16 Δεκ 2010
Οι ταινίες της εβδομάδας: Απολαυστική λογομαχία, ερμηνείες για Οσκαρ
Δεν θα χρειαστεί να περάσει πολύς χρόνος, για να γίνει αντιληπτό ότι ο «Λόγος του βασιλιά» («TheKing’sspeech», ΗΠΑ/ Αγγλία, 2010), θα είναι μια εξαιρετικά ευχάριστη ταινία, ό, τι πρέπει για ένα δροσερό διάλειμμα από τις φουρτούνες των καιρών μας.
Ο Κόλιν Φερθ και ο Τζέφρεϊ Ρας συνθέτουν ένα από τα πιο....
αξιομνημόνευτα ντουέτα των τελευταίων χρόνων, στους ρόλους του τραυλού βασιλιά Γεωργίου Στ’ της Αγγλίας και του λογοθεραπευτή του, Λάιονελ Λογκ αντιστοίχως.
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, όταν ο Κόλιν Φερθ στον ρόλο του Αλβέρτου Δούκα της Υόρκης και μετέπειτα Βασιλιά της Αγγλίας Γεωργίου Στ’ κομπιάζει μπροστά στο μικρόφωνο, ενώ πρόκειται να κλείσει την Αυτοκρατορική Έκθεση του Γουέμπλεϊ, καταλαβαίνεις ότι η ταινία του Τομ Χούπερ θα σε πάρει μαζί της για ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι.
Φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ δύσκολο για έναν γόνο αριστοκρατικής οικογένειας που πάσχει από τραυλισμό, να του ζητήσουν να καθίσει στον θρόνο του βασιλιά.
Ο βασιλιάς έχει δοκιμάσει τα πάντα για να θεραπευτεί. Καπνίζει γιατί υποτίθεται ότι ο καπνός χαλαρώνει τον λάρυγγα, γλύφει βώλους σύμφωνα με την μέθοδο του Δημοσθένη. Κάνει γαργάρες. Και πάει λέγοντας . Τίποτε δεν φαίνεται να τον βοηθά. Ωσπου η γυναίκα του (Ελενα Μπόναμ Κάρτερ) γνωρίζει έναν αυστραλό λογοθεραπευτή, τον Λάιονελ Λογκ (Τζέφρεϊ Ρας) που έχει τις δικές του, ανορθόδοξες μεθόδους.
Ενδιαφέρον στοιχείο στην ταινία είναι ότι το δράμα και το χιούμορ τηςσυγχωνεύονται με αριστοκρατική φινέτσα. Το δράμα , βέβαια, είναι η «αναπηρία» του Γεωργίου Στ’. Με δεδομένο ότι όλοι μπορούμε να φανταστούμε τον κόπο που καταβάλλουν οι τραυλοί για να μιλήσουν, μπορούμε επίσης να καταλάβουμε γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο αστείο. Όμως το φιλμ του Χούπερ δεν επιδιώκει να γελάσει με την πάθηση του Γεωργίου του Στ’, έστω και αν κατά βάθος πιστεύουμε ότι δύσκολα θα μπορούσε να πείσει για βασιλιάς, είτε είχε την πάθηση ,είτε όχι. Αντιθέτως, μέσω του χιούμορ που πηγάζει κυρίως από τον κυνικό αλλά αποτελεσματικό λογοθεραπευτή, η ταινία καταλήγει σε ένα πολύ αισιόδοξο και ελπιδοφόρο έργο.
Βέβαια, ο τραυλισμός του Γεωργίου του Στ’ δεν είναι παρά η αφορμή για την πλοκή της υπόθεσης και η σχέση του με τον λογοθεραπευτή το μεδούλι της ταινίας. Σε ένα απίστευτο τετ α τετ οι Φερθ - Ρας δείχνουν ότι κυριολεκτικά ευχαριστιούνται τους ρόλους τους. Ο μεν Γεώργιος είναι άκαμπτος και οξύθυμος, ο δε λογοθεραπευτής ψύχραιμος και αδιάφορος μπροστά στην εξουσία. Το να τους βλέπεις να λογομαχούν είναι ,τουλάχιστον απόλαυση .
Αιχμάλωτοι στον κόσμο των κομπιούτερ
Γυρισμένη το 1981, η ταινία επιστημονικής φαντασίας «Tron», υπήρξε μεγάλη εισπρακτική αποτυχία στην εποχή της αλλά με τα χρόνια απέκτησε cult χαρακτήρα, καθώς ήταν η πρώτη που ασχολήθηκε σοβαρά με τις τεχνικές δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας και μάλιστα μέσω μιας εξαιρετικά πρωτότυπης πλοκής: ένας πάμπλουτος δημιουργός videogame (Τζεφ Μπρίτζες), κατορθώνει να εισχωρήσει στο σύμπαν ενός κομπιούτερ -το Πλέγμα, όπως το αποκαλούν- όπου βιώνει τις εμπειρίες μιας άγνωστης διάστασης την οποία αποφασίζει να μην αποχωριστεί. .
Είκοσι οκτώ χρόνια αργότερα, ο μύθος της ταινίας του Στίβεν Λισμπέργκερ επανέρχεται στις οθόνες με μια «συνέχειά» της, το «TronLegacy» (ΗΠΑ, 2010), που γυρίστηκε από τον πρωτοεμφανιζόμενο στην κινηματογραφική σκηνοθεσία Τζόζεφ Κοζίνσκι.
Εδώ, ο γιός του χαμένου κατασκευαστή και κληρονόμος της εταιρίας του (Γκάρετ Χέντλαντ) αποφασίζει να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, ώστε να τον βρει εισχωρώντας και αυτός στο Πλέγμα απ’ όπου ο τελευταίος του έστειλε μήνυμα.
Το μινιμαλιστικό αλλά υποβλητικό σύμπαν του Πλέγματος όπου επικρατεί ο neonφωτισμός σε μια πανδαισία αποχρώσεων (κίτρινο, πορτοκαλί, άσπρο, μπλε), είναι η πραγματική δύναμη αυτής της ταινίας, που γυρίστηκε τρισδιάστατη από τους συντελεστές επιτυχιών όπως το «Avatar», οι «300» και η «Απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον».
Τόσο η μουσική των Daft Punk, όσο και η παρουσία του Τζεφ Μπρίτζες στον ρόλο του γερασμένου κατασκευαστή αλλά και του νεώτερου κλώνου του (που μέσω μιας επαναστατικής τεχνικής μεθόδου υποδύεται ο ίδιος), κάνουν την ταινία διασκεδαστική αν και όχι αξέχαστη.
ΠΗΓΗ: το βημα on-line