρτίου ο Παλαιών Πατρών Γερµανός θα ξεκινήσει επανάσταση στις Βρυξέλλες. Κι όταν γυρίσει, θα φέρει στη µαµά µου λεφτά για τα κοινόχρηστα και στις πλούσιες κυρίες σούσι.
Και ποιος ξέρει; Μπορεί να αλλάξει και τα µπουλόνια στον αντιδραστήρα 3! Και τότε όλοι µαζί θα φωνάξουµε:
Ζήτω η 25η Μαρτίου!
