Άννα Γκρίτζη
Ο βουλευτής Αχαϊας του Κινήματος Αλλαγής, πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου αποφεύγει τις πολιτικές παρεμβάσεις εδώ και καιρό. Η μοναδική φορά, που "ακούστηκε" μετά...
τις εκλογές, ήταν, όταν διαφοροποιήθηκε από την κομματική "γραμμή" της υπερψήφισης στο (ιδεολογικά φορτισμένο) νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις.Κατά τα άλλα, είναι αμέτοχος στα εσωκομματικά και ελάχιστα ομιλητικός δημόσια. Περισσότερο εκφράζεται ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς παρά ως πολιτικός με επιρροή στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Κάτι αλλάζει, όμως, όπως προκύπτει από το γεγονός, ότι έχει δώσει εκτενή συνέντευξη στο περιοδικό «Πατρινόραμα», η οποία θα δημοσιευτεί την προσεχή Δευτέρα. Εκεί, μεταξύ άλλων, αναφέρεται εμφατικά στην ανάγκη συγκρότησης προοδευτικής διακυβέρνησης στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών δεσμεύσεων και χρονοδιαγράμματος.
Αποφεύγει, να αναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ως δυνητικό εταίρο του ΚΙΝΑΛ στο πλαίσιο μιας τέτοιας προοδευτικής διακυβέρνησης, αλλά το συμπέρασμα εξάγεται με την κοινή λογική.
Επειδή ανάλογη αναφορά σε προοδευτική διακυβέρνηση, πιο ήπια, έκανε η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ στη Βουλή πριν από λίγες μέρες, κάτι που δεν ικανοποίησε πολλούς βουλευτές ή και τους περισσότερους του κόμματός της, είναι προφανές, ότι η συγκεκριμένη παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου θα προκαλέσει αίσθηση στον ενδιάμεσο πολιτικό χώρο.
Και βέβαια θα γίνουν εικασίες για τις "σκοπιμότητες ηγεσιών", στις οποίες αναφέρεται ως παράγοντα δυσκολίας για την ευδοκίμηση ενός τέτοιου πολιτικού σχεδίου.
Αποσπάσματα της συνέντευξης δημοσιεύτηκαν από το in.gr.
Η αναφορά του στις προοδευτικές συγκλίσεις είναι η εξής:
"Αν σκεφτείτε, τι μεσολάβησε από το 2009, θα δείτε, ότι, με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος η κρίση, «οφέλησε» όσους επέλεξαν να οικοδομήσουν πολιτικές καριέρες και τα κόμματα εκείνα που έβαλαν πάνω από το εθνικό συμφέρον τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες. Θυμηθείτε, τι μάχη έδωσαν στις πλατείες του θυμού και του διχασμού, για να οικοδομήσουν κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Αυτά είναι τα δεδομένα, αυτή είναι η αλήθεια. Σκληρή μεν, αλλά αναγκαία αν θέλει κάποιος να είναι ειλικρινής και χρήσιμος.
Και πράγματι, με αυτά τα δεδομένα, η ανασυγκρότηση της προοδευτικής παράταξης, είναι ένα πολύ δύσκολο, αλλά απαραίτητο εγχείρημα. Πολύ περισσότερο, γιατί στις προσωπικές στοχεύσεις διαφόρων στελεχών προστίθενται και σκοπιμότητες ηγεσιών.
Σε κάθε περίπτωση, η ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου, απαιτεί ήθος, αρχές, αξίες, ιδανικά, στόχευση και στρατηγική. Κοντολογίς, προγραμματική συμφωνία με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, επιλογές, πολιτικές, χρονοδιαγράμματα κ.α.
Υπάρχει ανάγκη, πράγματι, για μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, ριζοσπαστικής, οραματικής αλλά και ρεαλιστικής, που να συμβάλει στη συγκρότηση μιας συμμαχίας προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που θα λειτουργήσει ως καταλύτης, για την πραγματοποίηση της μεγάλης στροφής που πρέπει να γίνει. Την αλλαγή πορείας. Όχι απλά την κατάκτηση της εξουσίας για την εξουσία. Μια προοδευτική στροφή, που θα δυναμώσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και θα καταστήσει αυτονόητη τη συμμετοχή της κοινωνίας.
Να επουλώσουμε τις πληγές, να μειώσουμε, ακόμη και να κλείσουμε τις ανισότητες, να οικοδομήσουμε κράτος δικαίου, κοινωνική δικαιοσύνη. Ό,τι δηλαδή απαιτείται για την κοινωνική συνοχή, που μαζί με τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών, αποτελούν τη μοναδική εγγύηση για να αντιμετωπίσουμε δημοκρατικά και αποτελεσματικά τις μεγάλες προκλήσεις».
